#158 Naar Matalascañas aan de Costa de la Luz

Annelies

Leestijd: 3 minuten

Op naar Matalascañas aan de kust van de provincie Huelva

Vandaag hebben we een autorit van zo’n 3,5 uur voor de boeg. We vertrekken dan ook op tijd. De route leidt ons via Sevilla, de geweldige hoofdstad die we deze reis een keertje niet op ons programma hebben staan.

Onderweg stoppen we bij Venta El Córdobes langs de A367 in de buurt van Teba. Daar genieten we van een heerlijk broodje en fijne koffie. Het grappige van dit restaurant is dat het zich min of meer in een kerkje bevindt.

Het broodje en de koffie smaken goed en we vervolgen onze weg.

Restaurante la Alacena in Benacazón

We vervolgen onze weg, rijden door Sevilla dat een en al herkenning is en besluiten te stoppen bij Benacazón. Daar vinden we een verrassend goed restaurant.

Binnen vind je, achter het bargedeelte, een vrij chic restaurant met een uitgebreide kaart.

Het is jammer dat het pas 2 uur geleden is dat we ons ontbijtje hebben genuttigd. We houden het dan ook bij het hoofdgerecht ondanks de uitgebreide kaart met lekkere voorafjes en desserts. Ach, we komen hier vast nog weleens terug. Nu geniet ik van een heerlijke salade en Erik doet zich tegoed aan een vleesgerecht in champignonsaus.

Matalascañas

Het is nog maar een klein uurtje rijden naar onze eindbestemming, Matalascañas aan de kust.

Deze bestemming ligt op iets meer dan een uur rijden van Sevilla, dus wij begrijpen het wel dat de inwoners van Sevilla soms de hitte daar ontvluchten en hier aan de kust verkoeling zoeken.

We vinden ons hotel snel, checken in en wandelen later die dag op ons gemak naar het strand door een laagbouw wijk. Zo kan het dus ook. Het geeft een veel vriendelijker sfeertje. We zijn van plan om in een strandtent even wat te drinken, maar die blijkt geheel tegen de verwachting in, dicht te zijn. Een passerende Nederlander die ons toevallig hierover hoort, geeft aan dat de eigenaar die middag ruzie heeft gehad met iemand, die hem vervolgens bedreigde. Dus heeft de eigenaar de tent dichtgegooid. Die was er voor vandaag klaar mee.

Het is wel grappig dat wij altijd, waar we ook zijn, Nederlanders treffen.

We wandelen verder langs de kust, over de boulevard. Hier vind je wel weer hoogbouw. Veelal appartementen voor het toerisme.

Torre de la Higuera

Aan het eind van de boulevard lopen we het zandstrand op. In het water zien we een bouwwerk, dat het omgevallen fundament van een 16-e eeuwse wachttoren blijkt te zijn. Deze is door een aardbeving in zee beland. De temperatuur is nog lekker en de zee voelt weliswaar een beetje fris, maar toch prima aan. Dus slenteren we op onze blote voeten lekker door het water. Op de boulevard strijken we neer voor een drankje. Het is er nog gezellig druk, er wordt gedanst op een lekker muziekje.