Kristel Peijnenborg
Kunstenares in Málaga
Een maandje warmdraaien in Málaga
Hé lieve lezers,
Ik ben nu drie dagen in Málaga en er zijn inmiddels tig dingen gebeurd. Het is een zondag, even rustig aan dus. Mijn ritme zoeken. Wat eet ik als ontbijt? In welke winkel koop je het zoete fruit van Málaga? Wat ga ik vanavond koken?
Ik arriveerde in het appartement van Ivan, uit Brazilië, die hier inmiddels zes jaar woont. Nadat ik in januari eerder verbleef in zijn Airbnb, dankzij een oproep die ik plaatste voor een verblijf in Málaga, keerde ik dus terug voor een maand om te ervaren of ik hier wil gaan wonen.
Ik ben redelijk direct gedag gaan zeggen tegen de zon aan het strand. Ik had geen bikini aangedaan, maar je kan hier prima zonnebaden in de lente. Daar op het strand ben ik geland. Heerlijk warm gevoel op me huid. Voeten in het zand. Ik ben ìn Málaga!
Daarna Juan (de mooie man met lange haren, die ik in januari al leerde kennen in het atelier van Antonio met het naakt model tekenen op de vrijdag avonden) gemeet en ik kreeg een kleine Tour de Juan door de stad. Hij vertelde wat oude verhalen als we stonden bij een gebouw of beeld. Leuk zulke weetjes te krijgen van een Malagueño. Ik zou hem waarschijnlijk wel vrijdagavond weer zien bij Antonio’s atelier.
Diezelfde avond kwam ik Ivan en een Airbnb gast uit het appartement, op weg naar huis, tegen. Onverwachts bij aankomst in het appartement drankjes gedaan aan de eettafel tot 3(?) uur ‘s nachts. Het ene diepe verhaal na het andere. Zelfs een poging tot samba gedaan want de muziek stond aan en… ik heb meer oefening nodig 😂 Eerste nacht slecht geslapen. Ik verblijf gratis bij Ivan, omdat we een kamer delen, maar heb nog tijd nodig om te wennen. Opeens een andere adem op mijn kamer.
Ik had voor ontbijt afgesproken met Antonio, een straatartiest, een Malagueño waarvan je de leeftijd niet kan aflezen met zijn stralend gezicht. Het is zo fijn om met Antonio te zijn. We delen onze creativiteit. We dronken koffie met churros (gefrituurd deeg) in de ochtend bij Churreria La Malagueña. Later vroeg ik waar hij zijn eten koopt. Uiteindelijk bracht hij me naar een centrale overkoepelende markt. Bij de kraampjes stelde hij me voor aan de mensen met “Dit is Kristel, een vriendin. Herinner haar. Ze is jullie nieuwe klant” 🥰 Zo schattig.
Erna heeft hij me laten zien welk papier ik kan kopen voor de vrijdag avond, want ik dacht dat het slim was papier in Málaga zelf te kopen in plaats van in mijn backpack mee te nemen. We hebben toen nog bij een trappetje dichtbij het Ibis hotel samen getekend op straat. Er stoppen dan soms nieuwsgierigen. Ze maken een praatje. Het was een gezellig, fijn, kneuterig daggie.
In het Airbnb appartement was er wat wissel van mensen en drukte. Ik heb vrijdag nog een klus opgeleverd, dus in ieder geval productief kunnen werken aan de eettafel hier. En zoals gezegd vrijdagavond naakt portret tekenen gedaan. Er is een Marco die tijdens het tekenen met de muziek enthousiast (en misschien onbewust) meezingt. Haha. Erna in de tuin nog nageborreld. Dit keer iets rustiger aan, want vorig jaar was ik ‘s nachts de weg kwijt geraakt naar mijn appartement, omdat ik net was ingecheckt en de wegen nog niet goed kende en daarbij dat mijn telefoon zonder batterij was.
Bij aankomst was de Airbnb gast uit Chili thuis en vertelde dat Ivan in het ziekenhuis was. De gast uit Finland heb ik om vier uur zien starten met bier en bleek uiteindelijk agressief en handtastelijk te zijn geworden op stap. En lag in het ziekenhuis doordat hij iemand wilde aanvallen tot iemand hem mepte! Toen hij uiteindelijk uit het ziekenhuis kwam heeft hij zijn Peruaanse vriendin, met flinterdunne muren 🥺, gebeld.
Kregen ze een gebrekkig Spaans gesprek, want ik kon alles horen en verstaan en heeft hij uiteindelijk nog 40 minuten lang zijn relatie issues proberen op te lossen. Want nee! Hij was echt in het ziekenhuis en niet bij een andere vrouw?
Je begrijpt: ik heb weer weinig geslapen en verwerk hier veel indrukken. Ik ben ook gaan denken, misschien moet ik een rustigere plek gaan zoeken. Blijf ik hier? Zaterdag uiteindelijk wat tijd in mijn eentje doorgebracht. Op het strand. Gebeld met vrienden. Gepraat met huisgenoot over de situatie. De Finse Airbnb gast is uiteindelijk uit het huis gezet. Airbnb heeft een protocol hier voor.
We hebben in het huis met drieën wat gegeten, een filmpje gekeken, alsof de rust is wedergekeerd. Ook vanmorgen langzaam ontbijt gemaakt met vers fruit, muziek geluisterd en ik merk dat me hoofd weer iets rustiger is. Ik kan de hele maand in dit appartement blijven als ik wil en wat meehelpen met enkele Airbnb klusjes. Het leuke is dat Ivan een enorme fan is van Nederland. Ik heb nog nooit iemand zo verliefd horen praten over Nederland als hij. In ieder geval aankomende week ook aan het werk. Kijken hoe dat gaat met die lokkende, uitnodigende Spaanse zon.
Oproep: op zoek naar een nieuwe woning!
En voor mijn eerste schrijven sluit ik af met dat inmiddels overduidelijk is dat ik naar Málaga wil immigreren. Ik vóel aan alles dat ik hier zo graag wil blijven. Dat het tijd is. Gezien deze stad de artistieke kant in mij laat zien en de mensen die ik leer kennen mij al zo waard zijn. Hoe de dingen soms in een treinvaart kunnen gaan hè. De ooit beangstigende gedachtes zijn nu overstemd met een extreem euforisch gevoel. Dus het plan is om vóór juni, waar ik enkele projecten af rond in Nederland, een huurappartement te vinden, zodat ik daarbij mijn huur kan opzeggen in Nederland. Ik ben dus per direct op zoek naar een appartement voor minimaal zes maanden.
Ik ben mij ervan bewust dat de zomer nadert en dat het steeds lastiger gaat worden om een plekje te zoeken. Weet jij iemand die een appartement verhuurt voor mij en een vriend (2 personen) of wat vrij heeft voor één werkende ondernemer van 36 jaar (1 persoon)? Mijn inkomsten sinds 10 jaar ondernemen zijn inmiddels stabiel. Ik zou het erg waarderen als je met me wilt meedenken.
Heel veel liefs 🥰❤️ en bedankt voor het lezen. Hasta la vista van de Kristelalalasol
