Ik heb er al een hele rondreis door Andalusië op zitten als ik bij Casa Don Carlos beland. Hier blijf ik een aantal dagen voordat ik afreis naar Sevilla voor mijn cursus Spaans. Het blijkt een goede keuze te zijn. Heerlijk chillen bij het zwembad, werken op het terras en lekker aanschuiven voor ontbijt, lunch en diner. Ik word prima verzorgd. Natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig naar hun verhaal. Ik spreek ze uitgebreid. Beiden hebben gastvrijheid hoog in het vaandel staan. Geen moeite is teveel om het de gasten naar de zin te maken. Dat hoor ik niet alleen van de aanwezige gasten, ik ervaar het ook.
In gesprek met Ronald & Carlo
Snel naar
Het idee
Het idee voor een hotelletje of B&B ontstond toen Ronald en Carlo elkaar zo’n vijf jaar kenden, al weer ruim dertig jaar geleden.
Carlo: “Ik werkte bij het Strandpaviljoen in Vught als bedrijfsleider, bij de IJzeren Man, op een mooie locatie. Daar werden vaak grote bruiloften gevierd. Het was gebruikelijk om het bruidspaar een huwelijkscadeautje te geven. Maar om nu met een tegeltje of een flesje wijn aan te komen met tot over 25 jaar? Dat vonden we niets. Het bedrijf had een huis in de Ardennen. Ons cadeau was een midweek of lang weekend in dat huis.
Als staf mochten wij ook gebruik maken van dit huis. Dus gingen we daar af en toe een weekendje naar toe met familie of vrienden. Toen we er weer eens waren bedachten we: ‘Goh, wat zou het leuk zijn als we hier konden wonen. Dan kunnen we de gasten van het Strandpaviljoen ontvangen, voor hen te koken en zo.’ Dat leek ons wel heel erg leuk. Het huis was mooi en de omgeving prachtig.”
We zeiden toen tegen elkaar: ‘Wie weet, ooit!’
Carrière
Ronald: “Het idee raakte op de achtergrond. We hadden allebei onze baan en wilden eerst carrière maken.”
Ronald werkte in Nederland in de detailhandel, veelal als leidinggevende. “Ik heb eerst 12 jaar bij V&D gewerkt in Den Bosch in allerlei functies. Daarna 3 jaar bij Pearle Opticiens. Het was een hartstikke leuke tijd, maar na 3 jaar had ik het wel gezien. Ik heb van die grote handen en een bril is natuurlijk fragiel, dus dat was voor mij best lastig. Maar goed ik heb het wel gedaan.
Na Pearle kwam ik bij IKEA Eindhoven terecht waar ik een vaste standplaats kreeg. Vanuit daar heb ik mooie dingen mogen doen, mensen op mogen leiden en als leidinggevende een team aangestuurd.”
Carlo: “Het leuke is dat zijn en mijn werk eigenlijk hetzelfde doel hebben. Hij heeft klanten, ik gasten. Hij wil dat zijn klanten terugkomen en ik wil hetzelfde voor de gasten. Uiteindelijk gaat het om de passie voor wat je wilt doen. Dat is voor ons beiden mensen tevreden stellen.”
Het roer om
Carlo: “We werkten allebei, verhuisden regelmatig en belandden uiteindelijk in een mooi appartement in Den Bosch. Het appartement naast ons was nog niet bewoond. We hadden nog geen eigenaar gezien, totdat op een avond de bel ging. Daar stond de buurvrouw.
Ze vroeg of ze even naar het toilet mocht. Ze kon de badkamer en het toilet nog niet gebruiken omdat de tegels nog niet droog waren.
We zeiden: ‘Weet je wat je doet, neem ook een lekkere douche. Hier heb je handdoeken.’ Dat vond ze wel wat. Komt even later haar man aan de deur. ‘Is mijn vrouw toevallig hier?’ Ja, zeiden wij, die staat onder de douche. Het ijs was meteen gebroken. We trokken een flesje wijn open en aten samen. Het klikte zo goed dat we dat vervolgens bijna elke vrijdagvond deden. De buren hadden een huis in Marbella, waar ze een deel van het jaar woonden. Het was meteen zo van, ‘Kom een keertje gezellig naar Marbella.’ In 2004 hebben we dat gedaan.
Andalusië
Het was voor ons een hernieuwde kennismaking met Andalusië. In 1991 waren wij er al eens geweest. We bleven een paar daagjes bij de buren, reisden rond en eindigden weer bij hen. Bij terugkomst vertelden ze ons dat ze een stuk grond hadden gekocht en er iets van een B&B op wilden gaan bouwen. Nou, dat is ook toevallig, zeiden wij, dat willen wij op enig moment ook gaan doen.
We vonden het leuk om met de buren aan de keukentafel mee te denken hoe je dingen zou kunnen doen. Waar ontvang je de gasten, hoe zit het met de kamers, de inrichting, de keuken en het eetgedeelte. Uiteindelijk gingen de plannen van de buren niet door, kochten ze een huis in Zuid-Frankrijk en besloten het huis in Marbella te verkopen. Bij ons kwam juist de wens voor een B&B weer naar boven.
Zomer 2005 was het huis van de buren nog niet verkocht. De buren zeiden: ‘Als jullie op vakantie willen, dan mogen jullie wel in ons huis in Marbella.’ Dat leek ons wel wat en dus gingen we in september drie weken naar Marbella.”
Het besluit
Carlo: “We zaten in dat huis in Marbella. Er was geen TV, dus begonnen we te brainstormen. Zou dit huis iets voor ons zijn? Zouden we hier een B&B van kunnen maken? Het antwoord was nee. Het lag voor ons op de verkeerde plek, had te weinig kamers en was ook gewoon te duur. Ik maakte een spreadsheet, waarin ik alles vastlegde wat we dachten nodig te hebben om hier te kunnen wonen en werken. We waren te jong om te gaan rentenieren, hadden geen bedrijf dat we konden verkopen, dus er viel ook niets te cashen.
We zetten ook op een rijtje waar de door ons gewenste locatie aan moest voldoen. Een groen uitzicht was belangrijk. Zeezicht hoefde niet. Dat is vaak overdag een blauw en ‘s avonds een zwart gat. We wilden liever de levendigheid van een dorp tegenover ons, met lampjes en zo. Naast de locatie bedachten we ook waar onze B&B aan zou moeten voldoen. Het aantal kamers en dat soort zaken. Zo maakten we ons businessplan.
We kwamen terug van vakantie en het eerste wat we zagen toen we thuis de krant opensloegen was een advertentie van de Second Home beurs in Houten. Wat een toeval, haha. Wij er naartoe met ons plan. We troffen een leuke man die veel makelaars kende. We zeiden, dit zijn onze eisen en wensen, laten we er wat bij zoeken.
Bezichtigingen
In november hadden wij weer een week vakantie. Die week plande we vol met het bekijken van huizen. We hebben ruim 50 huizen gezien. Bij sommige objecten krijg je foto’s, bij andere alleen een beschrijving en soms krijg je helemaal niets. Dus maakten we zelf ook fotootjes. Elke avond maakten we een top 3. De rest gooiden we weg. Die hele week hebben we helaas geen wow-moment gehad. We dachten al dit wordt niks, laten we over een half jaartje maar opnieuw gaan kijken. Totdat de makelaar uit het dorp zei, ’Ik heb nog een nieuwbouw huis.’ Dat was het laatste huis voordat we naar de luchthaven reden.”
Het pand
Wilden jullie wel een nieuwbouw woning?
“Nee, we waren op zoek naar een karakteristiek bestaand pand, maar dachten wel ‘Ach even kijken kan geen kwaad.’ Toen stonden we hier in november met een heldere, strakblauwe lucht. Je kon 185 kilometer weg kijken en zelfs de sneeuw van Sierra Nevada zien. Wow!!
Alles viel op z’n plek, het klopte gewoon. Het pand was net klaar qua bouw. Binnen stonden er pas een paar muren, de rest zouden we nog kunnen veranderen. Ramen toevoegen, deuren verzetten, we konden echt van alles nog aanpassen. Ideaal. Buiten was het kaal, was er nog helemaal niets. De volwassen tuin die ook op ons verlanglijstje stond, was het enige dat ontbrak.
We hadden meteen een klik met de eigenaar, die ook de aannemer was. Hij was een fijne gesprekspartner die begreep wat we wilden doen. Alles hier is gebaseerd op 12 personen, 10 gasten en wijzelf. Hij wist exact wat hij voor 6 kamers aan water, elektriciteit en afvoer nodig had.
Het besluit was snel genomen. Dit pand zou het worden. Dan komt alles in een stroomversnelling, wordt het serieus. Je moet je appartement in Nederland kwijt en ook een keer je familie, vrienden inlichten en het aan je baas vertellen. Die wisten allemaal nog van niks. In de 1e week van januari hebben we hier getekend, daarna hebben we het iedereen verteld.”
Het aankoopproces
Als je in Spanje een huis koopt heb je een advocaat nodig. Die doet al het recherchewerk, controleert van alles. Zaken zoals vergunningen, of er meerdere eigenaren of schulden zijn. De checks die in Nederland door de notaris gedaan worden.
Carlo: “Onze tip, neem een lokale advocaat uit het dorp. Die kent hier de weg. Kijk, onze advocaat liep even bij het gemeentehuis naar binnen en zei: ‘Hola Juan, hoe zit dit en hoe zit dat?’ Dat is een groot voordeel. Dat geldt ook voor de makelaar. Wij hebben verschillende makelaars gehad die nog nooit in het binnenland waren geweest. Die zaten alleen maar aan de kust en zij moeten jou dan helderheid verschaffen over een huis en de omgeving? Dat werkt niet zo goed.
Wij hebben het huis gekocht van de aannemer. Met hem hebben we alles doorgenomen. Hij gaf ons ook een prijsopgave voor het extra werk. We vonden het een goede prijs. Wat wilden we nog meer? Het huis zou sleutelklaar opgeleverd worden, zodat we alleen nog maar de meubels binnen hoefden te zetten. Hij zei dat hij buiten de bestrating, beplanting, verlichting en bewatering ook op zou leveren. Hij heeft meer gedaan dan hij had hoeven doen.
Aanpassingsvermogen
Carlo vervolgt: “Nederlanders denken vaak alles te weten. Willen heel graag weten, wie, wat, waar en wanneer doet en dat willen we dan ook nog zwart op wit hebben. Hier in Spanje werkt het totaal anders. Je zult je aan moeten passen. Dat vinden wij niet meer dan normaal.
Je moet je aanpassen aan de cultuur, aan de mensen en aan de dingen die hier zijn. Daar hoort ook bij dat je het vertrouwen geeft aan degene die jouw huis bouwt en wat nog veel belangrijker is hem de regie geeft. Want wij in Nederland zeggen vaak, ja maar dan gaan we zelf wel slopen, dit en dat doen en dan halen we zelf het cement en de tegels wel want dat is een dubbeltje goedkoper bij de bouwmarkt.
Met als gevolg dat de aannemer geen flauw idee meer heeft wanneer hij wat kan gaan doen en wanneer hij mensen in kan plannen. Omdat hij afhankelijk wordt van de eigenaren die van alles zelf willen doen of kopen. Maar als je de regie wel aan de aannemer geeft dan kan hij alles plannen en regelen. Dus daarom vroegen we alleen maar, wanneer ben jij klaar? Ik ben 1 mei 2006 klaar. Dat vonden wij best ambitieus.
Ik was op dat moment nog accountmanager bij Appél, een ISO-gecertificeerd bedrijf in de bedrijfscatering. Dus check, check en alles vastleggen. Ik vroeg hem dan ook of hij dit schriftelijk wilde bevestigen. Hij keek me aan en vroeg ‘Hoezo? Vertrouw je ons niet?’ O ja, bedachten we en sloegen onze map dicht. We lieten het los, gaven de aannemer het vertrouwen en daar hebben we nooit spijt van gehad.”
De bouwkundige inrichting
Elke maand vlogen we op en neer. Dan moesten we de tegels uitzoeken, of het sanitair. De aannemer hield ons goed op de hoogte, dacht mee en stemde alles tijdig af. Welke kleuren? Hoe willen jullie dit en hoe willen jullie dat? Waar willen jullie je de stopcontacten? Voor buiten, welke bomen, planten, grootte van het zwembad?
Ronald: “Wij hebben hier, rondom het huis en naar het zwembad toe, van die grote stenen liggen. Die zijn hier door een man één voor één neergelegd. Soms kon er maar 1 steen in de vrachtwagen want het zijn echt joekels. Het weggetje hier naar boven is behoorlijk steil. Daar heeft die man heel veel werk aan gehad, is er wel twee maanden mee bezig geweest. Het leuke was dat hij een graafmachine uit Brabant had. Hij was er enorm trots op om te werken met een machine uit de provincie waar wij vandaan kwamen.
Artist Impression
Toen we hier voor de tweede keer kwamen, was het alweer iets verder en konden we een Artist Impression maken. Dat was het enige dat we op onze website konden zetten, want verder was er nog niets te zien. Geen kamers, helemaal niets. Alleen die impressie en een foto van het uitzicht. We hadden daarvoor een tafeltje in elkaar gezet, flesje wijn erop met 2 glaasjes en daar een foto van gemaakt met het uitzicht. Plus natuurlijk het verhaal.
Daar kwamen destijds de eerste boekingen al op binnen, gewoon op basis van het uitzicht en het verhaal. Dat was geweldig.”
De oplevering
Carlo: “Eind april kwamen wij hier aan. Mijn vader, Ronald en ik zijn met onze eigen auto gekomen, helemaal volgeladen. We mochten van de aannemer pas 30 april het terrein op, want toen was de bestrating helemaal in orde en uitgehard. Die dag kwam ook de vrachtwagen met alle spullen.
De aannemer leverde keurig op tijd op. Het hele huis was van boven tot onder en van binnen naar buiten schoon en stofvrij. Er lag werkelijk nergens een spatje cementsluier. Helemaal niets. Het was allemaal klaar. Wij hoefden het alleen nog maar in te richten en de lampen op te hangen.
Op 12 mei zijn we open gegaan.”
De voorbereiding
Hoe hebben jullie je voorbereid op de B&B?
“We zijn uitgegaan van wat wijzelf prettig en leuk vinden. Ook qua inrichting van de kamers. Wij waren nog nooit in een B&B geweest, wel in veel hotels. Daar had je vaak van die kleine irritaties. Vaak was er geen haakje om je jas op te hangen en in de kast hingen, als je geluk had misschien 2 of 3 van die goedkope hangertjes. Of er was niks om iets op te leggen. Geen grote dingen maar toch, dat wilden wij voorkomen.
Zodra onze B&B af was, zijn wij zelf in elke kamer gaan “logeren”. Om er zo achter te komen of alles was zoals je dat graag wilt. Dingen zoals ‘Kan ik het licht vanuit mijn bed uit doen, waar ligt dit, waar ligt dat, is de douche goed etc. Dan ervaar je wat er eventueel nog ontbreekt en kun je al veel (kleine) probleempjes op voorhand oplossen. Ook wilden we dingen toevoegen die het extra comfortabel maken, zoals een badjas bijvoorbeeld.
De taakverdeling
Carlo en Ronald hebben een heldere taakverdeling.
Ronald is verantwoordelijk voor het interieur en het exterieur van de B&B. Hij zorgt ervoor dat alles er netjes, schoon, verzorgd én gezellig uitziet. Ook de tuin.
Carlo houdt zich bezig met alle administratieve zaken, waaronder de financiën, de website en informatievoorziening voor de gasten. Daarnaast verzorgt hij de lunch en het diner. Vijf keer per week kookt hij voor de gasten die dat willen. De ene dag een voor- en hoofdgerecht. De andere dag een hoofd- en nagerecht. Ronald en Carlo schuiven ook aan bij het diner.
Spaans, de taal
Voor vertrek naar Spanje boeken Carlo en Ronald een cursus Spaans in Vught. Niet bij de nonnen, maar bij het instituut Jeroen Bosch.
Ronald: “Dat hadden we net zo goed niet kunnen doen want daar hebben we helemaal niets aan gehad. Er bleven misschien een paar woordjes hangen, dat was het wel. We waren ook veel te druk in ons hoofd. Werken en van alles voorbereiden. Nee, die cursus was weggegooid geld. Toen we eenmaal hier waren hadden we het 1e jaar ook erg druk. Maar al snel zeiden we tegen elkaar, we moeten nu toch echt Spaans gaan leren.
We vonden een lerares, Maria, die kwam aan huis, 2 uur per week. Een hartstikke leuk mens. Zij heeft ons een aardig niveau kunnen bij brengen. We hebben nog steeds les, al 15 jaar. Zo leren we steeds weer een beetje bij.
Toch oefenen we het Spaans te weinig. We spreken met onze gasten veel Engels , Duits en nog meer Nederlands. We hebben geen Spaanse buren, tuinman of schoonmaakster. Alles doen we zelf en komen dus vrij weinig in aanraking met Spanjaarden voor een dagelijks praatje.”
Carlo: “We hebben wel eens tegen Maria gezegd, misschien hadden we beter een schoonmaker kunnen vragen om hier elke dag schoon te maken. Dan hadden we elke dag een beetje Spaans kunnen oefenen en was onze B&B voor hetzelfde geld ook nog schoon, haha.
Dat was natuurlijk een grapje. Maria is Nederlandse, maar woont al 50 jaar hier. Ze kan het ongelooflijk goed uitleggen.
Dialect
Ronald: “Je leert het Castiliaans, zeg maar het algemeen beschaafd Spaans. Hier wordt het Andaluz gesproken. Dat doe ik eigenlijk ook, ik laat alle s’en weg, koppel woorden aan elkaar en laat bepaalde klanken gewoon doorvloeien in een ander woord.”
Carlo: “Het is altijd nog beter dan het Alhaurino, dat is gewoon een oertaal en bestaat eigenlijk alleen uit klanken, echt een heel zwaar dialect.
Ons Spaans verdient absoluut geen schoonheidsprijs, maar we redden ons al ruim 16 jaar perfect. We hebben auto’s en motoren gekocht en verkocht, we hebben 7 jaar een motorverhuurbedrijf gehad. Verbouwingen en reparaties laten doen. Ook hebben we 15 jaar een villa voor iemand mogen verhuren en daar alles voor moeten regelen.
Privacy
Ronald en Carlo hebben de eerste 6 jaar weinig privacy gehad.
“In de ene vleugel van het huis, waar de gasten slapen, zijn 4 tweepersoons kamers. Op de bovenverdieping hadden wij onze opslag en kantoor. Beneden was onze huiskamer met onze aangrenzende slaapkamer. Plus nog een kleine 5e kamer. We hadden dus 5 tweepersoonskamers, 4 normale en een kleine. Dat stond ook zo op de website.”
Onze huiskamer werd al snel voor de gasten ingezet. Als het weer minder was verzorgden we daar het ontbijt en de gezamenlijke avondmaaltijd. Als gasten TV wilden kijken kon dat ook alleen in de huiskamer. Daar was ook de zithoek met open haard.”
De verbouwing
Ronald: “Eigenlijk hebben we elk jaar wel een aanpassing doorgevoerd in de tuin en op het terras, zoals de bouw van een terrasoverkapping en pergola’s van hout. Vaak met hulp van de vader van Carlo. Na 6 jaar hadden we de middelen en de gelegenheid om een grote verbouwing te doen. We hebben van de ruimte boven een echte luxe gastenkamer met badkamer gemaakt. In de buitenkeuken hebben we, in het terrasgedeelte, een glazen wand geplaatst en een huiskamer gemaakt. Daardoor creëerden we, bij minder weer, een dichte ruimte voor de gasten. Deze ruimte kunnen we verwarmen. We hebben de televisie hier neergezet en alles gedaan om er een gezellige ruimte van te maken.
De huiskamer werd weer privé en het kleine slaapkamertje werd ons kantoor. Vanaf dat moment hadden we weer onze eigen ruimte. Al hadden we het niet heel erg gemist, fijn was het wel.
Ook was het nu duidelijk voor de gasten. Voorheen vroegen ze zich wel eens af, zal het ontbijt in de huiskamer zijn of toch buiten? Nu is het gewoon altijd in dezelfde ruimte. Je kunt hier buiten en binnen zitten.
De aannemer
Deed dezelfde aannemer de verbouwing?
“Nee, helaas is die aannemer op vrij jonge leeftijd overleden. We vonden een andere. Die hebben we nog steeds. Hij werkt precies hetzelfde als de eerste en net zo betrouwbaar. Als we een probleem hebben met stroom, water, verstopping of wat dan ook, dan regelt hij het. Binnen een uur heb je een reactie van die of die komt eraan of ik kom eraan.
Voor de verbouwing hebben we alles uitgezocht, de aannemer maakte een offerte. Wij dingen nooit af. We hebben een goed idee van prijzen en uurlonen en weten wat het allemaal kost. Dus kunnen we ook wel inschatten of het een goede offerte is.
De aannemer kreeg de regie, hij regelde alles. Hij heeft alles gehaald. Misschien pakt hij een percentage daarvan, dat is logisch. Het biedt ons gemak, we hoeven niet naar de bouwmarkt of met tegels te sjouwen. Zijn mensen waren elke dag op tijd en maakten ook alles schoon voordat ze ‘s avonds naar huis gingen. Ze waren twee dagen eerder klaar. Zegt de aannemer ook nog, ‘Oh het eindbedrag is wat minder geworden, ik heb een paar dingen kunnen hergebruiken en sommige dingen had ik niet nodig.’
“Het is onze ervaring dat het altijd en overal werkt als je mensen ruimte en vertrouwen geeft. En respect hebt voor hen. Dat ze niet komen op een feestdag is logisch. Als het niet in hun agenda past om het morgen te doen, wie ben jij dan om dit wel af te willen dwingen? Wat ook belangrijk is om je gezicht te laten zien als ze bezig zijn, vragen hoe het gaat. Heb je iets nodig, wil je wat drinken? Dat zou je zelf ook op prijs stellen.”
Tegenslagen
“De tegenslagen die wij hebben gehad zijn altijd door het weer veroorzaakt. Blikseminslag, wateroverlast, we hebben echt van alles meegemaakt. De laatste keer werd de bovenverdieping geraakt als gevolg van een atmosferische storing. Weer een kapotte TV en airco.
In het voorjaar hadden we hier 2 maal een zandstorm met dat Saharazand. Dat gaf een enorme troep en het was een hele klus om alles weer schoon en wit te maken. Zo zijn er altijd wel dingen die je even op scherp zetten of dat je denkt. ‘Oh nee, wat nu weer?’ Het hoort erbij.”
De gasten
De gasten komen bij Casa Don Carlos via boekingssites, zoals booking.com, via de eigen website en ze hebben ook veel terugkerende klanten.
“Sommigen zijn hier al meer dan 10 keer geweest. Dat is heel fijn en daaruit blijkt ook wel dat ze onze B&B waarderen.
Veruit de meeste gasten zijn leuk. Soms tref je mensen, zo’n beetje eens in de vier of vijf jaar, waarbij je meteen het gevoel hebt, dit wordt een uitdaging. Deze mensen komen vaak al super gestrest aan. Dan hebben ze ruzie in de auto gehad, of het gaat over het vliegtuig, of over de bagage die te lang wegbleef, of wat dan ook. Dan stappen ze al geïrriteerd uit de auto en moet de vakantie nog beginnen. Dan hoeft er maar iets te gebeuren of de bom barst.
Wij krijgen ook regelmatig mensen die vroeg willen vertrekken. Dat is geen probleem. Wij vragen altijd hoe laat wil je weg en zorgen er dan voor dat er een ontbijtje klaarstaat en dat wij ze even gedag kunnen zeggen. We hebben wel eens mensen gehad die gewoon vertrokken, de poort stond open en de sleutel lag buiten. Dat is jammer.
We beleven zoveel mooie momenten. Als mensen bij ons wegrijden en aangeven dat ze een fijn verblijf bij ons hebben gehad, dan is dat onze beloning. Je wordt niet rijk van een B&B want dat levert financieel niet zoveel op. Je moet het op een andere manier zien.”
Diefstal en schade
Is er ooit wel iets gestolen en/of kapotgemaakt?
“Nee, dat gebeurt eigenlijk niet. Eén keer heeft iemand een föhn meegenomen omdat hij dacht, ‘Oh, mijn vrouw haar föhn ligt hier nog.’ Dat is weer goed gekomen. Het is hier kleinschalig, ik denk dat dat ook scheelt.
Ook in ons appartement in het centrum van Málaga niet. Om de 2/3 dagen zitten er nieuwe mensen in. Nou er sneuvelt wel eens een kopje of zo. Wij zijn ook van mening dat als je een ruimte inricht met mooie spullen, dan zullen mensen daar ook veel zorgvuldiger mee omgaan.
Integratie
Was het makkelijk om hier te integreren?
“Wij kwamen in Alhaurín el Grande toen er zo’n 60 à 70 Nederlanders waren. Nu zijn het er meer dan 300. Sommige Nederlanders die hier komen willen echt Spaans worden, maar dat kan je vergeten, dat word je niet. Wij zullen altijd die Hollanders blijven en dat is oké. Je moet het ook niet willen. Je moet wel willen investeren in goede verstandhoudingen, je best doen om de taal te spreken en de cultuur te begrijpen.”
Het runnen van een B&B
Een B&B is echt niet voor iedereen weggelegd. Je moet er echt wel een passie voor hebben. Dat hebben de heren.
“Sommige mensen hebben een romantisch beeld van zoals ‘Lekker op het terras zitten met een wijntje of ronddobberend in het zwembad.’ Maar zo werkt het niet. Het is hard werken. We willen een constante kwaliteit bieden, zijn constant scherp en spreken elkaar er ook op aan als iets niet in orde is. Ook als je eens een off-day hebt, dan moet je dat voor je gasten toch even verbloemen. Dan zet je maar even een maskertje op. In veel beroepen is dat zo.
Wij vinden het belangrijk er representatief uit te zien, daarom dragen wij ook hetzelfde Polo-shirt met ons logo. Wij stellen alles in het werk om onze gasten een fijn verblijf te bieden.”
Vrije tijd
Hebben jullie ook nog wel eens een moment voor jullie zelf?
“Er is altijd wat te doen in en om de B&B. Toch pakken we onze momenten. Lekker even zwemmen in de vroege ochtend, als er nog geen gasten bij het zwembad zijn. ‘s Middags lukt het vaak om even te ontspannen. “Dan kijken we bijvoorbeeld een serie op Netflix of ‘Uitzending gemist’. Het zal niet als een verrassing komen dat ‘Bed & Breakfast’ een favoriet programma is.”
Verwachtingen
Is het gegaan zoals jullie wilden?
“Absoluut. We hadden, voordat we hier kwamen, alles in Nederland al goed voorbereid. Zijn niks geks tegengekomen in de bouw, want die klopte perfect. En wij zijn gewoon begonnen op de manier zoals we het graag wilden. Eigenlijk is daar niks in veranderd.
De honesty bar, waarbij de gasten zelf hun drankjes pakken, noteren en later bij vertrek betalen, is nog steeds hetzelfde als op de eerste dag. De manier zoals wij eten met onze gasten is ook onveranderd. We hebben wel wat verbouwd, de automatisering aangepast, dat soort dingen. Maar het concept is nog steeds hetzelfde. Wij vinden dit nog steeds de fijnste manier.
Wij zijn heel erg van het geven van vertrouwen. Dan krijg je ook vertrouwen terug. Zo ook met de honesty bar. Dat loopt gewoon goed en ik hoor gasten ook wel eens tegen elkaar zeggen “Hey, heb je die fles wijn al genoteerd?”. Of ze komen een dag later, oh ik ben het helemaal vergeten dan zeggen wij: “Je bent er nu toch?”
We hebben nooit een dag spijt gehad en hebben ons hier, vanaf dag 1, thuis gevoeld.”
Rondkomen
Kunnen jullie er van leven?
Ronald: “Jazeker. Wij zijn allebei niet bang om te werken en onze handen uit de mouwen te steken. We doen alles zelf. Als er problemen zijn proberen wij deze altijd eerst zelf op te lossen en komen we er echt niet uit, dan pas gaan we naar de aannemer. Ik zou ook niet op de bank kunnen zitten terwijl iemand anders de kamers schoonmaakt.”
De Coronatijd
Casa Don Carlos was noodgedwongen 14 maanden dicht. Er waren steunmaatregelen van de overheid, maar dat was niet geheel toereikend.
“We hadden gelukkig een buffertje. Een flinke hap verdween uit ons pensioenpotje, maar we zijn blij dat we er nog zijn. Doen wat we leuk vinden en hard werken vinden we niet erg.”
Vraagbaak
Carlo en Ronald worden regelmatig benaderd door mensen die overwegen een B&B te starten.
Carlo: “Dat gaat heel verschillend. De één boekt een verblijf van een paar dagen en stelt ons wat vragen. Anderen sturen een mailtje met een waslijst aan vragen. Sommigen vragen zelfs of we even ons businessplan willen doorsturen.”
Natuurlijk willen we helpen. Maar als we een mail krijgen met een waslijst aan vragen of een vraag om ons businessplan even te mailen dan zeggen we wel ‘Kom eerst maar eens langs.’ Wij vinden dat je eerst een connectie moet hebben voordat je dit soort dingen kunt vragen.
Als ze hier dan een paar dagen komen, dan maken we graag even tijd vrij om vragen te beantwoorden en tips te geven.”
Erkenning
Reviews zijn belangrijk, voor zowel de eigenaren van een accommodatie als voor mensen, die op zoek zijn naar een vakantie accommodatie. Ronald en Carlo doen er alles aan om de gasten een fijn verblijf te bieden. Daar slagen ze prima in. De recensies zijn overwegend heel positief.
Ronald: “We hebben in het verleden ook wel eens een slechte review gehad. Dat je denkt verdorie, we doen zo ons best en we hebben zoveel mooie reviews en dan komt er zo eentje tussendoor. Daar kan je niks aan doen, dat heb je maar te accepteren. Kijk nu zijn we zoveel jaar verder en kunnen we daar wel om lachen of over vertellen. Maar op het moment zelf waren we er echt wel ziek van.
Wij vragen de gasten altijd om een recensie te plaatsen. Vooral voor mensen die op zoek zijn naar een vakantieverblijf zijn recente reviews belangrijk.”
Andere activiteiten
Naast de B&B hebben Carlo en Ronald ook een appartement in Málaga in de verhuur en kun je terecht voor een rondreis op maat door Andalusië. Wil je greenfees, tickets boeken, een motor- of autohuren? Carlo regelt dat allemaal.
Via een formulier op de website van Casa Don Carlos, kun je kiezen bij welke, van de aangesloten B&B’s, je wilt verblijven en voor hoe lang. Je bepaalt zelf het aantal B&B’s. Wel geldt een minimaal verblijf van 2 nachten per B&B. Dat formulier komt bij Carlo én de betreffende B&B’s terecht. Deze B&B’s geven de beschikbaarheid door aan Carlo, die er vervolgens een logische reisroute van maakt, dat voldoet aan de wensen van de klant.
Als de klant een akkoord geeft op het voorstel, worden de boekingen vastgelegd bij de betreffende B&B’s. Je betaalt rechtstreeks, daar spelen Carlo en Ronald geen rol in.
Plannen voor de toekomst
Zijn er al plannen voor de toekomst?
“Daar zijn we wel heel bewust mee bezig. Wij zijn allebei rond de 60. Als we 67,5 zijn dan krijgen we ons Spaans en in Nederlands opgebouwde pensioen.
Als we gezond mogen blijven dan willen we heel graag hier oud worden. Alleen op deze locatie gaan we dat niet doen want die is te groot, te veel onderhoud, gewoon te bewerkelijk. Op enig moment zullen we het pand hier wel verkopen. Maar wanneer dat is?
We hebben al een beetje voorgesorteerd, we hebben een appartement in Málaga. Ook gaan we wat bewuster met onze agenda om, bouwen meer rust in. 14 jaar lang zijn we bijna het hele jaar open geweest. Dat is altijd leuk geweest, maar nu zijn we in juli/augustus 4 weken en rond de kerstdagen gesloten en dat is ook leuk!”
De tips van Carlo en Ronald
- Heb vertrouwen in de Spanjaarden.
- Leer, als het kan voordat je vertrekt de taal. Want waar je je ook gaat vestigen, de taal is een van de belangrijkste dingen. Met een houding van ik ga geen Spaans leren, ze moeten maar Engels praten red je het niet. Als je het alleen al probeert wordt dat enorm gewaardeerd.
- Doe je best om de cultuur te leren kennen.
- Kies een lokale advocaat / makelaar. Die kent de weg ter plekke het best.
- Zoek het plaatselijke op. Je woont in een dorp of je maakt gebruik van het dorp. Dus ga daar ook heen. Het gekke is als wij nu in het dorp op het terrasje gaan zitten, weten ze hoe ik mijn koffie wil en dat ik altijd een alcoholvrij biertje drink. Als we een ijsje gaan halen zijn wij heel erg saai want we hebben altijd hetzelfde ijsje, dat hoeven ze ook al niet te vragen.
Carlo van den Nieuwenhuijzen & Ronald Henselmans
B&B Casa Don Carlos
Calle Maestro Antonio Muñoz 8, MEE 071
29120 Alhaurín el Grande
Málaga, Spanje
Telefoon: +34 6699 45046
Mail: info@casadoncarlos.com
Website: casadoncarlos.com
