Op het randje van de dood
In 2018 werd Mendo plotseling ernstig ziek. Hij bleek een meningokokbacterie in zijn bloed te hebben.
Hoe kwam je daaraan?
Mendo: “Geen idee, dat weet ik nog steeds niet.”
Laureen: “Het was zo heftig. Hij heeft vijf dagen in het ziekenhuis voor zijn leven gevochten. De arts zei tegen mij: ‘Ik weet niet of hij het haalt, hou maar rekening met het ergste.’
Mendo: “Het was echt bizar. De ziekte is heel zeldzaam, het overlijdenspercentage best hoog en de kans op invaliditeit enorm. Mensen die ledematen kwijtraken e.d. Ik zat helemaal onder de wonden. Het vreet je van binnenuit helemaal op. Echt verschrikkelijk. Ik heb super veel mazzel gehad dat ik er goed uitgekomen ben.”
Laureen: “Toen Mendo op de IC lag, was hij doodziek, maar wel, heel raar, goed aanspreekbaar. Dus de artsen vroegen hem ook wel wat hij allemaal deed. Dan kwamen de verhalen. Hij deed ook nog mantelzorg voor zijn tante en een studie. Die artsen kwamen vervolgens naar mij toe en zeiden: ‘Als hij straks uit het ziekenhuis is, moet hij het echt anders gaan doen hoor.”
Misschien heeft je lichaam wel gigantisch aan de rem getrokken?
Mendo: “Ja, dat denk ik wel.”
Laureen: “Hij was gewoon op, dan ben je kwetsbaar en heeft zo’n bacterie vrij spel.”
Herstel en verwerking
Heb je lang nodig gehad om helemaal te herstellen?
Mendo: “Ik ben zeker een jaar onderweg geweest. Ik werkte in het onderwijs. Daar ligt echt mijn hart dus dat hielp enorm.”
Laureen: “Na 2 jaar was hij pas weer 100% aan het werk. We kregen door dit alles wel het gevoel dat we extra tijd hadden gekregen, want voor hetzelfde geld was hij overleden. Dus alles wat we nu doen is pure winst. Dan ga je toch ook anders naar het leven kijken en kom je tot de conclusie dat je er gewoon voor moet gaan.”
Mendo: “Nu coach ik docenten online. Ik heb ook een baan als trainingsacteur waarvoor ik af en toe naar Nederland ga. Dat vind ik echt super leuk. Ik haal daar veel energie uit.”
Hoe heb jij, Laureen, deze periode verwerkt?
Laureen: “Toen Mendo weer opkrabbelde, realiseerde ik me pas echt wat er allemaal was gebeurd. Dat hakte erin. Ik had iets nodig om het te verwerken. Vanuit Schiphol Group kon ik deelnemen aan een fietstocht van 400 kilometer voor een goed doel. Fietsen in Tanzania rond de Kilimanjaro voor Amref Flying Doctors. Vijf dagen lang op een mountainbike, daar moest ik natuurlijk voor trainen. Daarnaast moest ik ook € 5.000,- sponsorgeld ophalen. Dat gaf me focus en dat had ik net even nodig.”