Van de stad naar het binnenland
Na een laatste blik op Málaga vanaf het terras bij Villa Botánica, nemen we afscheid van Jacquelien en Jeffrey, de hartelijke eigenaren. We hebben een ontzettend fijn verblijf gehad in hun prachtige B&B. Nu is het tijd om verder te reizen naar onze volgende stek in de provincie Granada.
Het landschap verandert. Het is voorjaar, er is de nodige regen gevallen en dat zie je terug. Veel groen en olijfbomen in velden met vrolijke gele bloemen. We besluiten een stop in te bouwen bij Loja, dat schijnt een mooi stadje te zijn.
Loja
Het begint al goed als we langs mirador de Sylvania rijden met zicht op Loja met in de verte de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada. We stappen uit om even van het uitzicht te genieten. Boven in de stad vinden we een parkeerplek. Mooi. We wandelen op ons gemak naar beneden door de smalle straatjes. Er is van alles te zien, dus we nemen de tijd. Vervolgens klimmen we weer naar boven naar het Alcazaba de Loja. Ik weet niet hoe we het steeds voor elkaar krijgen, maar het lijkt wel dat wij steeds op het heetst van de dag in een dorp naar boven klimmen. Zo ook nu. En het is behoorlijk warm. Maar we klagen niet hoor, we lossen het op door ons tempo te vertragen.
Alcazaba de Loja
Met zweetdruppels op het hoofd komen we boven bij het Alcazaba de Loja, of wat er nog van over is. In het Alcazaba is het historisch museum gehuisvest en we nemen geïnteresseerd een kijkje. Altijd leuk om iets van de geschiedenis mee te krijgen.
Fuente de los 25 caños
We slenteren een beetje door de stad, zien wat fraaie sculpturen en lopen langs de fontein met 25 pijpen waar water uitstroomt. Daarna beginnen we weer aan de klim naar onze geparkeerde auto.
Tapa
We drinken nog wat in een lokaal barretje en krijgen er een tapa bij. Het is vis, dus die zijn voor Bart. Ik ben er al helemaal aan gewend dat de gratis geserveerde tapas eigenlijk nooit vega zijn, dus Bart heeft er iedere keer twee. Daarna is het tijd om door te rijden naar ons nieuwe adresje in Tócon.
Tócon, Casa Olivar
We laten Loja achter ons en rijden naar Tócon, naar ons nieuwe adresje Casa Olivar. Daar ontmoeten we de hartelijke eigenaren Carl en Marijke. Het is een mooie plek, waar rust overheerst. Behalve kwakende kikkertjes en kwekkende vogeltjes, hoor je eigenlijk niet zoveel. Wat een weldaad. Het uitzicht op de Sierra Nevada is prachtig, de accommodatie comfortabel en het zwembad uitnodigend. We gaan het hier vast naar ons zin krijgen.
