In gesprek met Silvie & Lars
We zitten op het terras bij het zwembad van het prachtige landgoed Hacienda Guaro Viejo. Genietend van het uitzicht en voorzien van een drankje spreken we met Silvie en Lars, de eigenaren. Deze twee mensen hebben met keihard werken hun droom verwezenlijkt. Wat een boeiend verhaal!
Snel naar
Hoe het begon
Hoe begon jullie avontuur?
Silvie: “Toen ik voor mijn studie toerisme/recreatie management, als reisleider, stage had gelopen in Turkije, vroeg ik aan Lars of hij ook reisleider wilde worden. Dan konden we dat met z’n tweeën gaan doen. Hij was eigenlijk automechanicus en werkte op dat moment in de bouw. Lars zag het wel zitten, maar zei: ‘Ik spreek geen Frans’. ‘Nou dan leer ik je het toch’, zei ik tegen hem.”
De daarop volgende twee maanden leert Lars in een rap tempo de Franse taal.
Lars: ”Als ik na het werk thuis kwam zat Silvie al klaar met oefeningetjes Frans. We zijn ook een weekendje naar de Ardennen geweest om het te leren spreken. Ik solliciteerde, werd aangenomen en in augustus 2010 zijn we samen naar Turkije vertrokken om daar als reisleider te werken.”
Silvie: “Na Turkije zijn we twee jaar op Tenerife geweest. Vervolgens gingen we naar de Dominicaanse Republiek en daarna na Rhodos. Steeds als reisleider. Op Rhodos zijn we ook getrouwd, op het strand met alleen onze familie en naaste vrienden erbij. Echt super. Daarna belandden we in Noord-Spanje.”
De B&B droom
Silvie: “We hebben eigenlijk altijd in ons achterhoofd het idee gehad om een B&B te openen, maar wisten nog niet waar. Het leek ons leuk om dat op een eiland te doen. We hebben op drie eilanden gewoond en toen hadden we het wel gezien.”
Lars: ”Zo’n eiland is in het begin heel leuk, maar hoe langer je er bent, hoe kleiner het wordt. Zo houden wij van wandelen en nieuwe dingen ontdekken. Op Tenerife zijn leuke plekken om te wandelen, maar daar mis je een riviertje. We hebben in Griekenland gewoond, maar die taal, dat valt niet mee. De Dominicaanse Republiek was leuk, maar ook wel ver weg. Dan moet je constant rekening houden met het tijdsverschil als je met familie en vrienden contact wilt hebben. Ze zullen heus wel een keertje langs komen, maar natuurlijk niet zo vaak, het is een dure vlucht. Al met al hadden we toch zoiets van nee, zo’n eiland is het toch niet.”
Andalusië
Waarom Andalusië?
Silvie: “We hebben Andalusië heel precies uitgekozen, al waren we er nog niet echt geweest. Via Internet hebben we uitgezocht of wij, dat wat wij graag wilden hebben voor onszelf en de gasten, in Andalusië konden vinden. Je hebt hier het beste klimaat van Europa, want ook al hebben ze het bij de reisbureaus altijd over de Canarische eilanden, hier is het eind november ook nog 23 graden.
Het grote voordeel van Andalusië is ook, dat het goed bereikbaar en niet te ver van België en Nederland is. Een vliegticket is vaak nog goedkoper dan een taxirit. Je hebt hier echt alles. Zee, strand, bergen, rivieren. Je kunt skiën in de Sierra Nevada, 2 uurtjes van hier. Er zijn prachtige culturele steden, je kunt naar hartelust shoppen en heerlijk eten. Je hoeft hier dus echt niets te missen.”
Lars: “Iedere keer als er hier gasten komen, zijn die onder de indruk van het uitzicht. Dan staan we er ook weer bij stil van, wauw, wij wonen hier. Kijk waar we zitten.”
Silvie: ”Andalusië is het echt voor ons. Op andere bestemmingen waren we snel uitgekeken. Door onze achtergrond in het toerisme, trekken wij er altijd graag op uit om nieuwe dingen te ontdekken. Hier hebben we niet het gevoel al klaar te zijn. We zitten hier sinds 2014 en nog steeds heb ik mijn to do lijst. Doe ik er twee, check, check, dit en dat hebben we gedaan, maar er komen iedere keer weer nieuwe dingen bij. Je raakt hier echt nooit uitgekeken.”
Ontdekken
Welke delen in Andalusië hebben jullie al ontdekt?
“De provincie Málaga kennen we het beste. Met de Sierra de las Nieves, Sierra de Ronda, Antequera, Málaga etc. In andere delen hebben we ook al aardig wat gezien. Met onze minibus doen we een deel Málaga en gaan we ook de provincie Cádiz in. Later dit jaar gaan we 10 dagen rondom Sevilla reizen. Ook weer nieuwe plekjes ontdekken.
Op vakantiebeurzen horen we vaak, maar oh we hebben Andalusië al gedaan hoor. Dan zijn ze bijvoorbeeld in Málaga en Sevilla geweest en hebben ze het Alhambra bezocht. Maar er is zoveel meer.
We zien het ook aan onze gasten die steeds terugkeren. Sommigen al voor de 13e keer en ook zij ontdekken steeds weer iets nieuws. Andalusië is zo’n 3 keer zo groot als België, met een enorme verscheidenheid aan natuur en cultuur. Echt een top gebied.”
Wat ons opvalt is dat het ook zo schoon is.
Lars: “De steden zeker, die zijn altijd netjes. Maar als je langs de kant van de weg buiten het centrum kijkt zie je vaak nog een hoop gedumpt afval. De mensen die een uitkering krijgen moeten nog wel eens wat terug doen voor de gemeenschap, zoals bijvoorbeeld de straten schoonmaken. Langzamerhand zie je wel dat mensen meer moeite doen om het schoon te houden.”
Silvie: “In de zomer worden alle straten schoongespoten, vooral om ongedierte te voorkomen.”
België & heimwee
Waar woonden jullie in België? Hebben jullie wel eens heimwee?
Lars: “Wij woonden in Mechelen. Van heimwee hebben we geen last. De communicatie is heel makkelijk. Via internet hebben we zelfs meer contact dan vroeger. Mensen komen ook sneller op bezoek omdat het zo dichtbij is. Wat ik wel doe als ik in België ben, is even langs de frituur, dat vind ik dan toch wel lekker.”
Silvie: “Het is niet dat we niet kunnen leven zonder bepaalde producten. Heel vaak stuurt mijn mama dingen op vanuit België, die je hier niet snel vindt. Maar als ze vraagt wat ik wil hebben, moet ik daar best lang over nadenken. Heimwee heb ik echt nooit gehad. Ik ben al in Parijs gaan werken toen ik 21 was. Als reisleider vertrokken op m’n 24ste en eigenlijk nooit de drang gehad om terug te keren naar België. Elke keer als ik in België ben, voel ik me een buitenlander en na een week denk ik al, het is echt tijd om weer naar huis te gaan.
Andalusië is ons thuis. Ik woon liever in een piepklein huisje hier onder zon, dan in een grote, luxe villa in België. De kinderen zijn hier geboren, allebei in Málaga. Soms zegt één van hen, ‘Ik ga naar België, want daar regent het. Totdat het regent, dan zeggen ze, ik kan buiten niks doen.”
Lars: “Ik vind het zelfs gek om Nederlands te praten en te horen in België. Dat ben ik niet meer gewend, ik wil altijd in het Spaans beginnen. Hola, ¿Cómo estás?”
De levenswijze
Silvie: “De mentaliteit is hier ook totaal anders. Hier leef je veelal buiten, tot ’s avonds laat. Het is natuurlijk bijna altijd goed weer, dus je kunt vaak de BBQ aansteken en leuke dingen doen met vrienden. In België heb je dat alleen in de zomer. In de winter heb je de wintermarkt. Verder is iedereen daar om zes uur thuis, gaan de luiken dicht, de TV aan en leeft iedereen in zijn huis.”
Lars: “Vaak horen we van mensen dat ze ook wel hier zouden willen wonen.”
Silvie: “Papa zei in het begin, ‘Waar ga jij nou wonen?’ En nu wonen ze hier zelf, haha.”
Lars: “Hier in Spanje word je nooit bij iemand thuis uitgenodigd, maar altijd buitenshuis. In een bar of restaurant. Daar eet je dan wat en praat je gezellig met elkaar. Thuis is hier heel privé.
Ontbijten doen de mensen ook voornamelijk buitenshuis, voordat ze gaan werken. Zo tussen 11 en half 12. Dan hoef je echt nergens aan te kloppen.”
Silvie: “Ze zeggen altijd, de Spaanse mama’s koken graag thuis, maar volgens mij wordt er echt heel weinig thuis gekookt.”
De Spaanse gastronomie
Wat vinden jullie van het Spaanse eten?
“Spanje heeft een hele goede gastronomie met veel tapas en als je op vakantie bent is het allemaal heel lekker. Maar het is eigenlijk wel altijd een beetje hetzelfde. Weinig groenten, die eten ze hier amper. Een beetje sla en tomaat, dat is het wel. Er is weinig variatie. Elk Spaans restaurant biedt hetzelfde. In de steden en aan de kust vind je wel internationale keukens, zoals Indiaas en Mexicaans bijvoorbeeld. Maar of je nu bij Juan of Antonio in een barretje zit, die hebben hetzelfde menu.”
Kindvriendelijkheid
Jullie hebben kinderen, hoe ervaren jullie de omgang met kinderen hier?
Silvie: “Andalusië is heel kindvriendelijk. Er zijn veel speeltuinen en gratis evenementen voor kinderen en families. Kinderen kunnen zonder problemen mee naar restaurants. Daar kijkt niemand van op. Lawaai is voor de Spanjaarden heel normaal en kinderen maken nu eenmaal lawaai. Ook als ze rondrennen, tussen de tafels door, is er niemand die er iets van zegt. Eigenlijk mogen kinderen hier alles. Ze beslissen zelf wanneer ze eten en wanneer ze gaan slapen. Ook wat ze eten. Of het nou chocolade is of friet, het is allemaal prima. In België en Nederland wordt daar toch wel een beetje anders naar gekeken.”
De Spaanse taal
Hoe is het met jullie Spaans gesteld?
Silvie: “Ik heb Spaans op school gehad natuurlijk, maar ik was daar niet heel goed in, veel herexamens gedaan, haha. We hebben op veel Spaanse bestemmingen gewerkt en gewoond. Dan gaat het wel hard. Op Tenerife hebben we extra lessen genomen. Toen dacht ik, mijn Spaans gaat echt goed. Kom ik in Andalusië, zeg ik tegen Lars ‘Ik versta die mensen echt niet, mijn Spaans is verdwenen.’ Zeker in de dorpen was het lastig. Nu, na zoveel jaren hier, is ons Spaans echt wel vlot en heel vloeiend. Maar als mensen in een dorpsdialect tegen elkaar aan het schreeuwen zijn dan is het soms nog steeds wel van, ‘Wat?’
Ik noem het Andalus wel het West Vlaams van Spanje, omdat ze alles afkappen. Ze maken eigenlijk meer lawaai, schreeuwen een paar klanken.Ik zeg tegen mijn kinderen, je moet wel goed articuleren en mooi Spaans spreken, maar ja, in de dorpen doen ze dat niet dus dat hoor ik dan ook bij de kinderen terug.”
Lars: “Je neemt het zo over. Ik krijg nu ook al vaak te horen dat ik een Andalusisch accent hebt als ik Spaans spreek. Tja.”
De eerste B&B
Jullie hebben eerst een B&B op een andere plek gehad, hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
“Dat was heel toevallig. We werkten nog als reisleiding. Daarvoor moesten we altijd aan de kust van Marbella of op de luchthaven zijn. We konden dus niet te ver daarvandaan gaan wonen, want we wilden ons werk met de B&B combineren.
In eerste instantie wilden we aan de andere kant van Málaga wonen. Meer bij Cómpeta in de buurt. Want dat zou wat minder toeristisch zijn. Voor ons werkte dat niet. Het is allemaal vrij afgelegen, de weggetjes bergachtig en het duurde gewoon te lang om bij ons werk te komen. Álora, aan deze kant van de Zonnevallei, is heel toegankelijk. Van daaruit kun je makkelijk overal heen.
In Álora kwamen we er ook achter dat we liever aan deze kant wonen. De stranden aan de andere kant zijn weliswaar wat ongerepter, maar dat is dan ook het enige. Hier hebben we met 330 dagen zon het beste klimaat van Andalusië. Het wordt ook wel de Zonnevallei en de moestuin van Europa genoemd. Door de goede bereikbaarheid is het ook de perfecte uitvalsbasis, midden in de natuur.”
Hoelang hebben jullie daar gezeten?
Lars: “5 jaar, van 2014 tot 2019.”
Silvie: “In 2015 werkten we nog als reisleider, hadden we de B&B en zijn we begonnen met Unique Andalusian Events en Experiences. We startten met het organiseren van boottochten. Dat deden we twee keer in de week. Ik ben vervolgens ook gestart met wedding- en eventplanning. De B&B had 3 kamers, dus dat was vrij overzichtelijk.
We hadden wel zoiets die B&B met 3 kamers is een opstart. We wilden iets groters hebben. Vijf jaar later kwam dit op ons pad.”
Hacienda Guaro Viejo
Hoe zijn jullie aan dit prachtige domein gekomen?
Silvie: “Eigenlijk ook weer per toeval. Mijn papa wilde samen met Linda, in Spanje komen wonen, ze waren nog net niet met pensioen. Ik zag iets voorbij komen van ‘uitbaters gezocht’. Ik dacht als het klein is, kunnen zij dat mooi doen en als het te groot is wisselen we wel. Dus reageerde ik op de oproep. Toen we hier kwamen zeiden de eigenaren echter, we zoeken geen uitbaters meer, we gaan het verkopen. We willen onze centen hebben.
We konden dit natuurlijk nooit betalen, dus kopen was geen optie. Dus stelden we huurkoop voor, zo hebben we die andere B&B ook verkregen. Dat wilden ze niet. Ze lagen in scheiding en wilden geld zien. Wij vroegen hen er toch nog eens over na te denken. Zeiden: ‘Stel dat het gekraakt wordt, dan heb je echt een probleem. Krakers krijg je er heel moeilijk uit. En als je het leeg laat staan gaat het vervallen en wordt het ook minder waard. Als jullie ons voorstel toch willen overwegen, dan horen we dat graag voor januari, want vanaf dat moment zit onze B&B vol en hebben we geen tijd om er één bij te doen.”
Silvie vervolgt: “De tijd verstreek en we dachten al dat het verkocht was. Toen zagen we dat alle huisjes apart te koop stonden. Dat vonden we raar, dus belden we de makelaar dat we zo’n huisje wilden bezichtigen. Het vreemde was dat we onder de poort door moesten kruipen, want daar had hij geen sleutel van. Hij vertelde dat de huisjes apart verkocht werden, maar dat er wel gemeenschappelijke faciliteiten zoals een fitnesszaal zou komen en weet ik veel wat allemaal nog meer. Ik vroeg hoe het dan zat met de vergunningen. Er is toch maar één elektriciteitsvoorziening. Die mensen werden helemaal gek van mij en hadden zoiets van wie ben jij eigenlijk?
Ik belde de eigenaar. ‘Weet je dat jouw domein te koop staat bij die makelaar, alles apart? Hij zei, het domein is verkocht en ik krijg een voorschot, maar dat heb ik nog niet ontvangen. Ik zei, dat ga je ook niet snel ontvangen want de makelaar zal wachten tot hij de voorschotten van al die mensen, die allemaal één huisje gaan kopen, heeft ontvangen. Toen zei de eigenaar, ‘Ik wil helemaal niet dat iemand mijn domein gaat opknippen.’
Het was allemaal een heel gedoe en we hadden zoiets van laat maar, het was ondertussen januari en onze B&B zat vol. Op 1 april belde de eigenaar. Hij wilde toch nog met ons om de tafel. We hebben toen goed kunnen onderhandelen en ze zijn uiteindelijk akkoord gegaan met huurkoop.”
Twee B&B’s
“Zo hadden we ineens twee B&B’s. Ik woonde in Álora en Lars woonde hier. Hij ontving hier de mensen en had daarnaast zijn fulltime job. Ik deed de B&B in Álora met alle nevenactiviteiten en voor het avondeten wisselden we en kwam ik hier mee koken. Milas, onze zoon was er al en ik was zwanger van Sienna, die in december van dat jaar geboren is.”
Jeetje, was dat niet een beetje veel? Was het te doen?
Silvie: “We leven nog, haha.”
Meerdere jobs
Lars: “Als je iets wilt, dan moet je ervoor gaan. Dan moet je soms 3 tot 4 jobs doen om te kunnen realiseren wat je wilt.”
Silvie: “Mensen denken vaak, we gaan een B&B openen, want we gaan het rustiger aan doen. Dan zit je al fout. En als je genoeg geld hebt, zou ik het sowieso niet aanraden als het niet echt je passie is. Als het je fulltime job is en je moet er met je hele gezin van leven, dan kun je niet rustig aan doen. Dan moet je hier in Spanje meerdere jobs hebben om een beetje kwaliteit van leven te hebben.
Het was best moeilijk allemaal, maar ons papa en Linda waren hier om ons een beetje te helpen. Ik moest eerst de kinderen wegbrengen naar de crèche voordat ik ontbijt kon serveren. Lars werkte in de tussentijd fulltime.”
Als reisleider?
Lars: “Nee, in een hotel. Eerst twee jaar in Marbella en toen twee jaar in het kasteel van Monda.”
Silvie: “We hebben voor alles echt hard gewerkt. We vertrokken uit België met € 0,00, we hadden niks. Vervolgens zochten we uit hoeveel we moesten sparen zodat we een beetje geld zouden hebben om de eerste B&B te kunnen openen. We konden nog niet kopen, maar er gelukkig wel een huurkoop-constructie van maken om zo toch eigen bezit te creëren. Wij hebben het ook weer als huurkoop verkocht en dit landgoed dus ook met huurkoop aangeschaft.”
De huurkoop
Zijn jullie al van die huurkoop af? Is het nu helemaal van jullie?
Silvie: “Ja, we hebben alles met de bank kunnen regelen. Het is uiteindelijk allemaal gelopen zoals het moest.”
Lars: ”Maar ook hierbij moesten we grote hordes nemen. Banken doen hier heel moeilijk sinds de bankencrisis in 2008. Daarvoor was het geen enkel probleem om een lening te krijgen. Als je in België een goed bedrijfsplan presenteert en men ziet dat zitten, dan gaan ze mee. Maar hier kennen ze dat niet. Zijn ze bang dat ze hun geld niet terug krijgen.”
Silvie: “Ze zijn niet bereid om te kijken naar de investeringen die je doet en die ook goed zijn voor hun land. Toen kwam Corona er nog eens bij en kregen we beiden een rood stempel, want we zijn werkzaam in de toeristenindustrie en zelfstandig. Dus kwamen we niet in aanmerking voor een lening.”
Lars: “Het was voor hen weer een reden om te zeggen we willen dit niet. We zijn maanden met de bank bezig geweest en hebben iedere dag gebeld. En toen was het weer ineens van ‘Er is oorlog in Oekraïne, dan moeten we toch wel opletten. De rente gaat vast omhoog door die oorlog.’ Het was om moe van te worden. Maar uiteindelijk is het gelukt.”
Silvie: “Officieel hoefden we pas te kopen in april 2023, maar we zeiden tegen elkaar, daar gaan we echt niet op wachten met die crisis en oorlog en zo, je weet het niet.”
De staat van het pand
Toen jullie deze hacienda overnamen, in welke staat was het toen?
Lars: “De huisjes waren allemaal wel in orde, daar hoefden we niet veel aan te doen en dat gaf ook de doorslag. Ons gedeelte was iets minder, maar voor ons is het belangrijkst dat ons bedrijf kan draaien. Eerst moet alles voor de gasten in orde zijn. Als er dan geld en tijd over is, dan stoppen we dat in ons eigen huis.
Toch moest er, toen we hier kwamen, nog wel veel gebeuren. De hele winter was er niets meer aan gedaan en dan merk je wel dat alles opnieuw geschilderd moet worden, het zwembad schoongemaakt, want dat zag groen en van alles was stuk.
Onderhoud
Je hebt hier veel onderhoud?
Lars: “Ja, je schrikt ervan hoe vaak we alles moeten schoonmaken en opknappen. Toen we het overnamen kwamen de week erop al gasten. Ik had zoiets, we hebben een aankomst in huisje 3, ik zie nog dat dit en dat moet gebeuren en pakte dat dan aan. Dan was ik hier om 10 uur ’s avonds nog aan het schilderen.”
Silvie: “Het zag er eigenlijk allemaal een beetje levenloos uit. Er was geen plant meer te vinden.”
Hoeveel huisjes hebben jullie?
“Zeven, vijf standaard huisjes voor 4 personen en twee familiehuisjes.
Hebben jullie nog aanpassingen gedaan?
Silvie: “Ja, na de aankoop hebben we de gemeenschappelijke ruimte gebouwd, die was er nog niet. De vorige eigenaar verhuurde de huisjes als vakantiehuisjes en verzorgde geen ontbijt. Wel eetavonden aan het zwembad.
Lars: “We waren net klaar met de verbouwing, hadden er onze laatste centen in gestopt en toen kwam Corona. Ik dacht op dat moment wel eventjes dat het gedaan was met onze droom. Dit redden we nooit.”
Corona
Maar toen had jij gelukkig nog je baan?
Lars: “Nee, dat viel ook weg.”
Silvie: “Alles ging dicht. Niet zoals in Nederland en België, hier mocht je echt helemaal niks. Het enige wat open was, waren de supermarkten, de apotheken en de benzinestations. Zaken van de staat waren ook nog open. Verder was alles dicht.”
Kregen jullie steun van de overheid?
Lars: “Dat was echt minimaal, daar konden we niet eens de elektriciteitsrekening van betalen.”
Hoe hebben jullie het dan overleefd?
Silvie: “Eigenlijk heel stom. Net voor Corona had een vriend ons gevraagd of wij pakketjes voor hem wilden maken en versturen, want dat was voor hem veel te duur vanaf Mallorca. Het ging om het gezelschapsspel Crimibox. Daarmee kun je online moordzaken oplossen en lijkt op een echte moordzaak met facebook, telefoonnummers etc. Hij had de rechten opgekocht. Ik vroeg hem wat dat ons zou opleveren. Hij zei € 0,80 per spelletje. Toen zeiden wij dat we het wel wilden doen voor € 1,00 per spelletje.
Hiermee hebben we onze rekeningen kunnen betalen. Iedereen was immers thuis door de Corona en wilde dat soort spelletjes. Dus voordat we het wisten maakten we duizenden van die pakketjes klaar, soms tot half 6 in de ochtend, zo’n 500 á 600 om de twee dagen, dus dat liep lekker op en was echt onze redding.
We zijn in die tijd ook begonnen met het plukken van de olijven en het maken van olijfolie.
Daarnaast hebben we nog een reisgids geschreven en online verkocht: ‘Andalucia in the picture’. De geprinte versie ligt bij de receptie.”
Zonnepanelen
Hebben jullie hier zonnepanelen?
“We zijn bezig met zonnepanelen voor het hele complex, maar dat is een investering van zo’n 30.000 euro. Dus echt fors.
Een groene oplossing heeft ook nadelen. Ze zijn hier in Andalusië bezig met het aanleggen van velden zonnepanelen, jullie hebben ze vast al gezien. Echt spuuglelijk. Het landschap wordt op deze manier volledig verwoest. We zitten hier in het natuurgebied de Sierra de las Nieves en nu willen ze hier ook zo’n veld aanleggen. Ze kopen grond van boertjes die bijna geen geld hebben en gaan vervolgens een lijn aanleggen voor de elektriciteitsvoorziening van Marbella. Dan komen er ook van die hoogspanningsmasten en -kabels. Dit gaat volledig ten koste van de natuur. Terwijl er genoeg industriegebieden zijn die ze vol kunnen leggen. Maar tja, dat kost natuurlijk weer meer. Ook willen ze watercentrales bouwen die al het water gaan oppompen. En we hebben al bijna geen water.”
Zijn er dan geen protesten?
“Jazeker, iedereen hier is er tegen. Maar dan komt Brussel met ‘Jullie hebben veel zon, waarom gebruiken jullie dat niet.’ Ja, de energie zal dan misschien groener zijn, maar de omgeving… Wij mogen helemaal niets in dit natuurgebied, niet een huisje zetten of wat dan ook. Maar zij mogen wel 1 miljoen m2 velden zonnepanelen aanleggen? Ook de lokale politiek protesteert, maar dan wordt weer het argument van werkgelegenheid gebruikt. De huidige minister die nu beslist zegt dan ‘Ik maak het goed’, maar na 4 jaar is het dan weer het probleem van een ander, pfff. We houden ons hart vast.”
Overige activiteiten
Jullie doen echt veel hè?
Silvie: “Wij zijn ook niet gemaakt om stil te zitten, haha. We zien het ook niet als werk.”
Evenementen en trouwerijen
Doe je die evenementen en trouwerijen hier?
Silvie: “Nee, ik doe dat à la carte. In heel Andalusië. Op welke plek iemand het dan ook wil. Dat kan dus hier, maar evengoed elders zijn. Vaak is het wel hier in de omgeving. In een kasteel of een strandhut.
Dat is eigenlijk al weer een business op zich.
Silvie: “Ja, het is echt iets anders. We hebben nu net 2 trouwfeesten gedaan voor de Belgische TV. In 2023 te zien op TV.
Cursus ‘Hoe start ik een B&B’
Silvie, jij geeft een cursus ‘Hoe start ik een B&B?’
Silvie: “Ja, ook online. Als ik die cursus geef, hoor ik vaak dat ik hun roze ballonnetjes doorprik. Daar ben ik natuurlijk ook voor. Mensen onderschatten het vaak. Als dit niet voelt als je passie, moet je er niet aan beginnen. Je bent echt 24/7 in touw. En als jij in je zetel voetbal wilt kijken en er gebeurt iets, tja dan moet je toch opstaan met een glimlach.”
Minitochten
Doe je de minitochten met een bus?
Silvie: “Ik heb een busje met 9 plaatsen dus 8 personen kunnen er mee. Zo ben ik elke dag in de weer.”
Nog een bedrijf
Lars, heb jij, buiten de B&B en alles wat daarbij komt kijken, ook nog andere werkzaamheden?
Lars: “Onze vrienden hebben een keten luxe saladebars. Ze zijn begonnen in Málaga. Nu hebben ze ook vestigingen in Antwerpen, Cádiz, Nerja, Marbella en Basel. Ik bouw het interieur. Zij maken het ontwerp en ik zorg dat het eruit komt te zien zoals ze willen. Ik vind het leuk om met mijn handen bezig te zijn.”
Silvie: “Lars is ook een nieuwe business gestart, ’ID Worx and Invest’. Daarin gaan we renovatiewerk doen. Kopen, opknappen en weer verkopen. Een beetje makelaarswerk.
We hebben de B&B altijd gerund terwijl Lars fulltime in het hotel werkte, dus we vinden echt wel tijd om te renoveren.”
Hulp
Hebben jullie dan niet eens een moment van even niks doen?
Silvie: “Wij hebben nu nog de goede leeftijd om flink aan te pakken. We zien het allemaal niet als werk, al maken we lange dagen. Elke dag is er wel iets. Heb je een aankomst of een activiteit of een kookavond en ga zo maar door. Het seizoen begint in februari en loopt normaal door tot in december.
Op een gegeven moment zullen we het wel wat rustiger aan willen doen, want dit kun je natuurlijk niet je hele leven volhouden.
Ik ben aan het leren om meer los te laten. Zo hebben we nu steeds een stagiaire, zoals Sofie. Zij weet best wat ze moet zeggen, ook tegen de gasten. Is dat hoe ik het zou doen? Nee, natuurlijk niet. Maar de gasten weten ook niet hoe ik het doe. Maar tja, het is wel mijn bedrijf.”
Ik wil geen slechte reviews. We hebben hier knetterhard voor gewerkt. Bloed, zweet en tranen voor gelaten en dan wil je niet dat iemand anders dat voor je verknalt. Het is best moeilijk om er een goede balans in te vinden. Maar ik leer het wel.”
Zakelijke ondersteuning
Maken jullie gebruik van de diensten van bijvoorbeeld een advocaat of boekhouder?
Silvie: “Er zullen ongetwijfeld goede advocaten en boekhouders zijn, maar wij doen het liefst alles zelf. Wij hebben ondertussen veel ervaring in de huizensector opgedaan door alle vergunningen in orde te brengen en de aankoop helemaal zelf te regelen.
We maken wel gebruik van een boekhouder, een gestor. Maar dan nog, je moet hier iedereen in de gaten houden. Je kan er gewoon niet vanuit gaan dat wat ze zeggen ook echt klopt. Dan zeggen ze, ‘Oh nee hoor, dit is geen probleem’. Een een jaar later hoor je. ‘Oh ja? Ik weet niet meer wat ik toen heb gezegd, maar nu is het anders.’
Concurrentie
Hebben jullie veel concurrentie?
Silvie: “Er komen er bij en er gaan er weer weg. Ik vind het ook iets goeds. Het houdt je scherp. Je moet innovatief zijn en blijven.”
Geduld en doorzettingsvermogen
Je hebt heel wat geduld en doorzettingsvermogen nodig om iets te bereiken?
Lars: “Vooral doorzettingsvermogen. In Spanje ga je vaak in eerste een instantie een nee krijgen, die moet je dan om zien te zetten in een ja.”
Silvie: “We hebben allebei zoiets van als we iets willen, dan bijten we ons er in vast en dan gebeurt het ook.”
De toekomst
Hoe ziet de toekomst er verder uit. Wat zijn jullie plannen?
Silvie: “Nu zijn we zo’n 9 seizoenen verder. Ik heb de B&B tot nu toe veelal alleen gedaan, maar ons doel was om samen de B&B te runnen. We hebben het besluit genomen, nu alles financieel in orde is, dat Lars fulltime mee gaat draaien in het bedrijf en stopt bij het kasteel. Dat geeft ons ook meer rust want het was allemaal wel een beetje veel.”
Lars: ”Mijn collega’s op het werk zeiden ‘Ik ben moe en ga lekker naar huis’. Dan zeg ik: ‘Ik ga ook naar huis, maar niet om te rusten. Op het kasteel rust ik meer uit dan thuis, haha.’ Nu kunnen we ons oorspronkelijke plan uitvoeren en samen de B&B en alle andere activiteiten runnen.”
Silvie: “ We gaan nu eerst investeren in het verbeteren van de accommodaties en het uitbreiden van de gemeenschappelijke faciliteiten Ervoor zorgen dat de wifi overal goed werkt. Het werkt wel, maar kan beter. In de gemeenschappelijke ruimte doet ie het nog het best. Het is bijna een onmogelijke opgave, we zijn er al een paar jaar mee bezig. Deze winter leggen we een trap aan, knappen we de tuin volledig op, vernieuwen we de kinderzone en breiden we de kinderboerderij uit. Plannen genoeg dus.
Het is de bedoeling om dit echt als familiebedrijf te blijven runnen. Ik wil daarnaast de evenementen en de trouwerijen blijven doen. We willen de business van Lars, het renoveren e.d. verder uitbreiden. In de verdere toekomst willen we ook wel meer over kunnen laten aan anderen. Maar voor nu gaan we er nog vol tegenaan.”
De tips van Silvie en Lars
- Voorbereiding is alles. Start met een cursus ‘Hoe start ik een B&B’ en leer van alle fouten die wij of anderen al gemaakt hebben. We zien dat van de mensen die de cursus bij ons volgen, de helft besluit om het toch niet te doen. Die zijn er dan achtergekomen dat het toch niks voor hen is.
- Je gaat van alles tegenkomen. Hordes die je moet nemen. Je kunt niet bij de pakken neer gaan zitten, je moet door.
- Leer Spaans. Dat helpt je enorm.
- Als je het niet alleen kunt, zoek dan mensen die je kunt vertrouwen. Dat is nog niet zo makkelijk. Wij hebben het ook gehad met een advocatenkantoor in Nederland met een vestiging in Marbella. Die deden hun werk niet goed. Zeiden dat een pand helemaal in orde was, terwijl dat niet zo was. Vraag dus rond bij mensen.
- Check of alles legaal is gebouwd. Je kunt allerlei mensen inschakelen om dit voor je te regelen, maar check het zelf ook.
Wees realistisch.
Silvie, Lars, Milas en Sienna
Hacienda Guaro Viejo
Carretera A-7100 km 1,9
29108 Guaro, Málaga
España
Telefoon: +34 638 24 56 42
Mail: info@haciendaguaroviejo.com
Website: haciendaguaroviejo.com
