Het is eind van de ochtend als we bij PlayaOcho arriveren, het restaurant van Marien en Kevin. Daar spreken wij de enthousiaste heren uitgebreid over hun emigratie. Later die dag gaan we er ook lunchen. De heren hebben niets teveel gezegd, het smaakt uitstekend. Heerlijk!
In gesprek met Marien & Kevin
Snel naar…
Nederland
Kevin werkt zijn hele leven al in de horeca terwijl Marien in de zorg te vinden is.
Kevin: “Ik kan niks anders dan koken, bier tappen en slap lullen, haha. M’n allereerste zaak had ik toen ik 24 was. Ik heb in Amsterdam en Hilversum gezeten.”
Marien: “Ik was verpleegkundige en werkte in het Anthonius ziekenhuis in Nieuwegein. Ik ben gestopt toe we hierheen gingen.”
De droom
Zowel Kevin als Marien dromen van een leven in het buitenland.
Kevin: “Die droom hadden we beiden al, los van elkaar, voordat we elkaar leerden kennen. We wilden geen van beiden oud worden in Nederland. Covid gaf de doorslag. Ik had mijn zaak in Nederland en Marien had zijn werk. We hadden op dat moment nog een relatie en zeiden tegen elkaar: ‘Nederland is gek aan het worden. Wat doen we hier nog?’ Op een gegeven moment dreig je in een maatschappij terecht te komen, waarin je niet wilt leven. We zeiden tegen elkaar: ‘Laten we de boel verkopen en vertrekken.’ We hadden een eigen huis en hebben dat helemaal verbouwd. Daar hebben we maar 1,5 jaar in gewoond. We verkochten het huis. Ik heb ook mijn zaak verkocht, daar heb ik gruwelijk veel mazzel mee gehad.”
Marien: “Ik werkte in het ziekenhuis dus kon mijn lol op tijdens de Covid. Als ik nu de verhalen van mijn oud-collega’s hoor, mis ik het al helemaal niet meer. Het gaat nu alleen maar over geld, bezuinigingen, te weinig personeel. Ze hebben echt in de zorg zitten hakken. Ik ben heel blij dat ik hier zit. De horeca heeft mij wel altijd wel aangesproken en ik was toe aan een nieuw avontuur.”
Op naar Spanje
Het besluit is genomen. De heren gaan vertrekken. Maar waarheen?
Kevin: “Wij hebben een hele rondreis gemaakt. Bovenaan ons lijstje stond Tenerife, maar dat viel af. Het is zo’n 5,5 uur vliegen en als je nog iets van je vrienden of familie wilt zien is dichterbij toch handiger. Dus verlegden we ons zoekgebied naar het Spaanse vasteland.”
Marien: “Wij zijn in het noorden van Spanje begonnen bij Salou.”
Kevin: “Dan kan je net zo goed in Nederland blijven, het weer is daar niet veel beter. Toen dachten we Benidorm is leuk. Misschien waren we er op het verkeerde moment, want we waren er net na de Covid en 70% was dicht. Het was echt een spookstad. Waarschijnlijk is het er nu wel weer levendig. Vervolgens kwamen we in Torremolinos. Daar was het net alsof je 16 bent en voor het eerst alleen naar Amsterdam gaat. Dat je denkt van wat gebeurt hier allemaal, haha.”
Wat maakt Torremolinos zo leuk?
Kevin: “Ik denk eigenlijk en dat klinkt misschien heel flauw, maar iedereen doet maar waar die zin in heeft, lang leven de lol.”
Marien: “In Torremolinos is niks gek, alles kan.”
Kevin: “Alles kan en alles mag. Niet dat wij hele rare personen zijn, maar het is gewoon van: doe lekker je ding.”
Marien: “Het werd dus Torremolinos, maar we wilden beslist niet in het deel Carihuela zitten, want we wilden wel emigreren, haha. Carihuela vinden we te Nederlands. Wij wilden graag een plek, meer tussen de Spanjaarden. Hier zijn trouwens ook veel Engelsen.”
Gender party
Marien: “We besloten de locatie voor onze vrienden te onthullen op een gender party in Spaanse stijl. Iedereen kwam op verzoek in het Spaans gekleed. De meiden in mooie flamenco jurken, de kerels in een Spaans kostuum. Op het feest hebben wij verteld waar we naartoe zouden emigreren.”
De locatie
De plaats is bepaald. Nu nog op zoek daar de perfecte locatie in Torremolinos om het restaurant te beginnen.
Hoe hebben jullie de plek gevonden voor jullie restaurant?
Marien: “We hebben onze emigratie laten doen door Maarten van Glaser Group Real Estate in Alhaurín el Grande. Hij is hier 7 jaar geleden naartoe geëmigreerd met zijn gezin. Door de Covid pandemie kwam Maarten thuis te zitten en besloot hij zijn extra tijd te gebruiken om een emigratiebedrijf op te zetten. Hij helpt sindsdien mensen met hun emigratie en alles wat daarbij komt kijken. Wij hebben Maarten ingehuurd en hij heeft alles voor ons geregeld terwijl wij nog in Nederland zaten. Hij kwam er via via achter dat deze zaak in de stille verkoop stond. Wij zijn 2 keer heen en weer gevlogen om de zaak te bezichtigen. Nadat wij weer vertrokken waren heeft Maarten onder andere de advocaat en de NIE-nummers geregeld. Hier werd alles opgestart en tegelijkertijd waren wij in Nederland alles aan het afhandelen. Maarten heeft alles van A tot Z voor ons geregeld en is inmiddels een goede vriend. We spreken hem dagelijks.”
Hadden jullie meteen zoiets van dit is het?
Kevin: “Ja, ik heb natuurlijk meerdere zaken gehad en je voelt het meteen, het is ja of nee. Als je gaat twijfelen, dan moet je het niet doen. Maar goed je wilt niet weten hoe dit eruit zag.”
Marien: “Hierachter is wel echt de gay area en in de zomer lopen ze gewoon in hun zwemslipjes rond. In Nederland moet je dat niet doen, maar hier kan dat allemaal zonder problemen. Dat maakt het voor ons lekker chill. Eigenlijk wilden we helemaal niet in deze buurt zitten.”
Kevin: “Ik zei: ‘Nee, ik ga er niet middenin zitten.’ Toen kwam Maarten met: ik heb wat leuks voor jullie, haha. Als je 100 meter verderop zit en daar bedoel ik niks verkeerds mee want we zijn zelf homo, weet je wel wat je publiek is. Door waar wij zitten, aan de rand, hebben we een heel divers publiek. Dat vinden wij toch het leukst.”
Het restaurant
Wat zat er in dit pand, ook een restaurant?
Kevin: “Ja, het was een restaurant. Ze verkochten van alles een beetje omdat het niet liep. Dan ga je natuurlijk rare dingen doen. Volgens mij hebben ze zelfs pannenkoeken verkocht, echt van alles.”
Marien: “Toen we hier gingen kijken, ik heb natuurlijk geen enkele horeca-ervaring, zei Kevin: ‘Kijk er doorheen’. Dat vond ik nog wel lastig, maar hij zag het en ik vond het prima.”
Kevin: “Het was wel heftig, maar je voelt het gewoon. Het was lekker Spaans, met die TL-balken en zo. Ik snap echt niet hoe de mensen hier thuis wonen. Als je af en toe langs huizen rijdt en je ziet die grote TL-bakken, dat je denkt: lekker gezellig jongens.
Maar goed, we moesten het volledig strippen. We hebben het half januari gekocht en daarna afgeplakt en vervolgens een maand dicht gelaten. Zodat de mensen konden zien dat er iets ging veranderen. Daarna hebben wij het pand helemaal leeggetrokken. In een dag alles eruit geflikkerd en aan de straat gezet.”
Marien: “Mensen stonden zelfs bij de deur te wachten om te zien wat er allemaal naar buiten kwam.
Kevin: “Het ging het hele dorp door van: wat zijn die nu aan het doen. Eerst afplakken. Een maand zien we ze niet. Dan trappen ze alles eruit en zijn ze er weer een maand niet. Daarna kwamen we weer en zijn we gaan verbouwen. Na 6 weken zijn we in april opengegaan.”
De naam
Hebben jullie de naam veranderd?
Kevin: “Jazeker. Het restaurant dat hier zat had niet zo’n goede naam, maar wij wilden sowieso een andere. Het werd Playaocho Food & Drinks.
Dat is trouwens wel een leuk verhaal. Wij hadden ons huis verkocht in Nederland en moesten nog een paar maanden overbruggen. We kwamen terecht in Breukelen, op een vakantiepark. Daar verhuren ze normaal gesproken per week, maar in de winter kan je er voor een langere periode zitten. We huurden daar een huis van Gijs en Ying Yi. Ying Yi is van Taiwanese afkomst.
Ik heb nog nooit, ze zullen er ongetwijfeld zijn, maar ik heb nog nooit een arme Chinees of Taiwanees gezien. Je ziet ze hier in de ene dikke auto na de andere rijden. Dan denk je toch: die doen iets goed.
Ik vroeg aan Ying Yi om mij eens uitleggen hoe het zat met hun bijgeloof. Ik ben niet bijgelovig, ik geloof dat het vandaag vrijdag is en dat ik nu hier zit. Meer niet.
Zij zei dat gouden dieren geluk brengen. ‘Neem een paar gouden dieren in huis’. Oké dachten we. Dat kan geen kwaad en we hebben een gouden giraffe van 1.80 meter gekocht. Daarna vertelde ze dat het geluk brengt als je in de naam van je zaak een 8 verwerkt.”
Marien: “Want 8 is oneindig.”
Kevin: “Ze vertelde het zo, dat je haar gelooft. Dus ik zei tegen Marien: ‘Er moet een 8 in, wat nu?’ Toen kwam Marien met het heldere idee van Playaocho. Het slaat natuurlijk nergens op, strand 8, want we zitten niet aan het strand, maar het bekt wel lekker.”
Marien: “In het begin kregen we ook wel te horen van: hoezo Playaocho, waar is het strand?”
Kevin: “Ook met de allereerste levering ging het mis. Werden we gebeld van: hé we staan hier op het strand, maar kunnen jullie niet vinden. Haha.”
Marien: “Veel mensen noemen het nu ook P8. Dan zeggen ze: ‘Ja, ik zit bij de jongens van P8.’
Het menu
Hebben jullie een afwisselende keuken?
Kevin: “Jazeker. We hebben vlees-, vis- en vegetarische gerechten. We hebben alle gerechten vernoemd naar mensen die we goed kennen. Omdat het nu het jaar van de Draak is, hebben we het broodje hete kip ‘Red Dragon’ genoemd. Dit broodje hernoemen we per jaar. Als het bijvoorbeeld het jaar van de hond is, dan noemen het broodje ‘Who let the dog out’, haha.
Inmiddels zijn er mensen die we niet meer spreken. Nou die halen we dan weer van het menu af. Geven we het gerecht een andere naam. Sommige contacten verwateren gewoon.
Ik maak me ook niet druk over wat er in Nederland gebeurt. Soms bellen mensen en zeggen ze: ‘Het is hier rot weer en allemaal lastig en moeilijk, maar, ja daar zullen jullie geen last van hebben.’ Heb je dat soort gesprekken. Heel veel mensen denken dat wij hier een beetje vakantie vieren. Nou, we werken wel 80 uur per week.”
Openingstijden
Wanneer zijn jullie open?
Marien: “Wij zijn zes dagen in de week geopend van 13:00 uur tot 23:00 uur. In de winter zal dit veranderen van 12:00 uur tot 21:00 uur. Dan kun je heerlijk bij ons lunchen of dineren op ons zonnige en verwarmde terras. We zijn 1 van de weinige restaurants die open zijn tijdens de siësta. Onze piek ligt tussen 15:00 en 22:00 uur.”
Kevin: “In de zomer verschuift het naar de avond. Mensen zitten overdag lekker op het strand en komen ’s avonds hier eten.”
Marien: “Dan zie je een hele colonne langslopen op weg naar hun hotel en roepen de mensen al: ‘Tot straks.’ Vanaf een uur of 21:00 uur stroomt het terras helemaal vol en zijn we wel tot 01:00 uur bezig.”
Zijn jullie het hele jaar open?
Kevin: “Ja, we gaan dit jaar wel meer dagen dicht, iets meer vakantie. Afgelopen jaar zijn we non-stop doorgegaan. Het was het 1e jaar en je wilt ervaren wat er allemaal gebeurt, dus dat was prima. Nu gaan we 3 keer per jaar 2 weken dicht.”
Marien: “In februari zijn we 12 dagen dicht geweest en over 3 weken gaan we ook dicht. Kevin gaat even naar Nederland. Aan het eind van het jaar kijken we wel weer. We doen dit met z’n tweeën. Zien we bijvoorbeeld dat het volgende week de hele week regent, kunnen wij gewoon dicht. We beschikken alleen over een buitenterras. Als het regent heeft het geen zin om open te zijn en blijven we lekker thuis.”
Het klimaat
Hoe bevalt de temperatuur hier?
Marien: “Vorig jaar hadden we onze eerste vuurdoop. 47 graden, dat hadden we nog niet meegemaakt. In de avond was het nog steeds 35 graden. Dat het zo warm kon worden wisten we echt niet van tevoren, haha.”
Kevin: “Je moet eigenlijk meegaan in het ritme hier, maar dat vind ik best lastig.”
De Spaanse taal
Spreken jullie Spaans?
Marien: “We hebben in Nederland Spaanse les gevolgd, maar we waren zo druk met de voorbereidingen van de emigratie bezig. Dan zit je 2 uur lang in de les en daarna rol je zo weer in je Nederlandse patroon. We zeiden op enig moment: ‘Weet je, we hebben het een en ander opgepikt. Laten we nu eerst de zaak maar een jaar gaan draaien en dan zien we daarna wel.’
Onlangs zijn op privéles gegaan. Een vaste klant van ons spreekt vloeiend Spaans en is lerares op verschillende scholen. Die komt nu 1x in de week voor openingstijd op de zaak en dan gaan we 1,5 uur babbelen. Eerst richten we ons op de horeca, daarna gaan we pas uitbreiden naar andere onderwerpen”.
Kevin: “We spreken het dus al wel beter dan een jaar geleden.”
Marien: “Hier, in Andalusië hebben ze wel een pittig accent. Onze Spaanse lerares heeft een man uit het Noorden. Ze komen elke week een keer eten en een conversatie met hem lukt ons allebei heel goed. Hij spreekt veel rustiger en slikt niet de helft in, haha.”
De klanten
Waar komen jullie klanten vandaan?
Kevin: “Het eerste half jaar waren het echt bijna alleen maar Nederlanders. Daarna kwamen er meer Spanjaarden en ik denk dat het op dit moment 30% Nederlands, 40% Engelsen en 30% Spaans is. We spreken nu ook beter Spaans dan een jaar geleden.”
Marien: “Spanjaarden zijn ook wel van het afwachten. Ben je er na een tijdje nog steeds, dan willen ze wel komen.”
Kevin: “Ze zeggen: ‘Je moet eerst de eerste winter maar eens overleven. Daarna komen we wel eens kijken.’ Nou we hebben onze eerste winter overleefd.”
Marien: “Wij hebben een breed publiek. Het is hier net een buurthuis.”
Kevin: “Inmiddels hebben we ook een grote klantenkring opgebouwd met mensen die hier wonen. De één komt met koffers aan, zet ze neer en zegt: ‘Ik ben zo weer terug, even boodschappen doen.”
Marien: “Leuk toch. De laagdrempeligheid van onze zaak zorgt ervoor dat mensen zich hier op hun gemak voelen.”
Kevin: “Bij ons eenjarig bestaan zat het hier echt helemaal vol. Andere ondernemers kwamen naar ons toe. ‘Petje af hoor, want toen ik 1 jaar bestond, zat ik niet vol en had ik niet zo’n feest.’ Natuurlijk beseffen we dat het volgend jaar zomaar anders kan zijn, maar daar gaan we niet vanuit. Als we kijken naar wat we in 1 jaar bereikt hebben is dat al gigantisch.”
Verloopt het allemaal naar wens?
Marien: “Jazeker, het is hard werken, maar je hebt hier meestal mooi weer en dat is fijn. Het geeft een relaxed gevoel. De mensen op het terras zijn meestal lekker ontspannen. Toeristen én inwoners. De sfeer is heel gemoedelijk.”
Privé
Wonen jullie in Torremolinos?
Kevin: ‘Marien woont in Alhaurín de la Torre en ik sinds kort in Alhaurín el Grande. We wonen 10 minuten van elkaar. Onze romantische relatie werkte niet meer, maar zakelijk vullen wij elkaar nog steeds perfect aan.”
Marien: “Dus besloten we privé onze eigen weg te gaan, maar wel lekker door te gaan als zakenpartners. Voor ons beiden werkt dat heel goed.”
Kevin: “Ik vind het fijn om niet in Torremolinos te wonen. Je bent hier al 6 dagen per week als je dan op je vrije dag weer bekenden tegenkomt…”
Marien: “Hee, hallo kom even een wijntje doen. Eh, ik moet eigenlijk even boodschappen doen. Tja. Dan is het zo 3 uur later.”
Kevin: “Of zelfs een paar flessen en ben je ook nog lekker uit eten geweest. Van wat je had willen doen komt dan niets terecht, haha.”
Marien: “Iedereen zegt altijd: ‘Het is toch fijn voor de zaak als je hier woont’. Maar wij zitten hier maar een kwartiertje vandaan. Net genoeg afstand en dat is heerlijk.”
Kevin: “Als ik naar de supermarkt wil in mijn joggingpak en zonder dat ik mijn haar heb gedaan, dan kan dat daar. Als ik dat hier doe, het blijft natuurlijk een dorp, dan vinden ze er weer van alles van.”
Marien: “Ja, dit is wel echt een dorp.”
Kevin: “Als ik hier roep: ‘Ik heb 100 euro gewonnen’ dan ben ik volgende week miljonair. Dat is een beetje Torremolinos.”
Familie
Hebben jullie nog veel familie in Nederland?
Kevin: “Ik spreek er weinig. Familie heb je niet voor het uitkiezen. Soms haken mensen af. Ach, het loopt zoals het loopt.”
Marien: “Ik heb ook niet veel contact met mijn familie. Met sommigen app of bel ik af en toe. Het is goed zo. Met mijn broertje heb ik wel veel contact. Die heeft hier veel gedaan. Het logo, de menukaart en de tekeningen op de deur, dat heeft hij allemaal gemaakt. Elk jaar komt hij wel even langs, dat zit dus goed.”
Tegenvallers
Zijn er nog dingen tegengevallen sinds jullie hier zijn?
Kevin: “Nee”
Marien: “Nou ja, de mentaliteit, daar moet je wel aan even wennen.”
Kevin: “Dat wel. Als je in Nederland iets geregeld wilt hebben en je zegt: ‘Joh, het staat nu in je mail, kan je even antwoord geven? Dan kan het de deur uit.’ Dat wordt in een minuut geregeld. Dat proces van 1 minuut duurt hier in Spanje al gauw 3 weken. Dat was voor mij heel erg omschakelen.”
Marien: “Ik denk wat sneller, relax, komt goed. Er zijn niet echt dingen tegengevallen omdat we alles uit handen hebben gegeven. Daar hebben we het echt mee getroffen.”
Kevin: “We zijn er heel makkelijk doorheen gegaan. Als je af en toe hoort hoe mensen van het programma ‘Ik Vertrek’ bijvoorbeeld eerst 6 maanden in een kapotte camper moeten wonen. Dat hebben wij allemaal niet gehad.”
Marien: “We zijn nog benaderd door ‘Het roer om’, maar we waren te goed georganiseerd, haha.”
Kevin: “Ik had het sowieso niet gedaan.”
Concurrentie
Hoe staat het met de concurrentie?
Kevin: “Ik denk dat wij een heel ander concept hebben en daar moet je in blijven geloven. Als we een tapasrestaurant waren begonnen, zouden we dat niet winnen. Wij hebben iets totaal anders.”
Marien: “De kaart is niet wat men misschien verwacht.”
De taakverdeling
Hoe verdelen jullie de taken?
Kevin: “Ik ben de kok, zorg voor het menu en alles wat daarbij komt kijken. Marien zorgt ervoor dat alles op rolletjes loopt, zowel binnen en op het terras. Hij bedient ook de klanten.”
Onderscheidend vermogen
Wat maakt jullie onderscheidend?
Kevin: “De menukaart, de kwaliteit van het eten. Alles is vers en huisgemaakt.”
Marien: “Van de kaart is de kipsaté het populairst. Dat kennen ze hier niet. Dan zeggen ze: ‘Wauw wat is dit?’
De wijn die we schenken is van Vimosa Exclusive Wines uit Alhaurín el Grande, van een Nederlandse dame die wijn tastings doet. Zij is, net als ons, een jaar geleden gestart.”
De toekomst
Hoe zien jullie de toekomst?
Kevin: “Lekker doorgaan en kijken of we er nog een tweede bij mogen openen, dat is wat we willen. Wel meer richting het strand. Ach, eerst maar zien hoe dit jaar verloopt. Verdere plannen? Niet echt.”
Tips
Hebben jullie nog tips voor andere Nederlanders die overwegen om te gaan emigreren?
Kevin: “Nee, iedereen doet het op zijn eigen manier. Wij hebben ontzettend veel geluk gehad met Maarten. Als ik al een tip zou geven zou ik zeggen: ‘Bel Maarten.’ Mensen komen wel eens naar ons toe van: hoe hebben jullie dit gedaan? Dan zeg ik: ‘Sorry ik zou het niet weten.’ Wij zijn de niet de juiste personen om dat aan te vragen.”
Marien: “Uit handen geven kost natuurlijk geld, maar dan krijg je wel wat. Rust met name. Het scheelt je ook een hoop gedoe bij de instanties.”
Marien & Kevin
Playaocho Food & Drinks
Adres:
Calle Danza Invisble 5, L605
29620 Torremolinos
Málaga, España
Telefoon:+34 685 71 90 24
Mail: info@playaocho.es
