In gesprek met Paul en René
Snel naar
Ik lig op een ligbed bij het zwembad en heb net een flesje water uit de honestybar gehaald. Net als ik uit mijn flesje wil drinken, hoor ik: ‘Wil je er misschien een glas met ijsklontjes en een schijfje citroen bij?’ Wat een service. Zo wordt ook iedere dag mijn kamer gedaan, ook al heb ik aangegeven dat dat voor mij helemaal niet nodig is. ‘Zo doen wij dat hier, Annelies.’ Ik ben bij Casa Limón, boutique B&B, gerund door de twee gastvrije heren Paul en René. Als Paul terugkomt van zijn Spaanse les, spreek ik beide heren uitgebreid over hun emigratie naar Andalusië. Een bijzonder verhaal van twee leuke en zorgzame mensen.
Studie
Eind jaren negentig leren Paul en René elkaar kennen in Amsterdam. Paul is werkzaam als coach en René als makelaar-taxateur. Beide heren zijn opgeleid in de hotellerie, een studie die hen later nog goed van pas komt.
René: “Ik ging vanuit Amsterdam in Breda studeren aan de hogeschool Toerisme & Verkeer. Daar had ik een geweldige tijd. Vervolgens ben ik gaan vliegen bij de KLM. Toen zei mijn vader: ‘Wordt het niet eens tijd voor een serieuze baan, haha. Zo ben ik op mijn 30ste in de makelaardij beland in Amsterdam.”
Paul: “Ik heb de hotelschool in Tilburg gedaan. Daarna ben ik coach-trainer geworden. Ik gaf leiderschapstrainingen en begeleidde cultuurveranderingen bij bedrijven. Ik was altijd met mensen bezig, minder achter de computer.”
Frankrijk
In 2005 besluiten René en Paul een B&B in Frankrijk te beginnen. Ze zijn dan beiden 34 jaar. Ze strijken neer in de Franse Bourgogne, tussen Mâcon en Lyon. Daar zitten ze midden tussen de prachtige wijngaarden, maar wel in de stilte.
René: “Achteraf bekeken waren we te jong om daar permanent te zitten. We hadden het opgezet en het liep goed, maar toen hadden we zoiets van: Ja en wat nu? We zaten geïsoleerd, misten onze vrienden, Amsterdam en het gay life.”
Paul: “We hadden zelf vaak in B&B’s gelogeerd en dachten: Oh wat leuk, dat kunnen wij ook wel. WIj hebben niet goed gekeken naar onze eigen wensen.”
Het leven in Frankrijk
Paul: “Wij woonden in de B&B en waren continu bezig met mensen, koken, wassen, strijken, schoonmaken, administratie etc. Omdat we perfect op de route van Nederland naar Zuid-Frankrijk zaten, hadden we veel gasten voor één of twee nachten. Dat leverde dus heel veel werk op.
We hadden amper privacy en ook geen tijd en ruimte om er zelf even op uit te trekken. Er was niets op loopafstand. Mâcon was 9 km verderop, dat ging nog net. Ik heb het echt wel nodig om af en toe iets alleen te doen en mijn rust te vinden. Dat lukte daar niet.
Daar kwam nog bij dat het in de Bourgogne vochtig en koud is in de winter. Het kan er zelfs vriezen. Dat was al helemaal niets voor René. Later hebben we nog een oude boerderij gekocht, 5 km verderop. Gewoon voor onszelf, vrienden en een beetje verhuur.”
Terug naar Amsterdam
Als René en Paul terugkeren naar Amsterdam, kiezen ze beiden voor het zelfstandig ondernemerschap. René pakt zijn werk als makelaar weer op en begint samen met een compagnon een eigen makelaarskantoor. Paul zet zijn eerdere werk als coach voort, maar nu als zzp-er.
René: “Na terugkomst heb ik al mijn papieren gehaald. Ik ben NVM makelaar-taxateur geworden en heb onder andere veel taxaties voor banken gedaan.”
Paul: “Ik ben 15 jaar in loondienst geweest en daarna heb ik 13 jaar voor mezelf gewerkt als coach. Ik acquireerde zelf mijn opdrachten zodat ik de coaching optimaal kon doen. Mede door Corona ontstond er een verschuiving naar online coaching, maar dat past niet bij mij. Ik geloof meer in face to face gesprekken en kwam op het punt dat ik mezelf de vraag stelde: ‘Ga ik hier mee door of niet?’ Tegelijkertijd was ik eigenlijk ook wel op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik heb al die jaren in mijn eentje gewerkt en dat was best een beetje eenzaam. Had ook niet echt collega’s zoals René dat had.”
René: “In de makelaarswereld wordt er echt van alles georganiseerd. Allerlei feestjes en uitstapjes. Dus ook al werk je zelfstandig, toch is er genoeg interactie met andere makelaars.”
Wat ben je toen gaan doen?
Paul: “Ik ben butler geworden in een gerenommeerd hotel in Amsterdam. Dit was om los te komen en mijn koers opnieuw te bepalen. Ik deed onder andere de eindcontrole van de kamers. Alles moest er natuurlijk perfect uitzien. Ik had collega’s en werkte er met veel plezier.”
Naar Andalusië
Het plan ontstaat om in Andalusië een vakantiehuisje te gaan zoeken. Lekker in de zon en met een fijne vibe.
René: “Ik wilde graag een huisje in het buitenland. Spanje kwam naar voren vanwege het klimaat en ik vind de natuur heel mooi. Ik heb vanuit Amsterdam heel Andalusië uitgeplozen. De zoektocht begon bij Nerja en daarna aan deze kant van Málaga. Hier zit je gewoon centraler. Dichtbij het vliegveld van Málaga en dichtbij Marbella. Daar heb je de Mall Plaza Mayor en andere grote winkels, toch wel handig.
Torremolinos hebben we echt leren waarderen. In Nederland heeft het een slechte naam, maar er is veel opgeknapt. Het begint eigenlijk al bij Los Alamos. Dat is via een brug verbonden met het einde van de boulevard van Málaga. Dat noemen we wel het chique stuk van Torremolinos. Je kan het hele stuk van Málaga naar Los Alamos fietsen. Als je nog verder doorfietst kom je wel in het Torremolinos met zaken zoals ‘Friet van Piet’. Dan zit je in Carihuela. Ga je naar boven dan kom je in het oude stadje. Daar heb je een hele gayscene. De boulevard en beachclubs zijn ook erg leuk. Je hebt er dus echt van alles.”
Het vakantiehuis
Het budget wordt bepaald en de voorkeur gaat uit naar een klein Spaans huisje. René en Paul bekijken zo’n 20 huizen. Uiteindelijk vinden ze hun vakantiehuis in het centrum van Alhaurín el Grande. Alhaurín el Grande is heerlijk Spaans, geen klein dorp, maar meer een stadje met, niet onbelangrijk, allerlei faciliteiten.
René: “Wij zitten heel centraal. We komen uit Amsterdam en wilden toch iets meer stad. Een dorp is te stil. Hier zijn er wel 50 restaurants en er is altijd iets te doen. Binnenkort is er de Feria de Mayo, we hebben de Semana Santa en carnaval net gehad. De Spanjaarden vieren hier echt alles.
Ze hebben hier ook een mooie slogan: ‘De Spanjaarden verdienen het geld in het noorden en geven het uit in het zuiden’. In Andalusië dus, want hier zijn alleen maar feestweken, zo lijkt het wel. Van oudsher is dit een arme streek. Basic, dat vind ik heel fijn en mooi. Wij vinden het hier geweldig en de natuur hier is ook een beetje rauw.”
De verbouwing
Na de aankoop van het vakantiehuis (townhouse) wordt het volledig verbouwd. René en Paul kiezen voor een Spaanse aannemer en gaan er regelmatig heen. Zo zien ze wat er al gedaan is en hebben ze de gelegenheid om alle benodigde zaken, zoals de bankzaken, te regelen. Het biedt ze meteen de kans om veel mensen ter plekke te leren kennen.
Definitief naar Spanje
Drie jaar lang gebruiken Paul en René het huisje als vakantiehuis en dan besluiten ze er definitief te gaan wonen. Medio 2022 is het zover en stoppen beiden met hun eigen bedrijven in Nederland.
René: “Dat was voor mij best wel even een dingetje. Ik was best succesvol en zat al 22 jaar in de makelaardij in Amsterdam. Toch was het een bewuste keuze om te stoppen.”
Heb je overwogen om hier makelaar te worden?
René: “Nee hoor. Die functie heeft hier niet zoveel inhoud. Er is geen landelijk systeem, er zijn geen voorwaarden en een gedragscode ontbreekt ook al. Iedereen kan hier zomaar makelaar worden. Er zitten veel gelukszoekers tussen, die niet veel weten. Nou ik zou nog geen schuur bij ze kopen. Nee, ik zag en zie voor mezelf geen toegevoegde waarde hier in Spanje.”
Casa Limón Boutique B&B
Emigreren naar een ander land en niets doen is niks voor de heren. Ze willen graag iets om handen hebben om extra invulling aan hun leven te geven. Dus besluiten ze om een B&B te beginnen. De ervaring hebben ze al opgedaan in Frankrijk en nu weten ze goed wat ze wel en ook beslist niet willen. Eén van de dingen die ze zeker weten is dat ze wonen en werken willen scheiden.
Paul: “Eind 2021 zijn we in de actiemodus geschoten en op zoek gegaan naar een pand waarin we een B&B konden starten. De campo viel voor ons af. Te afgelegen, blaffende honden, een waterput, septic tank, gedoe met internet, noem het allemaal maar op. Dat soort dingen hadden we allemaal al in Frankrijk gehad en wilden we niet meer. Onze voorkeur was dichtbij Alhaurín el Grande. Het liefst aan deze kant omdat je dan ook snel in Málaga en op de luchthaven bent.”
René: “Nou, dan moet je mij hebben. Als makelaar zit ik dan bovenop al die huizen in de streek hier. We zijn gek op palmbomen, dus die wilden we ook graag. Wij hebben veel huizen bekeken. Ik had dit pand al eerder gezien, maar dacht dat het te klein zou zijn. We wilden ook minimaal 4 kamers. Toch gingen we kijken.”
Paul: “De tuin voelde, door het kunstgras dat om het zwembad heen lag, veel kleiner dan dat het in werkelijkheid was.”
De locatie
Het voordeel van de locatie is dat het op de rand van Alhaurín el Grande ligt. De ligging is rustig en op loopafstand van Alhaurín met al haar restaurantjes etc. Plus het heeft de benefits van glas/vezel internet, riolering en water. En wat ook fijn is, het is niet te ver van hun huis in het centrum. De heren besluiten het pand te kopen in 2022.
De aankoop
Een aankoopmakelaar is dus niet nodig. René heeft expertise in de makelaardij en de heren hebben al ervaring opgedaan met de aankoop van het huisje in het centrum en de B&B in Frankrijk.
René: “Wat ik wel iedereen aanbeveel is om een goede advocaat in te huren. Die checkt en regelt veel voor je. Onze advocaat sprak Nederlands, dat was wel praktisch.”
Paul: “Een advocaat kijkt ook naar het bestemmingsplan. Je wilt natuurlijk geen flatgebouw achter je.”
René: “Nee, dat wil je niet. We hebben goed over de prijs kunnen onderhandelen. Er was veel achterstallig onderhoud. Wat we vóór de aankoop ook hebben geregeld was de vergunning voor de B&B, dat hier een casa rural heet. Dat gaf rust. Soms zie je bij een programma zoals ‘Ik Vertrek’ dat mensen een B&B willen beginnen, een pand kopen en dat dan pas blijkt dat de bestemming niet klopt. Nou, zo’n ervaring wilden wij niet.”
De verbouwing
In aanvang heeft het pand drie slaapkamers. Dat is te weinig, het moeten er vier worden. Daarnaast heeft het hele pand een flinke opknapbeurt nodig, zowel binnen als buiten. Dat betekent een flinke verbouwing. Al wordt het pand leeg opgeleverd, wat al heel bijzonder is in Spanje, toch worden er nog 2 containers met allerhande troep en bouwafval afgevoerd. Buiten vraagt ook de tuin om aandacht.
Paul: “Toen buiten het kunstgras eenmaal weg was, was dat echt een verademing. Week na week haalden we dingen weg, dat gaf lucht. Het werd steeds mooier en oogde groter. Daar waar eerst ijzeren palen met vies plastic stonden, staat nu een mooi muurtje met dakpannetjes.”
René: “Het is ook superfijn dat we hier niet wonen. Zeker tijdens de verbouwing. Wij kwamen hier in de ochtend en dan waren de bouwlui hier. Om een uur of 4 hielden we het dan wel weer voor gezien. Hoe lekker is het dan, dat je naar je eigen huisje kunt gaan en niet in de troep zit. Wij kennen ook vrienden met kinderen die midden in een verbouwing moesten wonen. Nou, dat is dan wel een uitdaging hoor.”
De taakverdeling
In de B&B zijn de taken tussen Paul en René helder verdeeld. Paul verzorgt het bijzonder uitgebreide ontbijt en zorgt ervoor dat de B&B er tiptop uitziet. René regelt de financiële zaken, de website, de boekingen, de contracten etc. De ontvangst van gasten doen ze allebei, maar niet samen. Dat vinden ze iets teveel van het goede.
René: “Het is wel grappig, vrienden zeiden tegen mij: ‘Jij bent een schijnwerker, je doet eigenlijk niets’. Dan denk ik: Niets? Wat dacht je van alles wat er achter de schermen gebeurt?”
Paul: ”Ik ben natuurlijk veel zichtbaarder hier. We zijn echt een goed team en weten van elkaar waar we goed in zijn en waar niet. Bepaalde dingen komen op mij en bepaalde dingen komen op René neer. We vullen elkaar dus mooi aan.
René: “We hebben de taken goed verdeeld waardoor het allemaal goed te behappen is.”
Hulp
Doen jullie alles zelf?
Paul: “Nee, we hebben gelukkig Mary, die de schoonmaak voor haar rekening neemt als de gasten zijn uitgecheckt. Zij is een lot uit de loterij. We hebben haar gevonden toen de aannemer hier klaar was en de boel schoongemaakt moest worden.”
René: “Overal zat bouwvuil.”
Paul: “Het was dus echt een flinke schoonmaak. We hebben van die schuiframen. Die haalde zij eruit om de binnenkant schoon te maken. Ik dacht toen meteen: Jou moet ik hebben. Zo gezegd zo gedaan, haha. Daarna is ze de reguliere schoonmaak gaan doen. Ze is betrokken en ondernemend.”
Gastronomie
Paul verzorgt het ontbijt, al is hij eigenlijk geen ochtendmens.
Paul: “Ik ben een diesel, ik moet in mijn eentje even opstarten, dat vind ik lekker. Met een B&B kan je dat best een beetje naar je hand zetten. Mensen komen toch vaak niet voor 09:00 uur hun kamer uit. Dan ben ik er rond een uur of 8, neem ik even een koffietje en ga ik op mijn gemak beginnen met het ontbijt. Na het ontbijt doe ik de kamers van de gasten die blijven.”
Verzorgen jullie ook een diner?
René: “Alhaurín el Grande biedt zoveel restaurants, betaalbaar en leuk. Dus waarom zouden wij hier dan gaan koken? Dat is echt niet nodig.”
Krijgen jullie veel verzoeken, dat mensen hier wat willen eten?
René: “Nee, amper. Dat valt wel mee.”
Interactie en integratie
Zijn jullie al een beetje geïntegreerd hier?
René: “Er zitten hier veel buitenlanders. Die maken van alles een party. Zoals bijvoorbeeld een limoncello party. Wij werden al snel door veel mensen uitgenodigd voor van alles en nog wat.”
Paul: “We zitten vlakbij de stad en je hebt hier ook een gay life. Mannensetjes die denken: Er is weer een nieuw stel gekomen. Die vinden dat dan leuk en willen ook afspreken. Kortom je wordt een beetje bedolven onder de uitnodigingen.”
René: “Iedereen wil contact met je, maar wij hebben dat in het begin best afgehouden. We kijken de kat even uit de boom. We hoeven niet meteen met iedereen bevriend te zijn.
Hier in de streek zitten veel Belgen, Nederlanders, Engelsen en wat dat betreft voelen we ons ook wel thuis. Maar wij vinden het ook fijn om met Spanjaarden om te gaan en ons de Spaanse cultuur eigen te maken. Ik ben blij dat we bij beide huizen Spaanse buren hebben en dat we al contact met hen hebben.”
De welkomstborrel
Paul: “Zo gaven we een welkomstborrel. Helaas konden onze Spaanse buren niet, met een prima reden overigens. Dat was wel jammer. Maar goed, het was het begin en ik ben ook wel blij met de Nederlanders om ons heen. Je hebt veel aan ze qua tips en ervaring. Je hebt allemaal wel een beetje dezelfde dingen waar je tegenaan loopt. Iedereen springt in het diepe met hun gezin of partner, dus je kunt elkaar ook helpen. Dat is het fijne ervan. De herkenbaarheid is groot. Door het contact met Nederlanders voel je je in een nieuw land toch minder geïsoleerd en dat is echt een plus. Ik wil wel meer Spanjaarden leren kennen. Daarvoor moet ik ook aan de taal werken.”
Drankjes
Dat er in Spanje veel gedronken wordt, ontgaat niemand. Men leeft veelal buiten en met een zonnetje erbij wordt er vrij makkelijk een wijntje of biertje opengetrokken.
Paul: “Als je niet uitkijkt gaat dat hier de hele week door. Dat wil ik gewoon niet. Het put je uit, los van de kwalen die je ervan kunt krijgen. Soms is het gewoon too much.”
De Spaanse taal
Om echt te kunnen integreren is het spreken van de Spaanse taal wel een must.
René: “De Spanjaarden zijn heel open en relaxt. Een heel groot verschil met de Fransen, die zijn veel formeler, maar wel gastvrij als je eenmaal binnen bent. Met Nederlands, Engels en Frans kom je hier echt een heel eind, maar voor de Spaanse contacten zal je toch ook Spaans moeten kunnen spreken.”
Paul: “Om vriendschappen op te kunnen bouwen moet je echt wel een conversatie kunnen houden. Als je alleen Hola kunt zeggen en een koffietje kunt bestellen, houdt het snel op. Ik wil meer, dus zit ik op Spaanse les.
Wat ik totaal niet verwachtte was dat ik in de 2e les al een compliment kreeg over mijn uitspraak en mijn woordenschat. Dat kwam natuurlijk door de 7 à 8 maanden dat we hier aan het verbouwen waren en ik met de Spaanse bouwvakkers, de buren en met Mary, de schoonmaakster communiceerde.”
Hebben jullie bewust Spanjaarden ingehuurd?
René: “Jazeker. We hebben expliciet voor een Spaanse aannemer gekozen. Daar kan je dan ook op terugvallen en je gunt ze dat.”
Paul: “Praten met hen en met Mary hielp mij dus om me de Spaanse taal al wat eigen te maken en zo bouwde ik ongemerkt toch al een aardige woordenschat op.”
Zijn jullie nog tegen dingen aangelopen die je niet in Frankrijk had?
Paul: “Jazeker, in Frankrijk waren er nog geen smartphones, geen reviews en je had geen WIFI. Je kon gewoon een B&B beginnen. Nu heb je met zoveel dingen rekening te houden. Ik was voor het eerst nerveus bij de opening en dacht: Hebben we alles goed op orde? 18 jaar geleden maakte we ons daar totaal niet druk over.”
René: “Casa Limón is een Boutique B&B. Als je dat pretendeert te zijn dan moet je ook zorgen dat je standaard hoog is. Dat alles er piekfijn uitziet, je goede faciliteiten én een goede service biedt. Het betekent dat je bijvoorbeeld citroentjes en ijsklontjes voor de drankjes hebt, een verse bloem in de badkamer. Dat soort kleine dingen die het leven aangenaam maken. Alle meubels en decoratie in Casa Limón waren al van onszelf in Amsterdam. Die hebben we hierheen verhuisd. Het zijn mooie spullen die de casa een persoonlijker uitstraling geven.”
Tijd voor jezelf
Een belangrijke les die Paul en René meenemen uit Frankrijk is dat ze ook tijd voor henzelf moeten inruimen. Tijd voor hen samen, maar ook tijd voor ieder apart.
Paul: “Het gaat nu zoveel beter dan in Frankrijk. We weten wat we aan elkaar hebben, doen dingen samen, maar ook dingen apart. Dat heb ik ook echt nodig. Zo ga ik bijvoorbeeld morgen een dagje naar Málaga. Ik vertrek dan nadat ik het ontbijt en de kamers heb gedaan. Dan ga ik lekker in Málaga rondlopen met mijn eigen gedachten. Ik vind het wel lekker dat je niet continu op elkaars lip zit. Soms bel ik René op, van hoe gaat het nu? ”
René: “We hebben nu wonen en werken gescheiden. Dat is super. De locatie waar we nu wonen past ook veel beter bij ons, met lekker van alles om ons heen op loopafstand. Restaurantjes en barretjes, noem maar op. In Frankrijk hadden we dat allemaal niet.”
De gasten
Waar komen jullie gasten vandaan?
René: “We zijn net open en het begint nu allemaal een beetje te lopen. We hebben gasten uit ons eigen netwerk. Daarnaast veel Nederlanders, maar ook mensen uit Finland, Duitsland en Italië.
Paul: “We krijgen nu al veel onbekende gasten en we zitten al vrij vol.”
René: “Dat is zo en wij beginnen pas dus mogen we echt niet klagen.”
Vrienden
Hoe gaan jullie om als er vrienden komen die misschien verwachten gratis te verblijven?
René: “Nou gratis doen we niet. Nee dit is onze bedrijfsvoering. Ze krijgen wel wat korting en allemaal dezelfde.”
Familie
René: “Ik heb nog een moeder in Nederland en een tweelingbroer. Die is nog lekker eind februari 2023 geweest, toen we nog net niet open waren. Als ik in Amsterdam ben dan gaan we samen altijd even lunchen.”
Paul, heb jij nog familie in Nederland?
Paul: “Nee, ik heb wel 2 broers maar die zie ik niet meer. Mijn ouders zijn allebei jong overleden. Zij waren eigenlijk helemaal niet avontuurlijk, maar heel honkvast. Wij gingen nooit naar het buitenland, hadden daar ook geen geld voor. Ik heb een hele fijne jeugd gehad, kom uit een fijn gezin en heb gemerkt wat opvoeding met je doet. Mijn moeder overleed toen ik 10 was en niet lang daarna mijn vader. Toen was de glans er echt wel even vanaf. Dan moet je het allemaal zelf uitzoeken. Ik deed niet voor niets het werk wat ik gedaan heb.”
De toekomst en heimwee
Hoe zien jullie de toekomst?
Paul: “Ik zie het zonnig in. Ik ben dol op dit klimaat, dol op het buitenleven en ik vind het hier heerlijk. Ook heb ik geen twijfels gehad over emigreren naar Spanje en Casa Limón. Het gaat gewoon lopen dat voel ik, daar vertrouw ik op. Ik moet binnenkort even terug naar Amsterdam. Nou, je moet mij er bijna heen sleuren, ik heb er geen zin in. Gek hè?”
René: “Ik ben nu op een leeftijd, wat ouder, waardoor ik ook minder onrust heb. Ook niet de heimwee of de drang van we moeten vaak naar Amsterdam of naar Nederland.”
Paul: “René was bang dat ik meer heimwee zou hebben. Dat had ik in Frankrijk heel erg, maar dat kwam door die dingen die niet klopten. Alle ingrediënten die we nu wel hebben zorgt ervoor dat ik geen heimwee heb. Ik kan babbelen in het Engels, Nederlands en steeds meer in het Spaans. We kunnen naar Málaga en hebben gay life in Torremolinos. Onze levens staan niet stil. We kunnen dingen apart en samen doen. Dat hadden we allemaal niet in Frankrijk.
Vrij leven
Paul: “Hoelang we het hier volhouden? Ik denk lang. We hebben hier veel minder stress, het weer is prettig en ik was na 32 jaar Amsterdam wel toe aan een verandering. Ik vind Amsterdam nog steeds een heerlijke stad, maar ik was het routinematige een beetje zat. Altijd hetzelfde kringetje, dan weer naar de Gay Pride, Koningsdag, Oud & Nieuw. Nu heb ik een ander decor. Ik vind het heerlijk.”
René: “We hebben een vrijer leven hier.”
Paul: “Je leert steeds nieuwe mensen kennen, er ontstaat een nieuwe dynamiek, nieuwe energie. Dat vinden we beiden heerlijk.”
De Tips van Paul & René
- Zorg voor jezelf. Het is niet alleen een plan dat je uitvoert, je moet ook je eigen leven in de gaten houden. Wat heb jij nodig om gelukkig te zijn? Dat begint met goed voor jezelf te zorgen.
- Creëer een leven dat je prettig vindt. Zodat je niet alleen 24/7 bezig bent met de B&B. Natuurlijk is dat in het begin vaak wel zo, dan ben je alles nog aan het opzetten. Maar je eigen leven moet ook doorgaan. Anders kun je er ook niet zijn voor je gasten.
- Idealiseer het niet, wees praktisch.
- Scheid privé en zakelijk. Wij kunnen dit natuurlijk makkelijk zeggen omdat wij dit hebben kunnen doen. Maar als je portemonnee het niet toelaat, zorg dan in ieder geval voor een privégedeelte, waar je je terug kunt trekken.
- Ga ergens heen waar je je kunt redden met de taal. Als je de taal van het land niet spreekt, kun je er dan nog terecht met een andere taal? Als dat niet zo is kun je je snel geïsoleerd voelen.
- Locatie is heel belangrijk. Wat biedt de omgeving? Ga eerst maar eens op de plek waar je wilt zitten een tijdje huren. Ook in de winter. Dan leer je het gebied goed kennen. Zo is hier verderop een plaatsje, waar veel te koop staat en de prijzen lager zijn. Als je het onderzoekt dan weet je dat daar vlakbij een schietschool zit, die voor overlast zorgt.
- Ga stage lopen en ervaar wat je er nu echt van vindt. Of het echt zo leuk is als je denkt.
- Neem er de tijd voor. Bereid het goed voor met een businessplan. Wij begonnen het voorafgaande jaar al in Nederland met het afbouwen van onze bedrijven en het kopen van de inventaris. Zaken regelen, huizen zoeken.
- Ga niet te snel open. Wij hebben na de verbouwing nog drie maanden nodig gehad om alles te regelen. Je emigreert zelf ook en daar komt ook het nodige bij kijken.
- Vraag rond hoe anderen dingen gedaan hebben en zoek een goede gestor (accountant). Ga niet zelf het wiel uitvinden en je neus stoten. Betaal gewoon een gestor, die regelt alles vijf keer sneller. Iedereen kent iedereen hier, dus als je iets geregeld wilt hebben? Begin met vragen. Via via kom je dan wel bij de juiste persoon terecht.
- Wees ter plekke als je gaat verbouwen. Je kunt niet op afstand verbouwen en dat willen de Spanjaarden ook niet. Die willen een band met je. Hier heeft het allemaal te maken met contact. Als we onze Spaanse bouwvakkers tegenkomen gaan we altijd even iets met ze drinken. Dat is leuk, zo gaat dat hier. In Nederland is het allemaal veel zakelijker.
- Neem de tijd, denk niet: Dat regel ik wel even. Zo werkt het hier niet. Leer te onthaasten.
Paul van Dijk &
René Wijkhuizen
Casa Limón Boutique B&B
Adres: Calle Laurel 7
29120 Alhaurín el Grande
Málaga, Andalucia, España
Telefoon: +31 618 872 604 (René)
Telefoon: +31 629 606 785 (Paul)
Mail: info@casalimonandalucia.com
Website: casalimonandalucia.com
