Semana Santa in Sevilla, wat een sfeer
Voor wie het nog niet weet, we zijn in Sevilla. Hier is de Semana Santa, de heilige week, in volle gang. En wat een belevenis is dat zeg.
Opgegroeid in het katholieke zuiden van Nederland is Pasen natuurlijk geen onbekend fenomeen voor mij. Maar zoals men hier in Spanje, in Sevilla, de heilge week beleeft is toch wel van een heel andere orde.
We waren al gewaarschuwd voor de drukte en dat er op sommige plekken in de stad geen doorkomen aan is. Nou, dat klopt wel. Een leuk bijkomend voordeel hiervan is wel dat we inmiddels heel veel straatjes van Sevilla kennen en we ons steeds soepeler, al zigzaggend onze weg vinden. En al is het druk, er is geen sprake van dringen. De sfeer is gemoedelijk en iedereen geeft elkaar toch wel de ruimte om te passeren.
De processies
Sevilla kent naast de grootste kathedraal van Spanje, vele kerken en kapellen. Deze hebben allemaal een eigen kerkgemeenschap, ook wel broederschap genoemd.
Ieder broederschap heeft zijn eigen processie in de heilige week. Dat zijn er dus nogal wat. Zo trekken er per dag meerdere processies en ook tegelijkertijd door de stad.
Zo’n processie begint en eindigt altijd bij de kerk waartoe het broederschap behoort. Vol overgave zie je ze voorbij trekken. Voorop zie je mensen met een hoge puntmuts, dan een troon met een Christusbeeld, mensen met slappe kappen en kruizen, vervolgens weer mensen met puntmutsen en dan een troon met de heilige maagd Maria. Rondom de tronen zie en hoor je meestal muziekcorpsen die de processie van passende muziek voorzien. Het dreunen van de drums is een geluid dat je echt bij blijft.
Loodzwaar
Die tronen worden gedragen door mannen, de zogeheten ‘costaleros’. Afhankelijk van het gewicht van de troon kunnen er dat tot wel zo’n 50 zijn. Zij lopen onder de troon en zien dus helemaal niets. Moeten volledig vertrouwen op de voorman. Die loodst hen door de smalle straatjes van Sevilla, een flinke uitdaging. Respect hoor. Het is al bijzonder warm om toe te kijken, maar hoe warm zullen de costaleros het wel niet hebben, onder die troon, en dat urenlang.
Het geloof
Zo zien we de verschillende processies aan ons voorbijtrekken. Er worden snoepjes en kleine kaartjes met religieuze afbeeldingen uitgedeeld aan de omstanders.
Sommige Spanjaarden raken geëmotioneerd de beelden even aan. Er worden vele kruisjes geslagen en ik zie ook veel rozenkransen. Het is indrukwekkend. Het katholiek geloof is hier nog springlevend.
Samenkomen
De Semana Santa is ook een week van samenkomen. Spanjaarden, op hun paasbest gekleed, spreken met elkaar af en drinken een drankje, tussen het kijken naar de processies door.
Al met al heerst er een speciale vibe. Zelfs als we al weer in ons bed liggen, horen we nog de drums van de processies die nog niet terug zijn bij hun kerk hier in Triana. Processies die uren geleden gestart zijn. Morgen gaan we er weer op uit…