Ochtendzonnetje
We zijn al best vroeg uit de veren en genieten van de ochtendzon op het terras bij onze studio Hacienda Donaire. De vogeltjes laten al van zich horen, maar buiten dat is het gewoon stil.
Ontbijt hebben we niet in huis. Gisteren was het zondag en waren de supermarkten gesloten. Dat vergeten we nog wel eens. We ontbijten wel ergens onderweg.
Parque Minero Riotinto
Vandaag willen we het mijngebied Río Tinto gaan bezoeken.
De Río Tinto is door haar rode tint een opvallende rivier in de provincie Huelva. De kleur van het water wordt veroorzaakt door mineralen als ijzer en koper die uit de bodem oplossen.
Langs deze rivier wordt al zo’n 5.000 jaar mijnbouw bedreven, eerst door Tartessiërs, later door Feniciërs, Romeinen en Moren. Eind 19e eeuw kochten Britse investeerders het gebied en richtten de ‘Rio Tinto Company Limited’ op. Het betekende de start van de moderne mijnbouw. Rond de mijnen werden spoorlijnen aangelegd, Britse arbeidersnederzettingen gebouwd en zelfs cricketvelden aangelegd.
Tegenwoordig is het gebied deels nog actief voor kopermijnbouw, maar is het vooral een toeristische trekpleister. Je kunt er oude mijninstallaties bezoeken, met een oud treintje langs de rivier rijden en het surrealistische landschap bekijken.
Wij kiezen vandaag de Ferrocarril Minero, de mijnbouwspoorweg. Dan rij je met een treintje langs de rivier. Dat lijkt ons wel wat.
Ontbijt in Nerva
Omdat we nog niet ontbeten hebben willen we dit als eerste doen. Het is inmiddels al half twaalf, dus van een echt ontbijt is geen sprake meer. We strijken neer in het het dorp Nerva. Het is een leuk dorp, niet ver van de spoorlijn Río Tinto, waar we later heengaan. Hier bevindt zich ook een andere bezienswaardigheid van de Minas Río Tinto, namelijk de mijn Peña de Hierro.
We lopen door het gemoedelijke dorp en vinden een fijn koffietentje TBO Gastrobar, met heerlijke broodjes tegenover het gemeentehuis. Het gemeentehuis en haar toren dateren uit eind 19e eeuw. Boven in de toren hebben ooievaars een nest gebouwd. Die hebben zeker een te gek uitzicht op het dorp. We zien boomstammen die beschilderd zijn. Het fleurt het dorp lekker op. Ook de straatnaambordjes vind ik leuk.
We lopen langs het museum Daniel Vázquez Díaz, vernoemd naar de kunstenaar die hier is geboren. Helaas is het museum op maandag gesloten. Wel zien we wat kunstwerken buiten en een prachtig portret van de schilder op de muur.
Ferrocarril Río Tinto
Tegen half twee zijn we op het station, waarvan de toeristentrein vertrekt en later weer aankomt. Zo’n elf à twaalf kilometer spoor is gerestaureerd om deze treinrit mogelijk te maken. De locomotief is het deel van de trein dat via een zijspoor naar de voor- of achterkant rijdt. In de wagons zijn stoelen voorzien van een leuning die je naar voren of naar achteren kunt verplaatsen. Zo zit je altijd met je gezicht in de juiste richting. Tevens wordt er gevraagd om op de terugreis van kant te wisselen. Zo krijgt iedereen een goed zicht op de rivier. Daar is over nagedacht.
We genieten van de rit en het uitzicht. Zo’n rode rivier is toch wel bijzonder. Het weer is ook prima. Rond kwart over drie zijn we weer terug.
Zufre
Na terugkomst op het station hebben we eigenlijk geen zin om te wachten totdat het museum of casa 21 open gaat. Die bezoeken we dan wel een andere keer.
Het is prachtig weer en we besluiten een stop in te bouwen in Zufre. Daar ben ik al eens eerder geweest, maar het weer is nu aanmerkelijk beter. Tijd voor een hernieuwde kennismaking.
In Zufre drinken we eerst even een drankje op het terras op het plein: ‘Paseo de los Alcaldes José Navarro y Andrés Pascual’. Daar bevindt zich een mooie fontein met stenen kikkers en kunnen we genieten van het uitzicht op de omgeving. Aan de overkant bevindt zich de Plaza de Toros.
Wandelen door Zufre
Het weer is aanmerkelijk mooier dan de vorige keer, de stilte hetzelfde. We zien maar weinig mensen in het dorp. We komen op de plaza de la Iglesia. Daar zien we de kerk, het gemeentehuis en een fraaie fontein. De Fuente el Conejo.
Tegelplateaus
In het hele dorp vind je verschillende tegelplateaus. Zelfs een met een plattegrond van het dorp en haar bezienswaardigheden.
Terug naar Hacienda Donaire
Na ons wandelingetje door het dorp keren we terug naar Beas. Daar doen we boodschappen zodat we die avond lekker zelf kunnen koken. We eten buiten op het terras want de temperatuur is nog steeds aangenaam. Zo komt alweer een mooie dag tot een einde.
Leuk of interessant artikel?
Deel het via jouw platform door op één van de onderstaande buttons te klikken!