Even terug naar Antequera
Vóórdat we naar Finca el Bufón de la Corte, ons nieuwe adres in Carratraca gaan, besluiten we nog even naar de dolmen te rijden in Antequera. Daar waren we eerder deze week net te laat voor.
Als we in Antequera zijn, schijnt de zon volop en is het lekker warm. Tijd dus om de schoenen voor de slippers te verwisselen.
We starten in het museum met gratis toegang. Het museum geeft een mooi overzicht. Er zijn nissen gecreëerd waarin je in de verschillende talen uitleg krijgt. Ook in het Nederlands.
Ik weet eigenlijk niet zoveel van dolmen. Dat maakt de uitleg interessant.
Een dolmen is een grafkamer uit het neolithium, enkele duizenden jaren voor Christus. De grafkamer bestaat uit tenminste twee, maar vaak meer draagstenen en wordt overdekt door dekstenen. Die stenen zijn echt gigantisch. Hoe ze dat in die tijd voor elkaar hebben gekregen? Petje af hoor.
Na het museum bezoeken we twee dolmen op het terrein: de oudste ‘Dolmen de Menga‘ en de jongere ‘Dolmen Viera’. Wat een indrukwekkende bouwwerken. De Tolos El Romeral, de derde, ligt een paar kilometer verderop. Die bezoeken we uiteraard ook. De dolmen van Antequera behoren tot het UNESCO werelderfgoed.
Carratraca
Als we Antequera verlaten bevinden we ons binnen een kwartier in mistig, grauw weer. Dat verrast ons. We hopen dat het weer opklaart, maar dat is voorlopig nog niet het geval. Dus de slippers en sandalen kunnen weer uit.
In de loop van de middag bereiken we Carratraca, een klein dorp. We rijden naar boven om een lunchplek te vinden. We komen terecht bij Fonda Pepa. Spaanser kunnen we het niet treffen. Het restaurant ziet eruit als een huiskamer, vol met snuisterijen en foto’s van de familie aan de muur. Evenals een oorkonde.
Er is geen menukaart, maar een menu del día. Dat bestaat uit een soepje, hoofdgerecht en toetje. We kunnen kiezen uit twee soepjes. Een tomatensoep met aardappelen en gehaktballen of een soep met kikkererwten, tomaat en vermicelli. De soeppannen worden op tafel gezet en je kunt nemen zoveel je wilt.
Het hoofdgerecht is eenvoudig en lekker. Erik krijgt patat met gehaktballetjes en ik krijg patat met een eitje. Het toetje is een puddinkje of een ijsje.
We eten er prima voor slechts € 13,00 per persoon.
B&B Finca el Bufón de la Corte
Aan het einde van de middag komen we op ons nieuw adres, dat zeer makkelijk bereikbaar is. We worden hartelijk verwelkomd door Frank en Saskia. Zij hebben de finca twee jaar geleden gekocht en volledig opgeknapt. We krijgen een rondleiding. De finca beschikt over 5 gastenkamers en 1 studio, die er stuk voor stuk mooi uitzien. Dat is niet zo gek want Frank is in Nederland jarenlang als aannemer werkzaam geweest en weet dus precies hoe het allemaal moet. Saskia heeft een uitstekend oog voor de inrichting en zo vormen ze samen een goed team.
Frank en Saskia hebben twee leuke, enthousiaste honden, Cooper en Chica. Ze zijn nog jong en een beetje onstuimig. Daarom vragen Frank en Saskia ons bij binnenkomst of dat voor ons een probleem is. Nee hoor, wij vinden dat juist wel leuk.
Dineren en brainstormen
In de avond eten we samen. Saskia heeft gevulde courgettes gemaakt en die smaken ons bijzonder goed. Tijdens het eten kletsen we lekker. Zowel Frank als Saskia zijn gepassioneerde motorrijders en hebben daar, in combinatie met hun B&B, concrete plannen voor. Het is leuk om er samen over te brainstormen. Zo ontstaan er al snel verschillende ideeën om dit verder vorm te gaan geven.
Heerlijke dagen
We genieten van de dagen dat we hier bij de B&B zijn. We werken, gaan op pad om te lunchen en rond te dwalen door plaatsen zoals Ardales. Ook weer zo’n leuke plek. Weer veel klimmen en dalen door de steile straatjes. Pff, maar we doen zo wel nog iets aan onze conditie.
De volgende dag kiezen we Álora uit om te lunchen. Er is veel gesloten. Zijn we te laat of juist te vroeg? Gelukkig vinden we een plekje bij Restaurante La Casa del Abuelo. Als we er eenmaal zitten bedenken we dat we hier al eens eerder zijn geweest. Ook nu bestellen we een pizza, net als toen.
Tijd voor vertrek
Wat zijn de dagen omgevlogen. Voor we er erg in hebben nemen we alweer afscheid. Dit keer van de hartelijke Frank en Saskia en hun leuke honden. We hebben het hier fijn gehad. Genoten van de rust en het uitzicht. Een mooie plek en goede uitvalsbasis. Zo ben je vanaf hier binnen no time bij de El Caminito del Rey, een superleuke wandeling en een echte aanrader wat ons betreft.
