We zitten op het dakterras van Villa Botánica met uitzicht op de stad Málaga. Wat een te gekke plek zeg. Het ontbijt is geserveerd en het is echt genieten. Na ons ontbijt spreken we Jacquelien en Jeffrey uitgebreid over hun emigratieverhaal. Wat een leuk en enthousiast stel.
In gesprek met Jeffrey & Jacquelien
Snel naar…
Nederland
Jacquelien en Jeffrey wonen in Amsterdam en zijn beiden druk met carrière maken als ze besluiten meer avontuur in hun leven te willen.
Hoe lang kennen jullie elkaar?
Jeffrey: “We kennen elkaar via Tinder. Een generatiedingetje waarschijnlijk, veel vrienden van ons hebben hun vriend of vriendin ook via Tinder ontmoet. De eerste date was in 2017.”
Wat deden jullie precies in Nederland?
Jacquelien: “Ik ben registeraccountant. Ik werkte eerst bij de Big Four. Daarna ben ik gaan werken als financial controller bij een bedrijf waarvoor ik nog steeds werk in de winter, op afstand. Ik heb veel gestudeerd om registeraccountant te worden en vind het zonde om daar niets meer mee te doen. Je weet nooit hoe het leven loopt. Zo heb ik dat altijd nog achter de hand.”
Jeffrey: “Ik heb jarenlang gevaren op zee als stuurman. Ik werkte 6 weken aan boord en daarna was ik 6 weken thuis. Ik voer voornamelijk richting Finland. In Málaga ben ik nooit geweest met het schip, maar wel in havens zoals Tarragona en Cádiz. Daarna ben ik verder gaan leren om scheepvaartverkeersleider te worden. Het werk vond ik heel erg leuk, maar het werken in de nachten en weekenden begon me tegen te staan.
De ommekeer
Jacquelien en Jeffrey beginnen zich steeds meer af te vragen: ‘Is dit het nou? Is dit wat we willen blijven doen?’
Jacquelien: “Het was in de Coronatijd. Jeffrey werkte vaak in de weekenden en ik werkte doordeweeks tot laat in de avond. Soms zagen we elkaar op de dag niet eens.
We wilden wat meer avontuur in ons leven, want waarom zou je het bij het gewone en bekende houden? Het idee ontstond om iets in het buitenland te gaan doen, maar wat? We hadden nog helemaal geen plan.”
Jeffrey: “Laten we eerst maar een land kiezen, besloten we. We hebben toen 3 landen op ons lijstje gezet. Italië, Spanje en Frankrijk. Jacquelien heeft al eens als au pair gewerkt in Italië.”
Jacquelien: “We kozen allebei voor Spanje. Ik was nog nooit naar het Spaanse vasteland geweest, alleen naar de Spaanse eilanden. We kozen voor Spanje vanwege het Spaanse leven, het klimaat, de vriendelijke mensen en het heerlijke eten.”
Een Bed & Breakfast
Hoe kwamen jullie op het idee om een B&B te starten?
Jacquelien: “Dat is eigenlijk door ‘Ik Vertrek’ gekomen. Daar zagen we verschillende type mensen op allerlei manieren een B&B uitbaten. We waren aanvankelijk best onzeker of we het wel zouden kunnen, maar ik had al eens in de horeca gewerkt en in de schoonmaak.
Jeffrey: “Iedereen doet het anders en dat is voor de gasten denk ik ook wel leuk. Als iedereen hetzelfde zou doen wordt het ook zo saai. We wilden vooral naar het buitenland en een nieuw avontuur, een B&B leek voor ons het meest passend.”
De zoektocht
Jeffrey en Jacquelien kiezen dus voor een B&B in Spanje. De zoektocht begint. Als ze de zoektocht starten in Valencia komen ze er al snel achter dat het moeilijk is om daar een B&B te beginnen. Er worden geen vergunningen meer afgegeven. Die regio valt dus af. De aandacht verplaatst zich naar Andalusië.
Jeffrey: “De eerste B&B die wij bezichtigden was in Vélez Rubio. Die vonden wij via de Spaanse Funda. Via Facebook namen we contact op met de eigenaren. Vervolgens hebben we er 2 nachten gelogeerd. Toen we kwamen aanrijden voelden we het eigenlijk al. Te rustig voor ons. Wij kwamen daar in de middag aan en dan is het siësta. Wij kwamen uit hartje Amsterdam, dus we zochten meer levendigheid. De overgang was voor ons te groot.”
Jacquelien: “Met het huis was niks mis. Er was een mooi zwembad en het uitzicht daar is prachtig. Wij hadden alleen niet het gevoel dat het een plek voor ons was. Dat hebben we toen ook vrij snel verteld. Wij hebben nog steeds heel goed contact met de oude eigenaren. Ze hebben ons vaak geholpen met het regelen van zaken bij de gemeente, belastingdienst, vergunningen, elektriciteit en water. Fijn dat deze relatie is ontstaan door de zoektocht.”
Verder zoeken
Jacquelien en Jeffrey bekijken vervolgens vele B&B’s op vele plekken, maar vinden niet wat ze zoeken. De B&B is te klein, de ligging te afgelegen, de omgeving te rustig, of er ontbreekt privacy.
Via via wordt het stel geattendeerd op een woning in Torrox. De foto’s spreken hen aan en Jeffrey en Jacquelien besluiten een weekend in te vliegen om het pand te bezichtigen. Ze zijn enthousiast.
Jacquelien: “Eigenlijk wilden we te graag, we wilden zo graag dat het ging lukken. We brachten een bod uit en dat werd ook geaccepteerd. Mondeling. Overige afspraken zouden we nog maken. Het huis was groot en legaal. De tot eigen woning omgebouwde paardenstal niet.”
Jeffrey: “Op papier was het nog steeds een paardenstal. De elektriciteit en het water werden afgetapt van het grote huis. De eigenaren zeiden dat het niet te doen was om dat woonhuis legaal te maken. Ze wilden er ook niet aan meewerken.”
Jacquelien: “Toen ging er bij ons wel een belletje rinkelen. Ik kreeg een nachtmerrie en dacht: ‘Ik wil dit helemaal niet door laten gaan. Ook de eigenaren van het huis in Vélez Rubio, die we eerder hadden ontmoet tijdens onze zoektocht, adviseerden ons het huis niet te kopen.”
Huis in Málaga, in de wijk El Abatal
De koop gaat niet door. Ondertussen is het huis in Amsterdam wel verkocht. Daar moeten ze in februari uit. Dan krijgen Jacquelien en Jeffrey toch een beetje haast.
Het uitsluitend zoeken op B&B’s beperkt de mogelijkheden, een makelaar adviseert hen hun zoektocht uit te breiden met grote woonhuizen. Volgens hem gaat het aanvragen van een vergunning om er een B&B van te maken in Andalusië altijd goed.
Jeffrey en Jacquelien verleggen hun aandacht naar grote huizen in de buurt van Málaga. In november gaat het stel met een makelaar een weekje op stap. Ze sturen hem een hele lijst met zo’n 20 huizen erop. Daartussen staan drie huizen die ze sowieso willen bezichtigen.
Jacquelien: “Bij alle huizen die we bezochten dachten we telkens weer: nee. Dit niet en dat ook niet. Totdat we bij het huis in El Atabal in een luxe buitenwijk van de stad Málaga kwamen. Toen we binnenkwamen wisten we het gelijk. Dit was het huis wat we zochten.”
Jeffrey: “Het is een oud huis met ontzettend veel charme. Het uitzicht, de wijnkelder, de prachtige trap en mooie authentieke details. Dit past veel beter bij ons, wij houden niet zo van modern.”
De aankoop
Jacquelien en Jeffrey willen het huis in El Atabal kopen en brengen een bod uit, onder voorbehoud van financiering, een vergunning voor de B&B, een technisch rapport en een gewenste overdracht in februari 2022.
Jacquelien: “Toen kregen we terug dat ze akkoord gingen met het bod, maar niet met alle voorbehouden.
We besloten nog wat meer tijd te nemen, zodat we zeker wisten dat we de financiering en vergunning rond zouden krijgen. Het stond immers al 7 jaar te koop, dus het zou echt niet zo snel weg zijn. De eigenaren hadden echter vernomen dat wij er een B&B van wilden maken en namen daarom contact op met een makelaar, gespecialiseerd in de aan- en verkoop van B&B’s.”
Jeffrey: “Die makelaar kwam dus langs, maakte een filmpje van het hele huis en plaatste dat op Facebook voor de verkoop. Toen wij het filmpje zagen, kregen we helemaal de kriebels, slapeloze nachten en dachten daar gaat ons huis. Dus besloten we om maar gewoon te tekenen. Fingers crossed!
We hebben het reserveringscontract getekend om het huis van de markt af te halen. Daar moesten we € 6.000,00 voor betalen. Vervolgens hebben we nog een aanbetaling gedaan van 10%. Er hing dus wel wat van af. Het was een gekke gok.”
Jacquelien: “Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, maar het was wel spannend. Wij hebben meteen de vergunning aangevraagd voor de verhuur. Die hadden we binnen drie maanden, dus dat ging verrassend snel.”
Onaangename verrassing en onverwachte kosten
Jeffrey en Jacquelien denken alles rond te hebben, maar worden dan verrast door een telefoontje van de advocaat, één dag voor de overdracht. De advocaat geeft aan dat er een probleem is met de overdrachtsbelasting. De koop kan alleen doorgaan als ze een extra bedrag van € 35.000,00 aan overdrachtsbelasting meteen betalen.
Jacquelien: “We snapten er eerst helemaal niets van. Waar kwam dat nou weer vandaan? Worden we hier nu opgelicht?”
Jeffrey: “Het bleek dat de belastingdienst altijd een kadastrale taxatie doet op basis van het aantal vierkante meters en een vastgestelde vierkante meter prijs. Op basis van die berekening moesten wij veel meer overdrachtsbelasting betalen.
Het was de bank die vervolgens zei: ‘Jullie krijgen de hypotheek pas als we zeker weten dat jullie dat geld hebben voor de belastingdienst. Dus eiste de bank dat het bedrag de volgende ochtend op de rekening van de notaris zou staan.
We hadden sowieso een probleem, want als we het geld niet konden overmaken en daardoor de koop niet door zou gaan, dan zouden we 10% van de aankoopsom als boete moeten betalen, naast de aanbetalingen die we al gedaan hadden. We werden dus voor het blok gezet. Wij hebben flink wat rondgebeld en uitgezocht om te achterhalen of dit allemaal wel klopte.”
Jacquelien: “Die nacht hebben we niet geslapen, we hadden er buikpijn van. We hadden het geld gelukkig wel, maar dat was voor de verbouwing bedoeld. ’s Ochtends hebben we voor 9 uur het geld overgemaakt.”
Bij de notaris
Bij de notaris treffen ze de oude eigenaren aan: oma met haar 7 kinderen. Ook zij werden onaangenaam verrast met een extra belasting.
Jacquelien: “We tekenden eerst allemaal de koopakte. Toen gingen de oude eigenaren weg en konden wij de hypotheekakte tekenen. Dat duurde al met al nog een uur. Dus wij dachten dat de oude eigenaren al vertrokken zouden zijn en dat we geen gedag meer konden zeggen. Maar nee hoor, toen we naar buiten kwamen zaten ze er allemaal nog. Ze vroegen om samen met ons koffie te drinken.”
Jeffrey: “Oma stond geëmotioneerd achter haar rollator, helemaal in tranen. Ze zei tegen ons: ‘Ik hoop dat jullie net zo gelukkig worden in dit huis als ik dat ben geweest.’ Dat was wel ontroerend. Er lagen zoveel herinneringen voor haar in dat huis. Zo zijn haar kinderen getrouwd in de bodega.
Met het kopje koffie werd eigenlijk een biertje bedoeld en dat om 11 uur ’s ochtends. Het was erg gezellig. Een ontzettend lieve familie.”
Jacquelien: “Bij het huis aangekomen, waren we superblij. Ze hebben echt goede dingen achtergelaten voor ons en dat was helemaal niet afgesproken. Van die leuke schilderijtjes van Málaga en later brachten ze ook nog een foto van het huis uit de beginperiode. Ook de verlichting hadden ze laten hangen. De plantenbakken waren nog mooi gevuld. Als kers op de taart lagen de flessen wijn ook nog in de wijnkelder.”
De verbouwing
Het huis is gekocht. Het zijn vooral de badkamers die moeten worden aangepakt. Het budget hiervoor is echter gebruikt om de extra overdrachtsbelasting te betalen.
Jeffrey: “We waren er ziek van dat die € 35.000,00 zo was weggevlogen. Dat was ons bouwbudget voor de badkamers. Gelukkig konden we geld lenen bij mijn ouders. Zo konden we toch onze plannen verwezenlijken.”
Jacquelien: “De eerste dagen in het huis waren heel vreemd. We hadden nog geen spullen, maar ik voelde me de prinses van Málaga in dit grote huis. Op het grote terras sprak ik de Malagueños toe. Dit gevoel verdween wel na een paar dagen, maar het uitzicht blijft prachtig. Na 4 dagen werden de spullen gebracht.”
Moest er naast de badkamers nog veel gebeuren?
Jacquelien: “Ja toch wel. Jeffrey’s vader en moeder zijn hier een maand geweest om te helpen. Daarna kwam mijn broer drie maanden. Mijn broer is timmerman.
De kozijnen waren aan de onderkant helemaal verrot door termieten. We kregen lekkage in de slaapkamers door die kozijnen. De harmonicadeuren waaiden open met wind, de trap beneden naar de tuin stond op instorten, de waterleidingen waren verroest, er was geen warm water en het zwembad was van voor naar achteren gescheurd. We hebben daar heel veel werk aan gehad.”
Jeffrey: “Voor de badkamers, het warm water en de waterleidingen hadden we een aannemer. We hebben ook overal airco’s laten plaatsen en zonnepanelen met een batterij laten installeren.
Jacquelien is ook erg handig met haar naaimachine, zo heeft ze veel gordijnen, sierkussens, kussens voor de ligbedden en lampenkappen zelf gemaakt.”
Hoelang zijn jullie in totaal bezig geweest met verbouwen?
Jacquelien: “Wij zijn half februari gekomen en 1 juli hadden we de eerste gasten, dat zijn bijna 5 maanden. Op 1 juli was de opening, maar de dag voor de opening hadden we nog zoveel stress.”
Jeffrey: “We hadden nog geen warm water. De airco’s waren nog niet aangesloten. We waren hier nog tot 23:00 uur bezig om alles gereed te maken. De volgende dag waren er gelijk 3 kamers gereserveerd en de dag erna waren alle 5 kamers geboekt. Uiteindelijk is alles goed gekomen.”
Het ontbijt
De eerste gasten zijn er en het is tijd voor de eerste ontbijtjes.
Jeffrey: “Het eerste ontbijt was super stressvol, we liepen elkaar in de weg. We hadden ons ook helemaal niet goed voorbereid, omdat we alleen maar met de verbouwing bezig geweest waren. We hadden geen idee hoeveel tijd het kostte om ontbijt te maken. Om kwart voor 8 hadden we de wekker gezet en bedachten toen pas: wat gaan we eigenlijk serveren? Dus dat werd zoeken in de kastjes en improviseren.”
Jacquelien: ”Daarna wisten we wel dat we het echt anders moesten aanpakken. Om 07:00 uur de wekker en dan gewoon beginnen. Je hebt die tijd echt nodig. Sinaasappels persen, fruit snijden, yoghurt in bakjes doen. Het zijn allemaal handelingen die tijd kosten. We hebben het totaal onderschat. Ik dacht: ik maak het ontbijt en Jeffrey kan dan iets anders doen. Nou dat kon helemaal niet. We hadden elkaar echt wel nodig.
Nu, in het derde seizoen, kan ik zeggen dat ik het ontbijt wel erg gezellig vind. Ik hou ervan iets speciaals te maken zoals eiermuffins of lekkere haverkoeken. Voor veel mensen is het ontbijt, op het terras met dit uitzicht, juist zo een leuke toevoeging aan hun verblijf.”
Hoe beleefden jullie de start van de B&B?
Jacquelien: “Toen de eerste gasten kwamen was het allemaal wel heel spannend. De eerste week dacht ik: waar zijn we aan begonnen. Ik wil terug naar mijn oude baas”
Jeffrey: “We hadden totaal geen routine.”
Jacquelien: “Je krijgt zoveel verschillende mensen over de vloer en je vraagt je af of je het wel goed doet. Je bent toch onzeker. Dan krijg je je eerste beoordelingen. Dat vonden we super spannend. Die waren erg goed, gelukkig. Ik dacht altijd bij accountancy heb je veel stress en een hoge werkdruk. Bij een B&B heb je daar totaal geen last van, maar dat is niet zo. Je hebt gewoon een ander soort stress. Je wilt het goed doen en iedereen tevredenstellen.
Het was ook wennen om zoveel tijd samen door te brengen. Wij dachten dat we over heel veel dingen hetzelfde dachten, maar dan ga je samenwerken en dan blijkt dat toch anders te zijn. Jeffrey denkt vaak wat makkelijker en ik denk dat alles perfect moet zijn.”
Het eerste jaar, in 2022, hebben we maar 4 maanden gedraaid, juli tot en met oktober. We waren zo ontzettend moe aan het einde van het seizoen, we moesten echt wel even rust nemen. We zagen er best tegenop om weer open te gaan voor het tweede seizoen. Gelukkig ging het allemaal veel makkelijker en soepeler. Dan krijg je er ook meer plezier in.”
We spreken ook met andere eigenaren en die zeggen allemaal dat degenen die te veel willen doen, bijvoorbeeld lunch en diner, het niet lang volhouden. Je kan beter de dingen die je doet, goed doen. Je grenzen bewaken is erg belangrijk, net als het vinden van een goede balans.”
Waarom kiezen gasten voor jullie?
Jacquelien: “De villa heeft een geweldig uitzicht en een fijn zwembad. De gasten die bij ons komen vinden het vaak leuk om Málaga centrum te bezoeken, maar willen liever niet in het centrum verblijven. Daarnaast kunnen gasten vanaf deze locatie ook gemakkelijk andere plaatsen bezoeken, zoals Nerja, Gibraltar, Ronda, Marbella en Granada. Er zijn ook mooie wandelingen te maken in de buurt, de Rio Chillar, Caminito del Rey en Torcal de Antequera. Na zo een uitstapje, kunnen de gasten heerlijk bijkomen in de villa. Het is leuk om met een huurauto de omgeving te verkennen. Het parkeren bij de villa is gratis.”
Integratie
Zijn jullie hier al een beetje geïntegreerd?
Jeffrey: “De Spanjaarden hier spreken niet thuis met mensen af. Het is allemaal buiten de deur op het terras en je komt er niet heel makkelijk tussen.”
Jacquelien: “Hier in dit deel is iedereen best op zichzelf. Het is niet als een dorp, het is toch meer stads. Dat is wel lastig. We hebben hier in Spanje een hondje geadopteerd uit het asiel, Pablo. Tijdens het wandelen maak je daardoor eerder een praatje met andere hondeneigenaren.
We hebben wel contact met andere B&B-eigenaren en andere Nederlanders, maar de integratie kan dus nog wel beter. Door de Spaanse lessen hopen we ook dat het wat makkelijker wordt.”
Spaans
Volgen jullie Spaanse les?
Jeffrey: “Daar zijn we mee bezig en kost nog wel wat tijd. Ik vind Spaans wel lastig en het dialect hier maakt het nog lastiger.
Ik heb nog wel een mooi verhaal:
We gingen uiteten in Vélez Rubio, in een echt Spaans restaurant. Daar hadden ze alleen maar een kaart in het Spaans. We bestelden tapas en dat werd gebracht, maar we hadden nog geen bestek. Dus Jacquelien pakt Google translate erbij en laat dat aan de ober zien. Die leest het Nederlandse woord in plaats van de Spaanse vertaling en vraagt 1 of 2. Natuurlijk 2. Niet veel later komt hij met twee enorme biefstukken aan en nog steeds geen bestek, haha. Dan denk je nog oei, dat zal wel veel kosten, maar dat viel dan wel weer mee. We hebben zelf maar bestek gezocht in het restaurant en hebben de biefstukken braaf opgegeten, naast de tapas die we al besteld hadden.”
De gasten
Krijgen jullie ook veel Spaanse gasten?
Jeffrey: “Nee, die hebben we nog niet veel gehad. Het concept Bed & Breakfast is ook nog niet heel bekend bij Spanjaarden. Eigenlijk hebben we vooral Nederlanders, Belgen en Duitsers. Soms Fransen, Engelsen of hele andere nationaliteiten.”
Jacquelien: “Ik vind het wel leuk dat we gasten uit verschillende landen hebben. Sommige mensen praten met elkaar en vinden dat leuk. Anderen zijn juist wat meer op zichzelf. Zo’n gemixt gezelschap geeft wel een fijn sfeertje.”
Heimwee?
Missen jullie nog dingen uit Nederland?
Jeffrey: “Een biertje drinken in de kroeg met vrienden, dat mis ik wel.”
Jacquelien: “Er zijn wel eens momenten geweest dat als je in Nederland iedereen leuke dingen ziet doen, dat je denkt van: oh, daar had ik ook bij willen zijn. Maar we denken vooral: wat heerlijk dat we hier zijn.
We willen wel wat vaker naar Nederland om onze contacten te onderhouden. Maar we hebben echt geen spijt dat we hierheen zijn gegaan.”
Jeffrey: “Nee, we zouden niet meer terug naar Nederland willen. Nu hoeven we geen winterjas meer aan en door de regen te fietsen, het klimaat is hier echt heerlijk.”
Vrije tijd
Hebben jullie ook nog wel eens tijd voor jezelf?
Jeffrey: “De afgelopen winters hebben we alleen maar geklust om deze plek nog mooier te maken. Zelfs op zondag stond de wekker al om 07:00 uur. Nu zijn wij ook wel ochtendmensen. We vinden het leuk om zelf dingen te maken, zoals die fontein en de plantenbakjes. Daarnaast zijn we ook druk geweest met het realiseren van twee appartementen.
We willen wel wat meer vrije tijd inbouwen. We hebben deze zomer twee keer een weekje vrij gepland om een beetje de omgeving verder te ontdekken en om zelf meer te genieten van deze mooie plek.”
De toekomst
Hoe zien jullie de toekomst?
Jeffrey: “We hebben net 2 appartementen gebouwd en willen eerst kijken hoe het met deze 2 appartementen erbij gaat. Verder willen we deze plek alleen nog maar mooier maken. De tuin opknappen, een fitnessruimte creëren, een jacuzzi plaatsen. Het terras nog mooier maken, misschien wel met een buitenkeuken. We zijn nog wel even bezig.
Dit is zo’n geweldige plek. Ik weet nog goed, de eerste avond dat we hier waren. Het begon te schemeren en dan gaan de lampjes aan in de stad. Toen dacht ik, wow! Dit uitzicht verveelt nooit. Dit is echt wel onze plek. Jacquelien is 33 jaar en ik 38 jaar, dus we kunnen hier nog wel even door. Maar wie weet komt er in de toekomst wel weer een nieuw avontuur op ons pad.”
De tips van Jeffrey en Jacquelien
- Verzamel de juiste mensen om je heen bij de emigratie en de aankoop van een huis. Mensen die je vertrouwt en die je kunnen helpen zoals een advocaat of iemand die andere zaken voor je kan regelen. Het is belangrijk om hier niet op te besparen.
- Doorzettingsvermogen heb je echt wel nodig. Het is van tijd tot tijd echt wel zwaar en lastig, maar uiteindelijk is het de moeite waard. Wij hebben ook wel eens gedacht waar zijn we aan begonnen, we gooien de handdoek in de ring. Nu zijn we blij dat we hebben doorgezet.
- Maak keuzes, je kunt niet alles doen. Kies wat je echt wilt doen en doe dat zo goed mogelijk.
- Zorg goed voor jezelf en plan ook vrije tijd in om iets anders te doen en je batterij op te laden.
Jeffrey & Jacquelien
Villa Botánica
Adres:
Calle Bogor 4
29190 Málaga
España
Mail: villabotanicamalaga@gmail.com
Website: www.villabotanicamalaga.com
