Einde luxe kampeerervaring
Na nog een nacht in de heerlijke luxe yurt, waar ik echt prima slaap, zit ons verblijf bij Finca de Elma er alweer op. Vannacht hebben we het doek voor de zekerheid toch maar over de koepel van de yurt gedaan, want het weer zag er best dreigend uit.
Gisterenochtend werd ik rond 06:30 uur wakker van getik op de yurt. Dat vind ik normaal gesproken wel een fijn geluid als ik in een tent slaap. Nu schoot ik overeind, want de koepel in het dak van de yurt was open. En je wilt natuurlijk niet dat alles in de yurt kleddernat wordt. Ik was nog niet eens buiten toen het alweer ophield met regenen. Gelukkig bleef het bij enkele spettertjes en was het binnen vijf tellen weer voorbij. Opgelucht kroop ik weer in mijn bed.
Met deze ervaring hebben we gisteravond het zekere voor het onzekere genomen en de openluchtkoepel toch maar afgedekt. Achteraf had het niet gehoeven, dat zul je altijd zien.
Weer op pad
Na een laatste ontbijtje in de buitenkeuken en een heerlijke verse jus uit de eigen tuin van Ellen en Marco, is het tijd om te vertrekken. We hebben het hier heerlijk gehad en nemen hartelijk afscheid. Wat een bijzondere plek is Finca de Elma. Echt een plek voor avontuurlijke natuurliefhebbers, want veel vrijer kun je echt niet zitten.
Onderweg stoppen we nog even bij Torvizcón. Daar staan bij het naambord leuke miniatuurhuisjes. We hebben hier ook getankt na de stroomstoring, die gelukkig na een dag was opgelost.
Torrox
We vervolgen onze weg naar Torrox, waar we neerstrijken voor de lunch. Daarna rijden we de campo in, waar we ons volgend adres hebben, Finca Conchales.
De verkeerde route
Dat Google Maps niet altijd onze vriend is blijkt maar weer eens. Op een gegeven moment worden we een zandpad ingestuurd. Dat is op zich niet alarmerend, want dat komt wel vaker voor. Deze route wordt echter steeds smaller en hobbeliger en leidt ons diep het dal in. Als we voor een roestig hek de melding ‘U heeft uw bestemming bereikt’ krijgen, kijken we toch even vreemd op. Huh? Hier?
Toch een beetje hulp nodig
Dit lijkt ons geenszins een entree van een mooie B&B. Bereik hebben we niet, dus moeten we terug. Keren blijkt een hele uitdaging. Eén van de achterwielen hangt in het luchtledige bij het draaien en dat is niet wat we willen. Met kleine stukjes heen en weer lukt het Bart uiteindelijk om de auto te keren. Pfff, blij dat dat gelukt is. We rijden hobbelend weer terug naar boven. Op het parkeerterrein van een restaurant bellen we de eigenaren, want we hebben geen idee. Google Maps blijft stug volhouden dat de door ons net afgelegde route de juiste is. Nou die doen we echt geen tweede keer.
We krijgen Roy te pakken en die zegt dat hij ons wel even ophaalt. Niet veel later is hij er en rijden wij achter hem aan. De route is inderdaad anders. We hadden eerder een scherpe bocht moeten nemen, maar die hebben we volledig gemist door de aanwijzingen van Maps. Het bord met de naam was omgevallen, dus die hadden we ook al niet gezien.
Zo bereiken we dan toch de mooie B&B van Ivo en Roy. Ik ben blij dat we er zijn en moet wel even bijkomen van ons avontuur. Met een drankje en een gezellig babbeltje met de leuke eigenaren lukt dat prima.
Dineren bij de B&B
We hebben geluk. Als gasten van de B&B kunnen we ‘s avonds lekker aanschuiven voor een diner. Dat is superfijn, want vooral ik heb wel even genoeg van het autorijden, zeker na ons avontuur van vanmiddag. Ivo is de kok en hij tovert heerlijke gerechten voor de dag. Dat is voor mij, als vegetariër in Spanje, geweldig. Zo geniet ik van een carpaccio van rode biet en een heerlijke burrata salade. Ook Bart smikkelt van heerlijke gerechten.
Relaxen
De plek waar we zitten is top. Een fijn zwembad met eromheen ligstoelen. Iets lager is de gezellige buitenruimte met bar. Wij slapen in het bijzonder ruime appartement ‘El Caracol’. Dat beschikt over een ligbad op pootjes. Daar ga ik vanavond lekker gebruik van maken voordat ik in mijn bed duik. Heerlijk.
Leuk of interessant artikel?
Deel het via jouw platform door op één van de onderstaande buttons te klikken!
