We zitten op het terras van Casa Gran Vista de Alora en genieten onder het genot van een koud drankje van de prachtige omgeving die de accommodatie te bieden heeft. We zijn op bezoek bij de eigenaren Tanja & Henry die hier hun plek helemaal hebben gevonden en genieten van het fijne Spaanse leven, samen met hun 2 honden en 3 paarden.
In gesprek met Tanja & Henry
Snel naar…
Nederland en Duitsland
In 2019 leren de Duitse Tanja en Nederlandse Henry elkaar kennen via een datingsite. Het klikt zo goed dat ze na een tijdje besluiten om samen verder te gaan. Tanja woont in Kleve (vlakbij Nijmegen) en Henry in Eindhoven. Aanvankelijk hebben ze het plan om in Duitsland samen te gaan wonen. Dan krijgen ze het idee om voor een hele nieuwe plek te kiezen.
Henry: “Het ene weekend was ik bij Tanja in Duitsland, het andere weekend was Tanja bij mij. Op een gegeven moment hadden we daar wel genoeg van en wilden we samenwonen. Duitsland leek best voor de hand te liggen, maar toen zei ik: ‘Waarom starten we ons gezamenlijke leven niet op een hele nieuwe plek.’ Dat vond Tanja een goed idee. Het werd Spanje.”
Op naar Spanje
Waarom Spanje?
Henry: “Waarom niet?”
Tanja: “Ik ben altijd op vakantie geweest in Spanje. Het land is mooi, de taal is leuk, het weer is fijn, dus daarom. Mallorca had ook gekund. Maar omdat we paarden hebben, die we uiteraard mee wilden nemen, hebben we gekozen voor het Spaanse vasteland. Hoefden de paarden niet te vliegen.”
Henry: “Ik ben bijna 30 jaar elk weekend in Zeeland op de camping geweest. In een stacaravan. Dat was ook een optie, haha.”
Tanja: “Ik ben niet zo van de camping. Daarnaast wilde ik gegarandeerd beter weer.”
Het werk
Henry is in Nederland eerst hovenier en daarna schilder. Vervolgens werkt hij een kleine 30 jaar in een verfwinkel.
Henry: “Na die tijd vond ik het wel genoeg. Ik wilde niet meer voor een baas werken. Het was tijd voor iets anders.”
Jouw skills kun je hier natuurlijk wel goed gebruiken, doe je alles zelf?
Henry: “Ik schilder nog wel, maar met enige tegenzin. Ik wil hoe dan ook niet meer onder druk werken. Dus schilder ik vandaag een stukje en morgen weer. Ik ga niet meer onder een baas werken, tenzij het echt niet anders kan, bijvoorbeeld als er geen boekingen meer binnenkomen. De kosten lopen natuurlijk wel door. Dus alleen als we moeten, anders niet.”
Tanja, wat deed jij in Duitsland?
Tanja: “Ik heb in Nijmegen sociale arbeid gestudeerd en daarna ben ik met twee vrouwelijke collega’s een bedrijf gestart in Duitsland. Ik heb altijd als maatschappelijk werkster met kinderen gewerkt. Voor kinderen die niet bij hun eigen ouders konden blijven, vanwege verwaarlozing of misbruik, zochten we een nieuw thuis, pleeggezinnen. Ik vond het fijn werk om te doen. Dat zou ik hier ook wel willen, maar hier heb ik nog niet de juiste connecties en ik spreek de taal nog niet goed genoeg. Daarnaast heb ik 20 jaar een kinderdagverblijf geleid. Ja, ik mis het werken met kinderen wel. Daarom zijn kinderen hier van harte welkom.”
Henry: “Tanja mag therapeutisch met paarden werken. Ze heeft daarvoor een opleiding gevolgd.”
Tanja: “Ik heb daar hele goede ervaringen mee. Kinderen krijgen vaak meer zelfvertrouwen door de omgang met de paarden. Daarom wil ik hier ook rijtherapie gaan aanbieden. Kinderen kunnen dan de paarden borstelen of met ze wandelen. Ondertussen kunnen de ouders lekker ontspannen.”
De locatie
Waar hebben jullie gezocht?
Henry: “We zijn begonnen bij Motril, daarna naar Alicante. De temperatuur is daar iets lager en het was er iets vlakker, wat weer beter voor de paarden is. Vervolgens bij Granada gekeken, daar bijna een huis gekocht. Daarna hier bij Álora. Alles bij elkaar zo’n 40 huizen gezien, rondom 5 plaatsen.”
Tanja: “Het huis dat we in Granada wilden kopen had genoeg ruimte, maar was nog niet helemaal af voor de paarden. De B&B was al helemaal klaar en in bedrijf. Twee weken voordat we zouden verhuizen, ging de koop niet door. Dus moesten we weer opnieuw gaan zoeken. Henry had zijn baan al opgezegd. Ik gelukkig nog niet. Daarna hebben we ons op het gebied rondom Málaga gericht.”
Waarom ging het niet door in Granada?
Henry: “Het bedrijf stond geregistreerd als hotel en als buitenlanders konden we daarop geen hypotheek krijgen.”
De zoektocht
Tanja: “Vanuit Duitsland zochten we de panden uit die we wilden bezoeken. De makelaar was ervan overtuigd dat dit pand niks voor ons was. Dat het hier niet zou gaan met de paarden omdat het te klein was. We hebben echt gepusht om hier toch te gaan kijken. Toen we hier eenmaal waren vond de makelaar het eigenlijk ook wel wat. Hij bleek het nog helemaal niet gezien te hebben en was afgegaan op een plaatje.”
Henry: “Volgens de makelaar was alles aanwezig. De advocaat meldde, nadat we het gekocht hadden, dat de luifel en de paardenstal niet legaal waren. In 2002 is alles gebouwd door een architect. Op de bouwtekening staan deze wel. Een gemeente heeft zes jaar de tijd om actie te ondernemen, daarna zijn ze te laat en wordt het gedoogd.”
Tanja: “In Duitsland heb ik een huis laten bouwen. Hier werkt het allemaal een beetje anders. We spreken de taal nog niet goed en hebben mensen nodig die ons adviseren. We proberen alles zo goed mogelijk te regelen. Het zwembad is gelukkig legaal.
Hier kunnen we onze eigen ideeën verwezenlijken. Voor de paarden was alles er al. Zo zijn we hier beland. Midden januari zaten we hier.”
Hoe kwamen jullie aan de makelaar?
Henry: “Onze aankoopmakelaar was bevriend met mijn zus, die hier in de buurt woont.”
Staat van het huis
De staat van het huis is in orde evenals de basis van de tuin.
Henry: “We kochten het van een vrouw die ernstig ziek was en het daarom moest verkopen. Bij het huis hoorde een flink stuk grond. Daarvan heeft zij 25.000 m² gehouden voor haar paarden. Haar ex-man woont hier vlakbij en verzorgt die paarden. Af en toe komt ze zelf nog hierheen”.
Hoe troffen jullie het huis aan? Waren er nog veel spullen aanwezig?
Henry: “Nee, alles was weg. We wilden niets overnemen. Ze had oude meubels, nog uit de tijd dat ze hier met haar ouders woonde. Wel was ze een boterdoosje en een paar magneetjes vergeten. Daar vroeg ze later nog om. Dat boterdoosje was niet meer dan een plastic bakje en zou ik allang weggegooid hebben als Tanja het niet had bewaard.”
Tanja: “Ja, en maar goed ook. Het boterdoosje was van haar ouders geweest en had voor haar een hoge emotionele waarde. De magneetjes zaten aan de onderkant van het gasfornuis. Die hadden we niet eens gezien. Ze komt hier af en toe wel heen voor de paarden, maar wil niet zien wat er allemaal veranderd is. Dat is toch te pijnlijk voor haar.”
Tuin
Henry: “Op het grind na lag alles er al. De muur bij het zwembad was er nog niet. Het pad naar de casita’s was er ook nog niet. Dat heb ik zelf aangelegd, samen met de plaatselijke boer. Die heeft hier 4 vrachtwagens grind geleegd. Daarnaast hebben we de rotsblokken verplaatst. Het ziet er nu totaal anders uit.”
Tanja: “We hebben ook een rijplaats gecreëerd. Daar kan ik kinderen in een beschermde omgeving in contact brengen met onze paarden en pony en rijtherapie geven.”
Verrassingen
Kwamen jullie nog verrassingen tegen?
Henry: “Het zwembad was een tegenvaller. Dat was onbruikbaar en er ontbraken veel tegels. Daar had de oude eigenaresse nog wel een voorraad van liggen, maar ons leek het beter om het maar helemaal opnieuw te doen. We hebben alles eruit gekapt en het zwembad helemaal opnieuw betegeld. We hebben de trap meteen aangepast, breder gemaakt. Nu is het helemaal naar ons zin.”
Water
Andalusië kampt met waterproblemen.
Tanja: “Eigenlijk was er geen probleem met water omdat we zoveel bronnen hebben.Er zijn drie bronnen in gebruik die nu helaas meer leeg dan vol zijn.”
Henry: “Ons water komt uit een eigen put. Zo kunnen wij ons zwembad vullen. Dat mag niet met tapwater. Momenteel krijgen wij ons water via de tankwagen. Het grootste stuwmeer is nu aan het overlopen. De waterhuishouding begint daardoor langzaam weer op orde te komen. Van mij mag er nog meer regen vallen, maar wel graag ’s nachts of als er geen gasten zijn, haha.”
Sinds wanneer zijn jullie open?
Tanja: “Wij zijn officieel opengegaan op 1 juli 2023.”
Henry: “We hebben alles nieuw. Onze naam Casa Gran Vista de Álora is nog niet heel bekend. We bouwen dus alles vanuit nul op.”
Met welke boekingssites werken jullie samen?
Onder andere Airbnb, booking.com, Expedia en VRBO
Tanja: “In het begin hadden we meer boekingen van Airbnb, nu meer van Booking.com. We proberen de gasten te enthousiasmeren om een review te schrijven. Toen we de eerste reviews kregen, was dat superfijn. Nu krijgen we vooral genius gasten.”
De Spaanse taal
Spreken jullie Spaans?
Henry: “Ik ken ‘una cerveza por favor’. Verder leer ik het een beetje in de praktijk.”
Tanja: “Ik heb 30 jaar geleden 2 maanden op Fuerteventura gewerkt. Ik sprak geen Spaans toen ik erheen ging, maar na twee maanden sprak ik het goed. Spaanse kelners wilden Duits leren en ik Spaans. Nu hoop ik dat alles weer boven komt drijven. Momenteel oefen ik elke dag 1,5 uur met Duolingo. Met de Spaanse arbeiders die hier komen kan ik ook een beetje oefenen.”
Integratie
Hebben jullie hier veel interactie met Spanjaarden?
Tanja: “Vooral met Nederlanders. Wij ontmoeten elkaar elke vrijdag in de bar in het dorp. Het begon met 2, daarna 4 en nu komen er zo’n 25 tot 30 mensen op af. Nederlanders en een Belg.”
Henry: “Er zijn veel B&B’s in de regio’s. We zijn collega’s die elkaar helpen, ook al zijn we concurrentie.”
Tanja: “Het is leuk om ervaringen uit te wisselen. Als wij vol zitten verwijzen we gasten door naar één van de anderen. Dat gebeurt andersom ook.”
Gastronomie
Casa Gran Vista de Álora heeft drie casita’s die alle beschikken over een keuken.
Tanja: “Wij hebben bewust gekozen voor goed uitgeruste keukens, zodat mensen vrij zijn om hun eigen ontbijt en andere maaltijden te bereiden. Voor hen die dat willen bieden we een ontbijtservice.”
Henry: “Ook een diner is mogelijk, wel op aanvraag. Vaak willen gasten hier gebruik van maken op een aankomstdag.”
Van welke keuken houden jullie?
Henry: “Ik ben een echte vleeseter. Niet dat ik helemaal geen groente eet hoor. Ik kook hier het meest en dan komt er wel groente bij, zoals paprika’s en dergelijke. Bij het koken denk ik natuurlijk ook aan mijn partner.
Wat ik te gek vind, is dat we elke week op vrijdag naar bar El Puente in het dorp gaan. Dat wordt gerund door een Engelse. Zij heeft Nederlandse snacks op de kaart staan. Zo eet ik elke vrijdag een frikadel speciaal. Zo lekker. Ze heeft ook vegetarische dingen hoor.”
Tanja: “Ik vind een snack af en toe ook wel lekker. Eerst gingen we daarvoor naar Torremolinos. Nu hebben we het lekker dichtbij. Maar El Puente heeft meer hoor. Lekkere salades en zelfs poffertjes.”
De gasten
Waar komen jullie gasten vandaan?
Tanja: “Ze komen overal vandaan. Veel uit Frankrijk, Spanje, Duitsland, Nederland. We hebben zelfs al gasten uit de Verenigde Staten, Polen en Tsjechië gehad. Het breidt zich steeds verder uit.”
Beestenboel
Tanja en Henry hebben een groot hart voor dieren. Zo hebben zij twee honden uit de opvang. Lucky is een allemansvriendje. Mandy is wat afstandelijker.
Tanja: “Wij vermoeden dat Mandy het nodige heeft meegemaakt en daardoor voorzichtiger is. Zij en Lucky zijn een superduo en echt aan elkaar verknocht.”
Henry: “Wij vragen de gasten altijd of ze bang zijn voor honden. Als dat zo is, lopen de honden niet vrij rond. We houden ze dan in de kennel. In de casita’s mogen geen huisdieren. Dit doen we bewust zodat mensen met een allergie hier ook terecht kunnen.”
De paarden
Tanja en Henry hebben twee paarden, Ella en Annie en Shetland pony Baily. Die hebben hun eigen gedeelte op het terrein. Dat is afgescheiden van het terrein voor de gasten.
Tanja: “Ik ben gek op paarden en pony’s. Als wij kinderen te gast hebben bieden wij ze de mogelijkheid om met onze paarden en pony kennis te maken. Dan kunnen ze Baily aaien, knuffelen, verzorgen en met haar wandelen. Dat kan een korte of lange wandeling zijn. Hier hebben we alles zelf in de hand. De dieren stonden niet verkeerd in Duitsland hoor, maar hier hebben ze veel meer vrijheid.”
Henry: “Ze hebben een stal en kunnen zelf bepalen of ze in de wei of stal willen zijn. Wij geven ze hun eten op bepaalde tijden. Daar zijn al zo aan gewend dat ze om half zeven bij het hek staan omdat ze hun avondeten willen.”
Tanja: “Ze horen echt bij de familie.”
De taakverdeling
Gestor
Een gestor, boekhouder, is belangrijk om het zakelijke reilen en zeilen goed te laten verlopen.
Hoe hebben jullie een gestor gevonden?
Henry: “Mijn zus had een gestor die goed werk voor haar deed.
Dus wij gingen met hem in zee. Maar hij deed niet alles wat hij moest doen. Hij had gezondheidsproblemen en was daardoor waarschijnlijk niet meer zo scherp. Zo vergat hij de belastingaangifte te doen. Gelukkig had dat geen grote consequenties want we hadden nog geen boekingen gehad. Later is hij overleden. Nu hebben we iemand uit Duitsland en dat verloopt goed.”
Tanja: “ De makelaar was een Belg, de advocaat een Spanjaard die goed Engels sprak en nu hebben we een gestor die Duits spreekt. Dat is echt superfijn. Het praat toch wat makkelijker in je moedertaal. Ik doe de boekhouding en Henry de buitenboel.”
Wie doet de casita’s?
Tanja: “Die doen we samen. Meestal meteen nadat de gasten vertrokken zijn.”
Henry: “We hebben één keer gehad dat een casita nog niet klaar was voor gasten, maar die casita was niet geboekt. We zaten net te eten in Málaga toen er een boeking binnenkwam voor diezelfde dag nog. Je kunt tot drie uur van tevoren bij ons boeken. Zul je net zien dat het voor die ene was, die nog niet schoongemaakt was. Dus wij snel terug naar huis. Komen we thuis, blijkt de sleutel aan de binnenkant van de deur te zitten. Moesten we ook nog inbreken in ons eigen huis. Sindsdien zorgen we er wel voor dat de sleutel niet meer aan de binnenkant zit en dat alle casita’s echt meteen schoongemaakt worden.”
Tanja: “Dan hoeven we, voordat de gasten komen, alleen nog maar de puntjes op de i te zetten. Dat geeft rust.”
Open
Wanneer zijn jullie open?
Henry: “Wij zijn het hele jaar open. We gooien het wel eens een weekje of weekendje dicht. We hebben niet elke dag ontbijt, anders zou het misschien teveel worden. Nu is het goed zo.”
Op welke gasten richten jullie je?
Tanja: “Wij vinden het best moeilijk om de doelgroep te bepalen. Je hebt hier natuurlijk wel een auto nodig. Het is hier best ruig, dus niet zo geschikt voor mensen die slecht ter been zijn. Echt jong volwassenen willen misschien meer feesten. Deze locatie is perfect voor rustzoekers en families. En voor paardenliefhebbers, maar iedereen is welkom. We zitten niet zover van de doorgaande weg, slechts 1,7 km en de weg is goed begaanbaar. Hier in de omgeving wonen mensen die, als het geregend heeft, hun huis niet eens kunnen bereiken.”
Henry: “Dan is een 4-wheel drive auto handig. Ik kwam er pas achter dat wij een 4-wheel drive hebben, toen we de auto op een Spaans kenteken moesten zetten. Blijkbaar is een plugin altijd een 4-wheel drive, haha. Maar om ons te bereiken heb je die niet nodig.
Onze ligging is goed als uitvalsbasis. El Caminito del Rey is zo’n 45 minuten rijden. Als je hemelsbreed kijkt zou het maar een kwartiertje zijn.”
Tanja: “Álora heeft een treinstation. Dat is echt top. Wij reizen veel met de trein. Naar Málaga bijvoorbeeld. De treinen zijn punctueel en we zijn net zo snel in Málaga met de trein als met de auto.”
Henry: “De trein rijdt elk uur doordeweeks en elke 2 uur in het weekend. Het kost weinig. Een enkeltje voor € 2,70. Daar kan je niet tegenop rijden. Zeker niet als je de parkeerkosten meerekent.”
Verkenning Andalusië
Hebben jullie zelf al veel ontdekt in Andalusië?
Henry: “Ronda, Málaga, Torremolinos, Benalmádena, Antequerra. Het is allemaal niet zo heel ver, maar je bent toch wel zo’n 45 minuten onderweg.”
Familie
Henry heeft een zoon van 22. Die woont in Nederland.
Henry: “Mijn zoon mocht mee, maar die zei: ‘papa, ik vind je een aardige man, maar ik ga niet met jou naar Duitsland en ik ga ook niet mee naar Spanje. Hij is op zichzelf gaan wonen en is al 1 keer hier geweest, toen alles net klaar was. Hij is altijd welkom. We hebben een gastenkamer, dus hij kan komen wanneer hij wil.”
Tanja: “Mijn kinderen wonen in Duitsland, dus die mis ik wel, net als mijn moeder. Gelukkig hebben we veel contact. Mijn zoon van 15 is al hier geweest, mijn dochter van 22 nog niet. Onlangs was mijn moeder van 75 hier en die heb ik teruggebracht naar Duitsland, want ze vond het toch wel spannend. Ik ben enig kind en ik ben altijd bij haar in de buurt gebleven. Dus dat voelde in het begin wel vreemd. Nu ze het hier gezien heeft en ze ervaren heeft dat de afstand toch ook weer niet heel groot is, is het goed. Mijn dochter wil heel graag de honden leren kennen dus die verwachten we binnenkort.”
Henry: “We nemen haar niet mee naar de hondenrescue hoor, want voordat je het in de gaten hebt, neemt ze er een boel mee naar huis, haha.”
Toekomst
Hoe zien jullie de toekomst?
Henry: “Ik denk dat we dit 10 à 15 jaar vol proberen te houden. Dan verkopen we alles, tenminste als de honden en paarden er niet meer zijn.”
Tanja: “Zolang de dieren leven, blijven we hier.”
Henry: “We blijven in ieder geval in Spanje. Na drie dagen wilde ik al niet meer terug naar Nederland. Misschien dat we ooit verhuizen naar een plek aan een meer, of naar Mallorca of Ibiza. Ach, dat is verre toekomst. We genieten nu hier volop.”
Tanja: “We genieten van iedere dag. We voelen ons hier thuis. Het is zo’n mooie plek. Ik heb altijd in dezelfde plaats gewoond, daar waar ik geboren ben. Nu ik hier ben, is dit echt mijn thuis. Ik wil nog wel naar Duitsland op bezoek, maar daar niet meer wonen.”
Tips
- Volg je hart. Als je zegt ik wil dit, doe het dan. Laat je niet leiden door de mening van anderen.
- Onderzoek eerst waar je wilt wonen. Misschien eerst huren. Voor ons was dat met de paarden niet mogelijk. Álora heeft alles, treinstation, winkels etc. Maar dat is niet overal zo. Dus ga eerst op ontdekkingsreis met het doel wonen.
- Kijk naar de door jou gewenste faciliteiten in de buurt. Hier hebben we 6 minuten verderop al een 1e supermarktje. Verderop vind je grote supermarkten.
- Sluit je aan bij Facebookgroepen. Via facebook ben ik aan onze huidige gestor gekomen.
- Zoek mensen op die hier al langer zijn. Leer van hun ervaringen.
Tanja & Henry
Casa Gran Vista de Álora
Adres: Diseminado Poligono, 5, 205
29510 Álora
Málaga, España
Telefoon: +34604452773
Mail: casagranvistadealora@gmail.com
Website: www.casagranvistadealora.com
