Het is weer tijd voor een volgend adres. Na ons heerlijke ontbijt rijden we weg in de regen. Het wordt er eerlijk gezegd ook niet beter op. Dus uitgebreid wandelen in een mooi wit dorp onderweg wordt het niet. We doen een poging in Espejo, maar door het weer geeft het allemaal maar een trieste aanblik. Bovendien is alles dicht.
Lunch
In Encinas Reales vinden we het restaurant ‘El Palomar’ voor de lunch. Inmiddels is het al 16:30 uur, dus een lunch kun je het eigenlijk al niet meer noemen.
Het is druk in het restaurant en de mensen zien er op en top uit. Het is dan ook ‘Día de la Hispanidad’, ook wel ‘Fiesta Nacional de España’ genoemd. Soms mag een regio een bepaalde feestdag die op een zondag valt, verplaatsen naar de maandag, zodat mensen een lang weekend hebben. Nu is het zaterdag, dus dit jaar is daar geen sprake van. Volgend jaar hebben ze vast meer geluk.
We bestellen de lunch en genieten ervan. Vooral het toetje ‘Tiramisu’ is geweldig.
Casa Valle de Oro
We rijden verder en ook al regent het hard en willen we er een foto van maken, je ziet die regen gewoon niet terug op de foto. Grappig. Wel zie je de donkere lucht en die is mooi.
Rond vijf uur komen we op ons nieuwe adres en maken we kennis met de enthousiaste eigenaren Joost en Tatienne. Zij runnen de B&B echt al jaren en dat is te merken. Ze vormen samen een super geolied team.
Joost en ik hebben een nicht en twee neven gemeen, dat is toch ook weer bijzonder. Als we ‘s avonds met hen en de andere gasten genieten van een heerlijk viergangen-diner, blijkt dat je ongemerkt toch snel een bepaalde connectie of overeenkomst hebt met anderen. Via familie, vrienden, werk of anderszins.
Het is een leuke avond, zo met iedereen en ongemerkt is het al na twaalven voordat we onze yurt op zoeken. Joost en Tatienne zijn al iets eerder afgehaakt, zij moeten morgenochtend immers weer vroeg op om onder andere het ontbijt te verzorgen.
De yurt
Het ontbijt
Net als het diner, treffen we een fantastisch ontbijt aan. Joost en Tatienne maken alles zelf en gebruiken uitsluitend organische, natuurlijke ingrediënten. Zo wordt er elke ochtend vers brood gebakken. Is er vers vruchtensap en zijn er zelfgemaakte smeerseltjes zoals bijvoorbeeld één met paprika, zongedroogde tomaatjes noten. Kleine, speciale hapjes, cakejes. yoghurt met zelfgemaakte granola. Kaasjes en een eitje van de eigen kippen completeren het riante ontbijt. Iedere dag is het een beetje anders, maar elke dag superlekker. Een betere start van de dag kun je je niet wensen.
Liefde voor dieren
Joost en Tatienne hebben zelf twee honden, Sara en Ron.
Regelmatig komen er ook (zwerf)honden spontaan het erf op lopen. Die worden niet weggejaagd, maar krijgen een lekkere maaltijd en worden even opgesloten zodat de politie of de jachtopziener gebeld kan worden, om zo de eigenaar te achterhalen.
De honden blijken vaak niet gechipt te zijn of de chip is verwijderd. Helaas gaat niet iedereen zorgvuldig met dieren om en worden honden zo maar achtergelaten.
De twee honden die komen aanwandelen tijdens ons verblijf, blijken ook niet gechipt. De jachtopziener haalt de ene hond, waarvan gedacht wordt dat deze bij de jacht van zondag hoorde, op. Hij zal een oproep plaatsen en zegt dat de eigenaar een flinke boete zal krijgen. Als de hond niet geclaimd wordt, neemt zijn zoon deze wel, die vindt deze hond wel leuk..
De hond die de volgende dag komt aanlopen wordt door de politie gecontroleerd op een chip. Die komt daar speciaal voor langs. Ook deze hond zal opgehaald worden en kan zomaar in het dodingscentrum terecht komen als er geen eigenaar gevonden wordt. Fingers crossed dat dat niet gebeurt.
Tatienne vertelt dat het geen doen is. Er zijn al zoveel honden aan komen lopen. ‘Daar hadden we al een hele kennel mee kunnen vullen, maar we hebben er al twee en dat is echt genoeg. Hoe lief ze ook zijn, het kan gewoon niet. We hopen dat er een oplossing voor gaat komen, want de bestaande kennels nemen al niet eens de telefoon meer op, zo vol zitten ze.’