In gesprek met David & Wendy van Casa Loré D’or
Snel naar
We zitten aan het heerlijke, op maat gesneden ontbijt in Casa Loré D’or. David en Wendy, de eigenaren, laten je zelf kiezen wat je wilt eten om zo verspilling tegen te gaan. Een goed idee. We zijn de enige gasten op dit moment in de B&B en ontbijten gezellig met de eigenaren David en Wendy. ’s Avonds schuiven we ook graag aan en genieten we van een heerlijke pasta maaltijd. We spreken de eigenaren uitgebreid over hun emigratieverhaal. Een verhaal van leuke, hardwerkende mensen met veerkracht en doorzettingsvermogen.
België
David en Wendy leren elkaar als tiener kennen in 1991. Beiden zijn 15.
Wendy: “Ik was bij een vriendin, die gaf een feestje en een goede vriend bracht David mee.”
David: “Ik was daar eigenlijk voor die vriendin, maar ben er met Wendy vandoor gegaan, haha.”
Het werk in België
David werkt als klantadviseur in de autobranche bij merken als Toyota, Maserati, Volkswagen en Skoda.
David: “Ik heb dat zo’n twintig jaar gedaan, zat daar echt heel graag en vond mijn werk fantastisch.”
Wendy is 17 jaar executive assistant bij KPMG. Dan maakt ze de overstap naar HR. Omdat haar werkgever remote werken niet ziet zitten, is Wendy genoodzaakt om van baan te veranderen als ze naar Spanje emigreert. Ze vindt een andere baan, ook in HR.
Zou je niet hier in Andalusië willen werken?
Wendy: “Werk heb ik direct, maar de lonen in Spanje liggen laag plus het is allemaal voltijds. Dat naast de B&B zie ik echt niet zitten. We hebben mijn inkomen nu nog wel nodig. Als er geen boekingen zijn dan hebben we dat tenminste nog.”
David: “We zijn niet naar Spanje gekomen om rijk te worden, als we er maar van kunnen leven. Dat is onze insteek. We zijn pas net hier en zijn begonnen vanaf nul.”
Wendy: “Er wordt altijd gezegd dat Spanje veel goedkoper is dan België. Maar als ik nu naar de winkel ga schrik ik toch ook van de rekening, zo goedkoop is het nu ook weer niet.”
De liefde voor Spanje
Wendy is al haar hele leven verknocht aan Spanje.
Wendy: “Ik ben met mijn ouders heel vaak in dit gebied op vakantie geweest. Als kind had ik al zoiets van: Ik ben geboren in het verkeerde land. Mijn ouders wilden hier hun pensioen doorbrengen. Helaas zijn ze te vroeg overleden, binnen twee jaar na elkaar. Toen had ik helemaal zoiets van: Wat hebben we nog in België te zoeken? Morgen kan het zomaar gedaan zijn. Ik wil niet wachten tot mijn pensioen. Als het niet lukt, kunnen we altijd nog terug. Dan hebben we het in ieder geval geprobeerd. David was alleen nog niet zover.”
David: “Ik had het heel goed naar mijn zin op mijn werk en hoefde niet zo nodig. De omslag kwam op het moment dat de nog jonge vader van mijn directe collega kanker kreeg en binnen korte tijd overleed. Dat maakte bij mij iets wakker. Ik stelde mezelf de vraag: Wat als we ons pensioen niet halen, dan zijn we nooit naar Spanje gegaan. Daar kwam nog bij dat Wendy het zo graag wilde en er al jaren om vroeg. Ik was om, we zouden naar Spanje gaan.”
De zoektocht
Waar zijn jullie met name gaan rondkijken?
Wendy: “Het allereerste pand dat op ons pad kwam was in Cómpeta. We zagen het op internet en hadden er meteen een goed gevoel bij.”
David: “Het uitzicht was fantastisch, je kon Marokko zien liggen. Er waren veel signalen die erop duidden dat dit het was. Zo hing er bijvoorbeeld in de ene kamer een schilderij van een hond zoals Babou en in een andere kamer eentje met een hond zoals Lilla. Als we geen paarden hadden gehad, dan hadden we het waarschijnlijk gekocht.”
Wendy: “Het was een B&B waar we zo in konden stappen, maar ik denk dat we er ook een beetje zouden wegkwijnen. Je zit boven op een berg en je hebt niet altijd zin om een half uur naar beneden te rijden om boodschappen te doen of naar de kust te gaan. Als je dan iets vergeet kun je weer heen en terug. Dat zag ik niet zo zitten.”
David: “Hier ben je in 10 minuten in het dorp en er is ook veel meer.”
De aankoop
Het pand in Cómpeta wordt het dus niet. Wendy komt toevallig met een Belgische makelaar, ook David genaamd, in contact. Ze gaan met hem in zee. Belangrijk voor hun nieuwe B&B is ook dat er plaats is voor de twee paarden, die ze uit België zullen meenemen. Het wordt zoeken naar een speld in een hooiberg.
Met David de makelaar, die later een goede vriend wordt, bekijken ze de nodige panden.
Wendy: “We zijn vanaf september 2021 maandelijks heen en weer gevlogen. Kwamen we op donderdag aan, bekeken allerlei objecten en vlogen op maandag weer terug. Maar er was niets wat echt voldeed. Toen kwam de makelaar met een fantastisch Engels pand op de proppen, net boven Torrox. Het pand was gigantische groot en eigenlijk gebouwd voor gehandicapten. Grote badkamers met gigantische deuren. Er was enorm veel plek.”
David: “We deden een bod.”
Wendy: “Nadat we dat bod deden werd ik ’s ochtends wakker en wist ik dat dit het toch niet was. Ik had mijn hart al verloren aan dit pand bij Álora. Dus trokken we ons bod in.”
Hadden jullie dit pand al gezien dan?
Wendy: “Ja, we waren hier al geweest. Het was zo dat ik huizen bekeek op Idealista, Quiero e.d. Ik maakte steeds een lijstje en stuurde dat door naar de makelaar. De meeste panden vielen al af. Waren of verkocht of er was iets mee aan de hand. Op mijn lijst stond ook dit pand. Maar de foto’s van dit pand spraken David niet zo aan. Dus toen we weer naar Andalusië kwamen zei de makelaar, ik weet dat jij het niets vindt David, maar we gaan er toch even kijken. We kwamen hier en zagen het fantastische uitzicht. Het voelde meteen goed. Het had een beetje een Ibiza vibe.”
Al bekijken Wendy en David nog een aantal andere panden, ze komen steeds terug op het ‘Ibiza’ huis. De onderhandelingen starten en ze doen een bod. Het bod wordt aanvaard door de eigenaresse. Het is tijd om het huis in België te verkopen.
Wendy: “Toen moesten we ons huis in België gaan verkopen. De verkoopster vond het geen probleem om een paar maanden te wachten totdat het verkocht was. Wel wilde ze een officieel document waaruit bleek dat ons huis in de verkoop stond.”
Was er geen reserveringsbedrag vereist zodat het pand van de markt gaat?
Wendy: “Nee, daar was geen sprake van. Dat document was in aanvang voldoende. Een paar weken later is ze er toch op teruggekomen en wilde meteen geld zien.”
De verkoop van het huis in België
Het huis in België wordt verkocht. Er zijn geen ontbindende voorwaarden gesteld door de kopers, dus dat lijkt mooi. Dan blijkt dat de kopers het huis niet kunnen betalen.
Wendy: “Vervolgens kregen we gedoe met onze makelaar. Die hield ons huis vast. Het stond nog wel op de website, maar er werden geen bezichtigingen meer gedaan. Zo zaten we twee maanden klem.”
De tijd tikt weg. Bo, de dochter van Wendy en David, moet in september in Spanje naar school, dus er is haast geboden. Wendy besluit het heft in eigen handen te nemen.
Wendy: “Het lukte om ons huis los te krijgen. Ik heb het toen meteen op allerhande social media geplaatst. Twee dagen later was het verkocht. Zonder makelaar.”
Hoe verliep het ondertussen hier?
Wendy: “In de periode dat ons huis geblokkeerd was, heb ik de banken plat gelopen. Dat leidde tot niets, want geen enkele bank in België gaat jou een lening verschaffen voor een aankoop in het buitenland. Dan hebben ze geen garanties. Ik was gaan kijken voor een overbruggingskrediet. Dat wij, zolang het huis niet verkocht was, dit huis in ieder geval konden kopen om in september hier te kunnen zijn. Dat kost je wel extra geld, maar tja, we moesten iets. Toen werd het huis verkocht en kwam alles in een stroomversnelling. De puzzelstukjes vielen in elkaar, net op tijd. Het had geen dag langer moeten duren.”
Toch deden jullie een bod op het huis in Torrox?
Wendy: “Door al het gedoe met de eigenaresse hier, hadden we dit huis eigenlijk afgeschreven. Het huis in Torrox zouden we met ons verstand hebben gekocht, niet met ons hart. Het was een degelijk huis met riante kamers en een goed potentieel voor de paarden en de B&B. En dat allemaal voor dezelfde prijs. Maar toch, het was niet hetzelfde.”
David: “Ik denk niet dat we daar even gelukkig zouden zijn als hier en in Cómpeta hadden we dat ook niet gehad. Dit pand heeft ons hart gestolen. Toen de misère met ons huis in België eindelijk achter de rug was, was dit huis nog steeds beschikbaar. Het heeft op ons gewacht, haha!”
De advocaat
Wendy en David vinden een advocaat via Facebook. Daar ontvangen ze een berichtje van een vrouw met de boodschap dat haar dochter voor een advocatenbureau in Marbella werkt. Misschien dat zij hen kan helpen?
Wendy: “De advocaat was prima, maar het is toch beter om een advocaat uit de buurt te hebben. Die kennis heeft van hoe het lokaal in elkaar steekt en er connecties heeft. Zo is een vergunning voor de B&B in elk dorp weer anders. We hebben nu een Spaanse advocaat met een Belgische assistente. Dat werkt prima.”
De verhuizing
In juli 2022 verhuist het gezin naar Álora. Mooi op tijd, want Bo moet in september naar school.
Wendy: “We hadden al overwogen om hier iets te gaan huren, zodat Bo naar school kon. Dan zou één van ons voorlopig nog in België blijven en de ander hier, samen met Bo. We hadden ook al gekeken of we niet op een camping konden gaan wonen, maar wat doe je dan met de paarden? Een manege hier kost heel veel geld.”
David: “Het was echt niet van: We verhuizen even naar Spanje.”
Bo
David en Wendy hebben een tienerdochter Bo, zij gaat ook mee.
Hoe hebben jullie Bo betrokken bij het proces?
David: “Heel makkelijk, haha.”
Wendy: “Bo zag het in het begin niet zo zitten. Ik heb veel moeders gesproken die ook met kinderen zijn geëmigreerd. Vervolgens heb ik moeders gezocht die ervoor open stonden om de kinderen met elkaar in contact te brengen, zodat ze steun aan elkaar konden hebben. Zo leerde Bo een meisje kennen in Alicante en later ook nog een meisje uit Cómpeta.”
David: “Uiteindelijk hebben wij Bo omgekocht. Ze zei tegen ons: ‘Als ik een Iphone krijg, dan ga ik wel mee.’ Nou, die kochten we voor haar en toen was er geen weg meer terug.”
Wendy: “Het gaat gelukkig goed met haar. Ze spreekt al echt goed Spaans, beter dan ze ons wel eens wil doen laten geloven. Op school is ook gezegd dat ze het allemaal prima begrijpt.”
De verbouwing
In juli strijkt de familie met twee paarden, twee honden en twee katten neer in Álora. In tegenstelling tot het oorspronkelijke plan om een draaiende B&B te kopen, is er nu sprake van een start vanaf nul. Er is veel werk te doen om het gekochte object om te toveren tot een mooie boutique B&B. De naam is snel gevonden Casa Loré D’or.
Wendy: “Nou dan kom je hier en denk je: Eindelijk, we zijn in ons huis. Maar dan begint het pas. Alle goede spullen uit de inboedel waren meegenomen. Wat achterbleef kon zo de container in. We vonden zelfs rotte kip in de diepvries. Ik stuurde foto’s van al die troep naar de advocaat en vroeg wat we hier mee konden. Zij maakte daar melding van bij de verkoopster. Die beweerde doodleuk dat het haar spullen niet waren en dat wij het allemaal mee hadden gebracht uit België. Wat denk je zelf? Dat wij duizenden euro’s uitgeven om troep naar hier te laten brengen om het vervolgens in de container te dumpen?
We bleven maar poetsen en op een bepaald moment had ik zoiets van dit kan zo niet meer. Toen hebben we iemand een week ingehuurd om alles schoon te maken. Daarna konden we eindelijk beginnen. In augustus was mijn vakantie voorbij en moest ik weer werken. Het was echt chaotisch allemaal.”
Is het huis bouwtechnisch gecontroleerd?
Wendy: “Het huis is bouwtechnisch beoordeeld door een ingenieur. Daar kregen we een rapport van, maar het is toch allemaal net niet conform onze eigen normen.”
David: “We hebben zelf de elektriciteit laten checken, dat vonden we echt heel belangrijk. Het leidingwerk hebben ze moeten repareren voor de verkoop, daar was iets niet in orde mee. Dat is ook gekeurd, we hebben er certificaten van. Ik heb het adres opgezocht van dat bedrijf, maar dat bedrijf bestaat helemaal niet, dus of het nu echt gekeurd is? Geen idee.”
Wendy: “De afvoer was ook niet oké. Ik had tegen onze advocaat gezegd, we gaan er pas in als die afvoer in orde is. ‘Komt in orde’, hoor je dan. Nou het was niet in orde. Daar sta je dan, je hebt geen huis meer in België, dus we moesten wel hierheen.”
Gekke dingen
David: “Je komt de gekste dingen tegen. Er waren balkjes in de muur geplaatst waardoor, als het regende, het water zo de muur inliep. Daardoor hadden we grote vochtplekken op de binnenmuur van de kamer. We wilden ook een lager gedeelte bij het zwembad creëren, een soort zitkuil zeg maar. Toen bleek dat er eerst weer een muurtje gebouwd moest worden, anders zou de boel zo instorten. Zomaar € 11.000,= extra.
Daarna wilden we een omheining rond de B&B, want op een dag stonden de paarden, die hier in de wei staan, ineens boven bij het zwembad. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Nou, de omheining is geplaatst toen we er even niet waren, maar zodanig dat het je uitzicht belemmert. Lager op de helling kan ook prima, dus dat moet weer aangepast worden. Je moet echt overal zelf bij zijn. Zo blijf je bezig, haha.”
Begroting en kosten
Wendy: “Je maakt een inschatting van de kosten. Ik ben super planmatig, hou alles in excel bij. Toch word je steeds verrast, door nieuwe noodzakelijke werkzaamheden, onverwachte kosten etc.
We zijn ook nog opgelicht. Door de man die de pipowagen en de omheining heeft geplaatst. Hij zou nog een aantal werkzaamheden uitvoeren, maar ging er met dat voorschot vandoor. We waren niet de enigen, we hebben meerdere gedupeerden gesproken.”
De kamers
Het harde werken wordt beloond en David en Wendy weten twee prachtige gastenkamers te creëren, beide met een fijn uitzicht op het zwembad en de bergen. Het volgende project waar David mee aan de slag gaat is de pipowagen, die op het terrein staat en ook al dat waanzinnig mooie uitzicht heeft. Het hele interieur wordt door David zelf gemaakt. Naar verwachting gaat deze vanaf september 2023 in de verhuur.
Een beproeving
Werken, verbouwen en het opzetten van een B&B is een beproeving, ook voor je relatie.
Is het een ultieme relatietest?
David: ”Jazeker, we hebben hier meer ruzie gemaakt dan in België.”
Wendy: “Ik ben altijd bezig, ook in mijn hoofd. Ik heb mijn werk in België en hier moet ook van alles gebeuren. Niet alleen in de B&B zelf, maar ook de boekingen, de website, facturatie etc. Mijn hoofd staat nooit stil. Dat geeft stress. David is hier aan het werk en heeft totaal geen stress.”
David: “Ik ben compleet het tegenovergestelde. Als ik moe ben, dan rust ik gewoon. Het werk wacht dan maar even. Dat kan Wendy niet, die gaat maar door. Ik ben ook niet van de planning, dat was al zo in België. Ik plan eigenlijk niks, dat doet Wendy. Wij zijn echt yin en yang, heel complementair.”
Wendy: “Dat wordt hier extra duidelijk. Ik moet eigenlijk een beetje meer hem zijn en hij een beetje meer mij, dat zou voor ons beiden goed zijn.”
De gasten
Hoe krijgen jullie je gasten?
We zijn aangesloten bij een aantal boekingssites en hebben een vermelding op diverse websites zoals bijlandgenoten.be en vakantiebijbelgen.com. Natuurlijk hebben we ook onze eigen website.
Boekingssites en valse boekingen
Omdat Casa Loré D’or pas net draait komen de boekingen voornamelijk via boekingssites als Booking.com binnen.
Wendy: “Voor een vermelding op een site betaal je jaarlijks een bedrag, dat valt nog wel mee. Voor een boeking via een boekingssite betaal je een commissie. Vooral booking.com heb je echt wel nodig, dat horen we ook van andere B&B eigenaren. Maar op dit moment zijn wij even niet zo blij met Booking.com. We krijgen veel valse boekingen. Dat zijn dan mensen die boeken voor een visumaanvraag en die komen dan gewoon niet opdagen. Dan denk je een kamer verhuurd te hebben, maar dat blijkt niet zo te zijn. Dus geen inkomsten. Vervolgens kan ik pas een ‘’no show’ doorgeven op de aankomstdag, om zo te voorkomen dat ze commissie incasseren. Ik hoor van anderen dat zij hier het eerste jaar ook veel last van hadden. Ik heb nu ingesteld dat de betaling via booking.com verloopt. Dan voorkom je dit, maar daar betaal je wel weer iets extra voor.”
Social Media
Maken jullie ook gebruik van social media?
Wendy: “Ik ben niet zo actief op instagram, maar meer gericht op Facebook”.
David: “Wij zijn nog geen jaar hier, het is letterlijk net klaar allemaal, dus ik geef het de tijd. Social media vind ik prima en misschien hier en daar wat adverteren, maar mijn logica is dat als mensen het hier leuk hebben gehad, dan vertellen ze dat wel door en sturen ze familie en vrienden hiernaartoe. De mond-tot-mond-reclame is heel belangrijk. Het kost alleen een beetje tijd om dit te realiseren.”
Onderscheidend vermogen
Hoe onderscheiden jullie je?
Wendy: “We zijn we nu bezig met een pipowagen, dat is toch net weer iets anders. Ik denk dat wij ons ook wel onderscheiden doordat we vloeiend Frans spreken en zo Franse toeristen meer aanspreken.
We denken ook na over activiteiten die we kunnen gaan organiseren. Onze locatie is op zichzelf ook al een trekpleister, vind ik. Je zit hier heerlijk rustig met een fantastisch uitzicht én dichtbij het dorp Álora, waar van alles is. Ideaal om te werken, een boek te schrijven bijvoorbeeld. Ook als uitvalsbasis voor wandelaars en fietsers. Veel mensen hebben nog nooit gehoord van Álora en de dorpjes hier rondom. Als ze deze eenmaal ontdekken, gaat er echt wel een wereld voor ze open. Veel toeristen trekken naar de kust, maar er is zoveel meer te zien in het binnenland dan mensen beseffen.”
Doet de gemeente Álora ook iets aan promotie?
Wendy: “De burgemeester van Álora zet alles in op het toerisme. Het is een leuke plaats met een kasteel. Maanden geleden zocht de gemeente 15 mensen om Álora te promoten. We hebben immers de El Caminito del Rey in de buurt en andere toeristische hotspots op een redelijke reisafstand zoals El Chorro en El Torcal.”
David: “Zondag is het motordag. Dan komt de ene na de andere motor voorbij. Ze rijden dan naar Antequera, dat is echt geweldig om met de motor te doen.”
Spaans
Hoe is jullie Spaans?
David: “Op een schaal van 0 tot 10, ben ik op 0 begonnen en zit nu op een 6, denk ik. Zonder enige les, dat vind ik niet slecht. Ik heb best wel een talenknobbel.”
Wendy: “Ik heb 2 jaar Spaans gevolgd in etappes. Voor het eerst 10 jaar geleden en vlak voordat we hiernaartoe kwamen heb ik nog een cursus gedaan. Maar het Andalus is geen Spaans in mijn ogen, haha, dat is erg moeilijk.”
David: “Het is verschrikkelijk.”
Wendy: “In het dorp geven ze cursussen, die wil ik graag gaan volgen als ik meer tijd heb. Ik vind dat als je hier komt wonen, dat je de taal machtig moet zijn. Die cursussen worden door de gemeente georganiseerd en zijn ook nog gratis.”
David: “Ik denk dat wij als Belgen wel een stapje voor hebben met het leren van Spaans. Dat komt doordat wij al Frans spreken. Dat hoor je ook terug in de uitspraak, dat is voor ons iets makkelijker. We kennen veel Hollanders en als we die Spaans horen praten, o jee. Maar de Engelsen zijn eigenlijk het ergst. Die wonen hier soms al 20 jaar wonen en dan verbaas je je wel eens over het niveau Spaans dat ze spreken.”
Integratie
Hebben jullie al een beetje contact met Spanjaarden?
David: “Dat is best moeilijk.”
Wendy: “Het komt langzaam op gang. We spreken wel mensen, zoals Juan de tuinman. In het dorp kennen ze ons al wel . Zij zwaaien, wij zwaaien.”
Wat zijn de voordelen hier?
David: “Je hebt hier veel minder nodig. In België hadden we de mooiste wagen en de mooiste kleding, hier hoeft dat allemaal niet.”
Wendy: “Wat mij wel eens in België stoorde was, dat als je wilde afspreken met iemand, de agenda’s erbij gehaald moesten worden. Dan vind je bijvoorbeeld een moment over 3 maanden. Hier gebeurt het allemaal spontaan en op korte termijn. Krijgen we een appje met: ’Vanavond in de bar?’ Plus in België zit je altijd binnen en hier zit je altijd buiten.”
Vergunningen, boekhouding en dergelijke
Hoe hebben jullie alle administratieve zaken geregeld?
Wendy: “Er wordt hier veel gebruik gemaakt van een gestor (accountant) om ervoor te zorgen dat alles goed gebeurt. Maar er zijn veel zaken die je prima zelf kunt regelen. We kregen een offerte, met daarin een bedrag van € 175,= om onze dochter in te schrijven op school en € 100,= per persoon om ons in te schrijven in de gemeente. Maar ik dacht, dat kan ik zelf wel. Dus ben ik naar school en de gemeente gegaan. Het was zo geregeld. Bespaarde ik toch een kleine € 500,=.
Ook de NIE (numeró de Identificación de Extranjeros) hebben we zelf geregeld. Via de ambassade in België. Kostte € 10,90 per persoon. Aan de gestor betaal je al gauw zo’n € 100,00 per persoon.
Voor de boekhouding hebben we wel iemand, maar die vraagt best veel, dus zijn we op zoek naar een ander.
Daarnaast hebben we kosten omdat we autonomos (zelfstandigen) zijn. Dat loopt in drie jaar op van € 60,- naar € 290,- per maand. Daar zitten de sociale bijdrage en de verzekeringen in.”
Beestenboel
David, Wendy en Bo emigreerden samen met de honden Babou en Lilla, twee katten en twee paarden. De honden vormen een prachtig duo. Ze hebben de taak op zich genomen om de wilde katten van het B&B terrein te jagen. Deze worden gespot door Lilla, die vervolgens met een hoog kefje Babou alarmeert. Die stormt er dan woest op af. Het is zeer effectief en vermakelijk voor de gasten om te aanschouwen.
De huiskatten worden door de honden met rust gelaten, die kunnen zich vrij bewegen op het terrein. De laatste aanwinst is het kleine katje Pipo-Lou, dat door Wendy van de dood is gered. Wendy hoorde zachte piepjes buiten bij de B&B. Toen ze op het geluid af ging, vond ze twee kleine katjes, hooguit een weekje oud. De ene was al overleden, de andere nam ze mee en hoort nu bij het gezin. Pipo-Lou vraagt veel aandacht. Om de paar uur schreeuwt ze om een flesje melk.
Wendy: “De paarden wilde ik ook zeker meenemen naar hier. Zij hebben de ruimte om de B&B. In het begin gaf ik ze hooi dat uit Spanje komt. Daar werden ze helemaal loco van, ik kende ze niet meer terug. Dat hooi bleek teveel suiker te bevatten. Nu laat ik het hooi uit België komen. Dat kost eigenlijk niets meer en is beter voor ze.”
De toekomst
Hoe zien jullie de toekomst?
David: “In september hebben we drie verhuurbare accommodaties. Dan gaan we kijken hoe het daar mee loopt, voordat we eventueel verder uitbreiden. Ik geniet hier echt. Ik vind het contact met de gasten geweldig. Met mijn quad rijd ik zo de bergen in en in 10 minuutjes zitten we in de reuring van Álora.
Wendy: “Door alle hectiek die we gehad hebben en nog steeds wel hebben, vergeet ik wel eens te genieten van waar ik ben. Maar laatst stond ik tussen mijn paarden en keek ik naar het geweldige uitzicht en dacht wow, wat een heerlijke plek. Ik hoop dat ik het snel wat rustiger krijg. Dat ik tijd krijg om mij meer te richten op allerlei activiteiten voor de B&B.
Bo vindt ook steeds beter haar draai en dat is heel fijn.
Ik wil tot ongeveer mijn 60e werken, maar dan stopt het wel. Dan kunnen we dit hopelijk verkopen met wat winst en zoeken we een appartementje aan de kust.”
Tips van David en Wendy
- Denk niet dat het allemaal vlekkeloos verloopt. Soms moet je je neerleggen bij dingen die je niet in de hand hebt, hoe goed je je ook voorbereid hebt.
- Zorg dat je een serieuze financiële buffer achter de hand hebt, anders ben je binnen de kortste keren terug in Nederland of in België.
- Hou er rekening mee dat alles veel meer tijd en geld kost. Je kunt het nog zo goed begroten, het valt altijd tegen. Sta je ineens voor onverwachte kosten omdat je een extra muur moet plaatsen om het zwembad overeind te houden bijvoorbeeld. Een bestelling van tegels die een week zou moeten duren, kan zomaar twee maanden worden. Dat is gewoon Spanje en daar moet je ook aan wennen.
- Als je wilt emigreren, laat je je dan goed begeleiden. Je wordt in de maling genomen waar je bij staat. Huur een goede advocaat in, vraag rond. Informeer bij mensen die al geëmigreerd zijn. Wij hebben veel gelezen en een seminar gevolgd over het kopen van een huis. Aan de website viw.com van Vlamingen in de wereld hebben we ook veel gehad.
David & Wendy
Casa Loré D’or
Adres: Poligono 5 Parcela 778
Las Lomas, Álora
Andalucia, España
Telefoon: +32 486 417 102
Telefoon: +32 485 500 117
Mail: casaloredor@gmail.com
Website: casaloredor.com
