Op naar Vejer de la Frontera
We nemen afscheid van Villa Ignacia en vertrekken richting Vejer de la Frontera, een fraai wit bergdorpje aan de Costa de la Luz, in de provincie Cádiz. Daar checken we in bij hostal La Janda. Dat bevindt zich aan de rand van het centrum en vlakbij is een groot parkeerterrein, dus daar kunnen we mooi de auto kwijt.
Vejer de la Frontera heeft mooie, smalle straatjes en beschikt over de nodige bezienswaardigheden. Zo vind je midden op Plaza de España een prachtige fontein, gebouwd in 1957. Deze fontein is helemaal bekleed met azulejos, kleurrijke tegeltjes, uit Sevilla. Rondom de fontein zijn er 4 kikkers die water spuiten. Al met al een fraai middelpunt op het plein.
Musea in Vejer de la Frontera
We bezoeken twee musea. Museo de Vejer en Museo Local de Costumbres y Tradiciones.
Het Museo de Vejer
Dit is een klein museum in het hart van Vejer de la Frontera. Je vindt er onder andere archeologische vondsten uit de regio, van prehistorische tot middeleeuwse tijden.
Soms zijn er ook tijdelijke exposities van lokale kunstenaars of thema tentoonstellingen. Zo ook nu. We lopen er op ons gemak doorheen.
Museo Local de Costumbres y Tradiciones
Dit is een leuk museum, vol met oude voorwerpen en tradities van Vejer de la Frontera. Hier vinden we ook de geschiedenis van de cobijada. De dame in het zwart. Dit is echt wel het symbool van Vejer en vind je terug door het hele dorp. We hebben aan dit symbool een heel artikel gewijd.
Slenteren door Vejer de la Frontera
We lopen op ons gemak door de smalle straatjes naar mooie uitzichtpunten over de heuvels. Naast de Plaza de España heeft Vejer een oud Moors fort, stadspoorten en restanten van de stadsmuren. Ook de kerk van El Divino Salvador en de oude Arabische wijk zijn de moeite waard. Kortom een mooi dorp om te bezoeken wat ons betreft.
Pizza
Die avond eten we bij de Italiaan. We vinden er één die al om 19:00 uur open is. Dat vinden we wel prettig. Als we daar aankomen is het restaurant nog dicht.
Ik vraag aan de man die buiten staat of hij weet hoe laat het restaurant opengaat. ‘Om 19:00 uur’, zegt hij. Het is al kwart over en als we dat zeggen, zegt hij: ‘Oh, dan mag ik weleens beginnen.’ Hij blijkt de eigenaar en de kok te zijn.
Niet veel later genieten we van onze pizza’s en voldaan keren we terug naar ons hostal. Lekker chillen, lezen en slapen.
Costa de la Luz
De volgende dag willen we een kijkje nemen aan de Costa de la Luz, voordat we later die middag in Conil de la Frontera neerstrijken.
We beginnen in Zahara de los Atunes, met een prachtig mooi zandstrand. Wat zal het hier lekker zijn als het net even iets warmer is. Het is een relaxed, charmant vissersdorpje. Het dorp heeft haar naam te danken aan de verse tonijn(atun) die hier vooral gevangen wordt.We lopen door het dorp. Bekijken het castillo de almadrabas van de buitenkant. We lunchen bij Willy met een heerlijk broodje en gevulde croissant.
We lopen terug en nemen nog een kijkje in de parochiekerk van onze lieve vrouwe del Carmen. Deze is van binnen sober met stenen gewelven. We hebben al zoveel kerken gezien en steeds worden we weer verrast door de binnenkant. De ene sober, de ander zeer uitbundig.
Laatste stop
Voordat we doorrijden naar Conil gaan we nog even naar Zahora, naar de strandtent La Pluma. Onderweg komen we heel toevallig Anne van Ardanza Reizen tegen die met haar hond aan het wandelen is. We kletsen even gezellig. Bij La Pluma strijken we binnen neer en krijgen meteen gezelschap van de kat des strandtents. Ze blijft gezellig bij ons liggen totdat we vertrekken.
We eten lekker en genieten van het geweldige uitzicht op strand en zee. Wat een geweldige plek is dit toch.
Eindbestemming van vandaag: Conil de la Frontera
We stappen weer in de auto, manoeuvreren door de smalle straatjes. Gelukkig hebben we geen tegenliggers. Dat is fijn.
Het is niet lang rijden voordat we onze eindbestemming van vandaag bereiken, Conil de la Frontera. Hier blijven we vijf nachten, morgen begint onze schildervakantie van 4 dagen bij La Luce Paintings. Daar hebben we zin in.
