Kristel Peijnenborg
Kunstenares in Málaga
Thuis in Málaga
Goede morgeeeeeen lieve mensen, Ik kan niet slapen, dus dan maar een update (?) Dag 12 breekt aan. Ik heb ondertussen één kamer bezichtiging gedaan, maar sinds de Finse Airbnb gast is vertrokken, is de rust wedergekeerd in dit huis. Het voelt een beetje als wonen met je broers en zussen, haha, en inmiddels ben ik mooie momenten verder die tot mijn hart spreken
De eetmanieren van een Malagueño
Die zondag ben ik uiteindelijk van de middag tot in de nacht (!!) buiten geweest en dat heeft me zo goed gedaan!
De kunstenaar Antonio nodigde me in de middag uit. Hij was bij El Palo, een mooi stukje van de kust, aan het tekenen en borrelen met een vriend Miguel. Een soort van andere vrije ziel die op een kamp woont in de natuur. Kort mannetje. Vissershoedje. Terwijl Antonio greep naar zijn schetsboek hebben Miguel en ik zoveel gepraat. Ja, in het Spaans! En Miguel heeft me instructies gegeven hoe de sardientjes te eten. Met de handen zonder een graad te raken joh! En de citroen om je handen te wassen (ik dacht dat de citroen op de vis moest, maar dat betekent alleen dat de vis niet goed genoeg smaakt, haha).
Erna bleef ik hangen bij zonsondergang en wilde ik blijven lopen. Meette ik Juan nog, een eeuwenlange stadstour gehad tot we zatte mensen de club uit zagen strompelen en de taxi’s zien nemen. Waarop, op een bepaald moment, met al dat geloop op mijn goedkope slippers, ik krampen in mijn tenen kreeg . In de parkeergarages vind je hier de oude stadsmuren. Aan beweging niets te weinig gedaan.
De Airbnb vol nationalieiten
De week was verder redelijk vol met werk. Het is fijn om in dit Airbnb huis te werken. Soms loopt er iemand langs voor een kletsje. Vers zoet fruit op de markt hier als ontbijt. Soms voelde ik me wat gek dat ik zoveel uren maakte terwijl ik in het mooie Málaga zit. Maar ey, ik wil toch voelen hoe het is om te leven hier? Dus dit hoort er juist bij. Ook leuk als er wordt gevraagd: ‘Heeft er iemand honger? Want ik ga koken’ en zo zaten we met vijf nationaliteiten samen te eten (India, Finland, Brazilië, Chile en Nederland) met het delen van onze wereldwijde muziek.
Donderdag had ik besloten mijn werk ‘s ochtends af te handelen om eindelijk strand te pakken. Uiteindelijk ondanks de bewolking… VERBRAND Mijn huid stoomde gewoon. Ppff.. dat gaat hier zo snel. Het is nog niet eens zomer! Omg!
Picasso schreef ook poëzie
De vrijdag was weer een avond om verliefd op te worden. Naakt portret tekenen bij Antonio’s atelier. Het viel me op dat er dit keer meer vrouwen waren in de groep die kwamen mee tekenen. En ook het naaktmodel in kwestie had deze keer veel vrouwelijkheid. Ze was prachtig!
Naderhand in de tuin kwam ik erachter dat het volle maan was! Ik vertelde dat ik merkte hoeveel vrouwelijke energie deze avond gaf. Dat viel de andere uit de groep ook op. Het klinkt nu zo mat en plat, maar er was zo’n magische fijne sfeer. En…. Ik sprak met Marcos, ook iemand die na bleef borrelen in de tuin, en die blijkt te werken in het Museum Casa Natal de Picasso, het ouderlijk huis van Picasso, en vertelde over de onderzoeken naar Picasso’s poëzie. Toen deelde ik mijn gedicht, dat ik die nacht er voor schreef, (omdat ik weer niet kon slapen ) met hem.
Ik had hem al vertaald naar het Spaans voor een ander Spaanstalige vriend en Marcos werd zo enthousiast en herhaalde mijn zinnen. Dit voelde als mijn eerste gedicht in het Spaans. hahaha. En dat hij hem graag zou willen hebben om te gebruiken voor video’s die hij soms monteert. Wat een CADEAU! ik ga binnenkort bij zijn werk op bezoek. Privé rondleidiiiiing. Dit zijn geweldige contacten.
De vrijdag was echt een dag van high energy. Ik heb nog een kei leuke zaterdag avond gehad met een live bandje bij ZZ Bar met kippenvel makende cover optredens. Waarvan ik één liedje nog elke dag in me hoofd heb van ‘Do for love’ van 2Pac of Bobby Cardwell.
Bezoek in Torremolinos
En nog kei leuke verrassing: een vriendin uit Nederland had laten weten dat ze een weekje in Torremolinos op vakantie zal zijn. Dat is met de trein 13 minuten van mij af. Dus haar heb ik inmiddels gezien. We hebben echt uren gepraat over het leven . Ze heeft het Airbnb appartement hier ook bezocht en gekletst meej mèn nieuwe moate (excuses voor dit Tilburg dialect ). Uiteindelijk bij haar een nacht geslapen. Torremolinos heeft een andere sfeer. Het leek direct meer op vakantie, veel Nederlanders ook, maar voor kinderen bijvoorbeeld genoeg faciliteiten om te doen.
Te gek om mijn vriendin in dit Malagueñosse bubbeltje bij me te hebben, maar ook vertrouwd om mijn ervaringen te kunnen laten zien en vertellen. Zo’n inkijkje in dit gekke experiment …en nog meer momenten en ideeën die deze update als een boek zouden maken en ik kan jullie niet aan het lezen houden hè…
Wat is er nodig om te emigreren?
Tot slot heb ik de serieuze, intense gesprekken ook gevoerd. Met Ivan (van de Airbnb) en Sebas (Airbnb gast uit Chile) Met wat is er voor nodig om te emigreren naar Málaga? Ik heb, zoals in mijn werk bij Visueeltjes, alle opmerkingen uitgetekend en een tijdlijn hoe dat er voor mij eruit zou zien. Het is zo diep. Ik vóel aan alles dat ik hier zo graag wil blijven!!! Dat het tijd is en dan voor nú: om in Málaga te zijn.
Deze stad laat mij die artistieke kant in mij zien en de mensen die ik ken en me nu al zo veel waard zijn. Hoe de dingen soms in een treinvaart kunnen gaan hè? De beangstigend gedachtes worden gewoon overstemd door dit extreme gevoel. Dus het plan is om voordat ik terug ben hier al wat te huren en ik heb drie weken. Vóór de zomer is het nog betaalbaar. In de zomer wordt de huur vaak duur. Als dat is gefixt, zeg ik in Nederland mijn huur op. WAAAAAAAT! So wish me good luck…
Hasta la vista, dit was de Kristelalasol veel liefs voor jou!
