De laatste volle dag in Pinos del Valle
Vandaag is onze laatste volle dag in Pinos del Valle. We starten met een heerlijk ontbijt op het dakterras van Casa del Patio PdV en bereiden ons voor op onze tweede les padel. Ja, deze sport heeft zowel Bart als mij gegrepen en we hebben er dan ook extra veel zin in.
Danny is een gecertificeerd leraar padel, dus van hem kunnen we veel leren. En les hebben we, ik in ieder geval, echt nog wel nodig.
De belangrijkste les: De kracht van zacht
De padelbaan ligt vlakbij Casa del Patio PdV. Bij het parkeerterrein, om de hoek van onze accommodatie. Daar zijn we dus binnen een paar minuten.
Het mooie is dat Danny de sleutel van de padelbaan mag ophalen bij het gemeentehuis wanneer hij padellessen geeft.
Casa del Patio PdV biedt ook padel clinics aan. Zo kun je in een aantal dagen flink werken aan bijvoorbeeld je techniek. Danny verzorgt de clinic en is een uitstekend leraar, zo ervaren wij al snel.
Omdat je toch best wel de neiging hebt om de bal hard te raken, leert Danny ons juist dat dat helemaal niet de bedoeling is. Hoe zachter je de bal raakt, des te moeilijker maak je het je tegenstander om deze te retourneren. Die harde ballen vliegen eerder tegen het hekwerk (uit), over de achterlijn (uit) of zelfs uit de kooi (uit). Daar heb je dus niet zoveel aan.
Ik vind het nog niet zo eenvoudig om zacht te retourneren, maar oefening baart kunst, denk ik dan maar.
Na de training komt Hillie ons versterken, zodat we een partijtje kunnen spelen. Dat gaat de mannen iets beter af (nou ja, iets…) dan de dames. Ik hou maar moeite met de kracht van zacht, haha.
De mannen winnen dus terecht.
De tijd is omgevlogen. Wat was het leuk! Zeker in zo’n prachtige omgeving. Dat is echt een bonus!
Een ommetje rond en door het dorp
We willen vandaag beslist niet in de auto, want daar zullen we de komende drie dagen al in zitten. Dus besluiten we om de buurt nog wat nader te verkennen.
We wandelen richting het meer en bij de splitsing lopen we naar boven in plaats van naar beneden. Dat heeft Bart immers al met Hillie gedaan. Hoe hoger we komen, des te mooier is ons uitzicht op het meer van Lecrín. Wat een mooie plek. We zien ook veel sinaasappel- en citroenbomen. Na een tijdje lopen we terug naar het dorp.
Lunch
We hebben best een beetje trek gekregen dus lopen we naar Bar Venecia, de enige eetgelegenheid in het dorp, precies op de grens tussen het hoge en lage deel van Pinos del Valle. Wij komen uit het lage deel, dus het is best wel weer een klimmetje. Pff, zal het ooit wennen? Of is er een reden dat ik juist in het platte Nederland geboren ben? We bestellen beiden een broodje. Ik neem een halve, want je weet nooit precies hoe groot zo’n bocadillo hier is. Ik schiet dan ook in de lach als het ‘broodje’ van Bart geserveerd wordt. Dat blijkt wel heel groot te zijn. Ben ik even blij dat ik maar een halve besteld heb, al heeft die ook een fors formaat. De broodjes smaken ons overigens prima.
Chillen bij de B&B
We kiezen ervoor om de rest van de middag te chillen bij Casa del Patio PdV. Ik klets lekker met Hillie en Bart zoekt een plekje in de zon op het dakterras.
Die avond gaan we met z’n allen en John, een andere gast eten bij, hoe kan het ook anders, Bar Venecia. We kiezen tapas, waaronder een aantal vegetarische en die zijn echt heel lekker. De salade is rijk gevuld en de patatas bravas zijn ook top. Natuurlijk zijn er ook wat vleesgerechten voor de anderen. We eten heerlijk, praten gezellig en ook deze, voor ons laatste avond in Andalusië, komt ten einde. Een mooie afsluiting zo.
